Στην εκδήλωση παρέστει η Πρόεδρος της ΕΛΕΠΑΠ Ιωαννίνων κ. Νατάσσα Μπέγκα, που πριν δύο χρόνια βραβεύτηκε από την Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία, στην ''Πίτα του Ηπειρώτη'' για την μεγάλη της προσφορά και το κοινωνικό της έργο στα ανάπηρα παιδιά και παρουσίασε τον προγραμματισμό και σχεδιασμό για την απόκτηση κατοικιών όπου μόνιμα θα φιλοξενηθούν αυτά τα παιδιά που αδυνατεί για διάφορους λόγους να φιλοξενήσει η οικογενειά τους.
Μετά την περαίωση της ομιλίας της Προέδρου, ακολούθησε πλούσιος επικοδομητικός διάλογος, για την ΕΛΕΠΑΠ Ιωαννίνων και δόθηκαν πολλές απαντήσεις σε ερωτήσεις που είχαν σχέση με την λειτουργία του Ιδρύματος, με την φιλανθρωπία και πως αυτή μπορεί να παρασχεθεί από τους ιδιώτες, με τις προσφορές των ενδιαφερομένων και με κάθε που έχει σχέση με την ενίσχυση της ΕΛΕΠΑΠ.
Προλογίζοντας, ο Πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Γιώργος Οικονόμου, είπε.
Αγαπητοί Συμπατριώτες,
Εκ μέρους του Δ. Σ. της Πανηπειρωτικής σας καλωσορίζω και σας ευχαριστώ που ανταποκριθήκατε στο σημερινό μας κάλεσμα . Η αποψινή μας συνάντηση που είναι διαφορετική απ΄ όλες τις προηγούμενες συναποφασίστηκε με το παράρτημα Ιωαννίνων της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας και Αποκατάστασης Αναπήρων Παίδων (ΕΛΕΠΑΠ). Τι είναι όμως η ΕΛΕΠΑΠ; Είναι το πρώτο φιλανθρωπικό μη κερδοσκοπικό σωματείο στην Ελλάδα , το οποίο παρέχει υπηρεσίες αποκατάστασης στα παιδιά εβδομήντα πέντε ολόκληρα χρόνια.
Παράρτημα λειτουργεί και στην ιδιαίτερη Πατρίδα μας στα Γιάννινα , το οποίο εδώ και τριάντα χρόνια υπό την έμπνευση , καθοδήγηση , εποπτεία και ανιδιοτελή καθημερινή προσφορά της κ. Νατάσας Μπέγκα μεριμνά για την λειτουργική αποκατάσταση των παιδιών με κινητικές αναπηρίες και αναπτυξιακές δυσκολίες προσφέροντας έτσι ανεκτίμητες υπηρεσίες τόσο στα ανάπηρα παιδιά , όσο και στις οικογένειές τους.Για την προσφορά της αυτή η Πανηπειρωτική την έχει βραβεύσει.
Η κ. Μπέγκα ως πρόεδρος της ΕΛΕΠΑΠ έχει συνεισφέρει τα μέγιστα στον κοινό αγώνα που έχει ενιαίο στόχο να γίνει κατανοητό και αντιληπτό από όλους μας, ότι η αναπηρία αποτελεί μια φυσική κατάσταση και ότι τα άτομα με αναπηρία έχουν ίδια δικαιώματα. Κάθε αποκλεισμός μας πληγώνει , μας κοστίζει κοινωνικά , πολιτικά , οικονομικά , ηθικά γι΄ αυτό και μιλάμε για μια κοινωνία αξιών , μια κοινωνία που να συμπεριλαμβάνει όλους τους πολίτες , χωρίς απαξιωτικές συμπεριφορές , χωρίς προκαταλήψεις και ανισότητες, χωρίς φραγμούς και κοινωνικούς αποκλεισμούς.
Είναι γεγονός ότι χρειάζεται μια άλλη νοοτροπία , χρειάζεται μια κοινωνία πιο δίκαιη , πιο συνεκτική στην οποία η αναπηρία θα χαίρει πλήρους αναγνώρισης και εκτίμησης.
Σήμερα ζούμε την εποχή που έχουν έρθει τα πάνω κάτω, ζούμε την εποχή που κυριαρχεί ο παραλογισμός , καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από νέες ιδέες και σχέδια για την «διάσωσή μας».
Τελευταία θύματα της Τρόϊκας , τα 4.500 παιδιά με αναπηρία τα οποία στο εξής θα πρέπει να πληρώνουν εξ ιδίων τις φυσιοθεραπείες , τις εργοθεραπείες και όλες τις παροχές υπηρεσιών υγείας μετά τα 18 τους χρόνια. Μια οικογένεια δηλαδή που βιώνει καθημερινά το «σταυρό του μαρτυρίου» , το σταυρό ενός ανάπηρου παιδιού θα σταματήσει να έχει ανάγκη το κράτος όταν το παιδί ενηλικιωθεί ; Μέτρο βάρβαρο , μέτρο ανήθικο ,μέτρο άδικο και σκληρό.
Αντί η πολιτεία να περιορίσει τη φοροδιαφυγή δισεκατομμυρίων ευρώ , αντί να φορολογήσει τους έχοντες και κατέχοντες ,αντί να σταματήσει το λαθρεμπόριο καυσίμων, αντί να περιορίσει τις αντιπαραγωγικές δαπάνες σε εξοπλισμούς οπλικών συστημάτων, αντί να περιορίσει την αλόγιστη σπατάλη μισθοδοσίας άπειρων συμβούλων και παρασυμβούλων Πρωθυπουργών , Πρωθυπουργευόντων , Υπουργών και Βουλευτών, βρήκε την εύκολη λύση της περικοπής των παροχών προς τα παιδιά με αναπηρία. Η κρατική αναλγησία στο αποκορύφωμά της.
Αγαπητοί Συμπατριώτες , σήμερα που το κράτος απώλεσε την επαφή του με τα καθημερινά κοινωνικά προβλήματα , κι έλαβε οριστικό διαζύγιο με το λαό , εμείς οι Ηπειρώτες πρέπει να ενεργοποιήσουμε τα αντανακλαστικά της κοινωνικής ευαισθησίας , της αλληλεγγύης, της προσφοράς και του εθελοντισμού, γιατί αυτά τα αντανακλαστικά αποτελούν τη γνήσια έκφραση του ανθρωπισμού , συνιστούν μια εξαιρετική επιμορφωτική λειτουργία που ενδυναμώνει την κοινωνική αλληλεγγύη, ενισχύει την ενεργό συμμετοχή και την συνύπαρξη ατόμων και λαών , προσδίδει νέο περιεχόμενο στη ζωή μας .
Απαραίτητη προϋπόθεση για να κάνει κανείς το πρώτο βήμα είναι να μπορέσει να βλέπει σε κάθε ανθρώπινο πρόσωπο με αναπηρία τον εαυτό του. Τότε μπορεί να οπλίζεται με θέληση ισχυρή και να προσφέρει στο άτομο και ιδιαίτερα στο ανάπηρο παιδί κάτι που του περισσεύει και είναι πολύτιμο για την επιβίωση του συνανθρώπου του. Έτσι το ελληνικό φιλότιμο η καλοσύνη και η αγάπη καταπραϋνει μια βαθιά ατομική και κοινωνική ανάγκη και ενώ φαίνεται πως το καλό προσφέρεται στο ανάπηρο παιδί , στην πραγματικότητα αποταμιεύεται σ΄ αυτόν που το προσφέρει γιατί η ψυχή του γεμίζει από χαρά και αγαλλίαση.
Αξίζει λοιπόν να κάνουμε πράξη αυτό που λέει ο Ν.Καζαντζάκης «Η στερνή η πιο ιερή μορφή της θεωρίας είναι η πράξη» και προς αυτή την κατεύθυνση η Πανηπειρωτική σας καλεί να ενεργοποιηθείτε όλοι σας , έτσι ώστε το όραμα της ΕΛΕΠΑΠ για κατασκευή σπιτιών αυτόνομης διαβίωσης αναπήρων ατόμων με προσφορά όλων των απαραίτητων υπηρεσιών να γίνει πραγματικότητα.
Σας Ευχαριστώ.
