Με
αφορμή την χθεσινή σύλληψη λαθροκυνηγών στην περιοχή του Τσεπελόβου του Δ.
Ζαγορίου, οι οποίοι συνελήφθησαν έχοντας προηγουμένως σκοτώσει έξι αγριόγιδα, ο
Φορέας Διαχείρισης Εθνικών Δρυμών Βίκου – Αώου και Πίνδου πέρα από την
αυτονόητη καταδίκη της εγκληματικής αυτής ενέργειας, οφείλει να επισημάνει προς
πάσα κατεύθυνση τα εξής:
Η
λαθροθηρία όλων των ειδών και όχι μόνο του αγριόγιδου, δεν αποτελεί έγκλημα
μόνο κατά των συγκεκριμένων ειδών αλλά και κατά της ευρύτερης περιοχής καθώς αποτελεί
την μεγαλύτερη δυσφήμιση για τον τόπο μας.
Η
εξάλειψη του φαινομένου δεν επιτυγχάνεται απλώς με την σύλληψη κάποιων ατόμων
αλλά με την διαμόρφωση μιας κοινής αντίληψης στην τοπική κοινωνία ότι τέτοιες
πράξεις δεν είναι ανεκτές. Η σιωπή σε τέτοιες πρακτικές αποτελεί επί της ουσίας
συγκάλυψη και συνενοχή.
Ο
Φορέας Διαχείρισης οφείλει να ενισχυθεί από την κεντρική διοίκηση με
αρμοδιότητες και πόρους, ώστε οι φύλακές του να μπορούν να ασκούν με μεγαλύτερη
αποτελεσματικότητα τα καθήκοντα επόπτευσης και φύλαξης της προστατευόμενης
περιοχής.
Σε κάθε
περίπτωση, η στενή συνεργασία όλων των συναρμόδιων υπηρεσιών αποτελεί
απαραίτητη προϋπόθεση για την πάταξη ανάλογων φαινομένων σε μια προστατευόμενη
περιοχή έκτασης 2 εκατομμυρίων στρεμμάτων και προς αυτή την κατεύθυνση ο Φορέας
εργάζεται όλα τα χρόνια.
Το
αγριόγιδο αποτελεί ένα από τα εμβληματικά προστατευόμενα είδη πανίδας του
Εθνικού Πάρκου Βόρειας Πίνδου και το κυνήγι του απαγορεύεται αυστηρά από τη
νομοθεσία.
Το χθεσινό έγκλημα αποκτά ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα καθώς τα πέντε από
τα έξι αγριόγιδα που σκοτώθηκαν κυοφορούσαν και τον ερχόμενο Μάιο θα γεννούσαν
τα μικρά τους.
Αναμένουμε την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων.
Θα πρέπει να
τονιστεί πως η λαθροθηρία δεν αποτελεί την μοναδική απειλή κατά των ειδών
άγριας πανίδας και των προστατευόμενων ειδών.
Την
μεγαλύτερη απειλή αποτελεί η χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων καθώς αποτελεί
«τυφλό» χτύπημα με απροσδιόριστες συνέπειες.
Αυτό το
επισημαίνουμε καθώς πλησιάζει ο Μάρτιος, μήνας που παραδοσιακά έχουμε
περιστατικά δηλητηριασμένων δολωμάτων σε συγκεκριμένες περιοχές.
Επαναλαμβάνουμε:
Η σιωπή σε τέτοιες πρακτικές αποτελεί συγκάλυψη και συνενοχή.
