Οκτώβριος, μήνας πρόληψης, ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τον καρκίνο του μαστού
Ο καρκίνος του μαστού είναι η πιο συχνή μορφή καρκίνου στις γυναίκες. Ευτυχώς, οι σύγχρονες ιατρικές εξελίξεις έχουν βελτιώσει σημαντικά τη διάγνωση και τη θεραπεία του. Σήμερα, οι περισσότερες γυναίκες μπορούν να αντιμετωπίσουν τη νόσο με περιορισμένης έκτασης επεμβατικές μεθόδους, διατηρώντας τη θηλυκότητά τους και την ποιότητα ζωής τους και με πολύ ανώτερα αποτελέσματα, σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Οι νέες χειρουργικές τεχνικές στοχεύουν στη μείωση της βαρύτητας της επέμβασης, προσφέροντας ταυτόχρονα άριστα ογκολογικά και αισθητικά αποτελέσματα.
Γιατί είναι απαραίτητη η βιοψία;
«Ένας από τους διαδεδομένους μύθους γύρω από τον καρκίνο του μαστού είναι ότι η βιοψία μπορεί να οδηγήσει σε διασπορά των καρκινικών κυττάρων. Εδώ και δεκαετίες, η ιατρική κοινότητα έχει καταρρίψει αυτή την παρανόηση, καθώς η βιοψία αποτελεί τη μέθοδο εκλογής για την ασφαλή ταυτοποίηση μιας ύποπτης βλάβης στο μαστό», επισημαίνει ο κ. Στέργιος E. Δουβετζέμης, MD, PhD, FRCS, FEBS, CEBS, Χειρουργός Μαστού – Εξειδικευθείς στην Ογκολογική & Επανορθωτική Χειρουργική του Μαστού, Διευθυντής Δ’ Κλινικής Μαστού, Metropolitan General Hospital, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Αθηνών, Αναπληρωτής Καθηγητής University of Nicosia Medical School, Senior Lecturer Ιατρικής Σχολής King’s College London,
Consultant Oncoplastic Breast Surgeon, Guy’s & St Thomas’ Hospital London και συνεχίζει:

«Η διάγνωση του καρκίνου του μαστού βασίζεται κυρίως στη συνδυασμένη χρήση απεικονιστικών εξετάσεων (μαστογραφία, υπέρηχος, μαγνητική τομογραφία) και της ιστολογικής επιβεβαίωσης μέσω βιοψίας. Οι πιο διαδεδομένες τεχνικές βιοψίας περιλαμβάνουν τη βιοψία με λεπτή βελόνα (FNA) και τη βιοψία με κόπτουσα βελόνα (core needle biopsy), με την τελευταία να αποτελεί τη μέθοδο εκλογής, λόγω της ακρίβειας και των πληροφοριών που προσφέρει.
Χωρίς τη βιοψία, υπάρχει κίνδυνος να αφαιρεθεί χειρουργικά μια απολύτως καλοήθης βλάβη χωρίς λόγο και χωρίς κανένα όφελος για την ασθενή και κυρίως να εφαρμοστεί μια λιγότερο αποτελεσματική θεραπεία σε κάποιες ασθενείς, με συγκεκριμένους τύπους καρκίνου του μαστού, οι οποίες θα χρειάζονταν ιδανικά να λάβουν συστηματική θεραπεία πριν αφαιρεθεί η βλάβη», τονίζει.