Ο βούρκος και τα θολά λασπόνερα της Πολιτικής

Γράφει ο Μίλτος Μπούκας

Επιστολή προς τον Δήμαρχο και τους αξιότιμους Βουλευτές Ν. Ιωαννίνων

Ηχηρό περιβαλλοντικό χαστούκι για το νομό Ιωαννίνων – το νομό του 50% των εθνικών δρυμών, των περιοχών υψηλής προστασίας και της αξιόλογης πολιτιστικής κληρονομιάς – αποτέλεσε η ψηφοφορία όπου υπερψηφίστηκε το άρθρο 9 (130 ψήφοι έναντι 127) που αφορά στην κατάργηση και συγχώνευση 29 φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών. Καθώς στην εποχή των μνημονίων, των «fast track» και της «open door» ανάπτυξης το περιβάλλον προφανέστατα αποτελεί εμπόδιο, καταργούνται σταδιακά και συνοπτικά οι θεσμικοί υπερασπιστές του…

Τέσσερις από τους πέντε βουλευτές του νομού (Σ. Καλογιάννης, Κ. Τασούλας, Α. Ασημακοπούλου (Ν.Δ.), Μ. Κασσής (ΠΑ.ΣΟ.Κ.) – με φωτεινή εξαίρεση τον Χ. Μαντά (ΣΥΡΙΖΑ) -  θεσπίζουν με την ψήφο τους (ένεκα της…κομματικής πειθαρχίας) την ηθική νομιμοποίηση της δολοφονίας του ηπειρωτικού περιβάλλοντος.

          Συντασσόμενος με το πνεύμα των καιρών ο Δήμος Ιωαννιτών, από την πλευρά του, επιλέγει τη χρονική στιγμή να εξαπολύσει επίθεση (διανθισμένη με απειλές) έναντι του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Ιωαννίνων ο οποίος καταγγέλοντας –ορθώς- την κωλυσιεργία στην ψήφιση του Προεδρικού Διατάγματος για την λίμνη… τολμά να στηλιτεύσει την δημοτική απόφαση να «σωριάσει»  κάποιες δεκάδες στρέμματα προκειμένου να φιλοξενηθεί στα Γιάννενα το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα θαλασσίου σκι! Οι χωματουργικές εργασίες και εκβαθύνσεις βαφτίζονται «διαχείριση»  καλαμώνων, στην απουσία ειδικής περιβαλλοντικής μελέτης (64 στρεμμάτων κοπής φυτικής βλάστησης) αντιπαραβάλλεται «εσωτερική»  περιβαλλοντική έκθεση• καταχρηστικά επικαλούνται την ανοχή του – ούτως ή άλλως υπό διάλυση- φορέα διαχείρισης και της ορνιθολογικής εταιρείας οι οποίοι απ’ όσο γνωρίζουμε ουδέποτε θα συναινούσαν στην εκτέλεση ενός τόσο προκλητικού έργου.

Προκειμένου ωστόσο να προωθηθεί το «publicity» (δια στόματος κ. Χήτου) της πόλης, τι κι αν πιεστεί λιγάκι ακόμη ο υγροβιότοπος και η πολύπαθη λίμνη –άλλως γνωστή και ως «αστική λίμνη»  (δια στόματος πρώην βουλευτή Θ. Οικονόμου) και ως εκ τούτου ούτως παγιωμένη στη συνείδηση όσο διαβιούν πέριξ της! Την ενορχηστρωμένη προσπάθεια αστικοποιημένου «εκπολιτισμού», της LIFE style αισθητικής της μικρής μας πόλης, στην οποία συμμετέχει το σύνολο των πολιτικών μας εκπροσώπων, νυν και πρώην, θα συνδράμουν εξάλλου διακεκριμένοι επιστήμονες που θα βουλώσουν επιτέλους τα στόματα των «οικολογιζόντων» και διαρκώς κινδυνολόγων κασσάνδρων. Δεν γνωρίζουμε βεβαίως τι «άσους»  κρατούν στο μανίκι τους οι πολιτικοί μας εκπρόσωποι• εικάζουμε ωστόσο ότι θα είναι οι αειθαλείς επιστήμονες του εφησυχασμού και συμψηφισμού, που σε κάθε περίπτωση περιβαλλοντικών, κοινωνικών και πολιτικών αγώνων προτάσσουν την νομιμότητα και την επιστημοσύνη.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο μπαζώθηκαν, εκχερσώθηκαν, καταπατήθηκαν, τσιμεντοποιήθηκαν τα πάντα στο παρελθόν• καταστρατηγήθηκε κάθε φυσική χωροταξία των οικοσυστημάτων• η λίμνη έγινε βούρκος και εστία κυανοβακτηριδίων και το λεκανοπέδιο χοάνη μικροσωματιδίων και αιθαλομίχλης• η πόλη ικανή να «παράξει» μονάχα green hotels, odeon και όπερες, με θέα από τα νεοπαγή τους οικόπεδα τις βαλτόπαπιες της λίμνης. Με νομιμότητα και επιστημοσύνη, προφανώς, καθώς ουδείς λογοδότησε ποτέ για όλα τα παραπάνω.

Οι πολιτικοί μας ταγοί παρακολουθούν με «ναπολεόντεια» αυταρέσκεια αυτή την αλλαγή πλεύσης στις ζωές μας. Η εξόντωση και ο εξανδραποδισμός όσων ανησυχούν αποτελεί γι’ αυτούς αναγκαία συνθήκη άσκησης υποδειγματικής εξουσίας. Η εκποίηση των προστατευόμενων περιοχών της ιδιαίτερης ελληνικής γης με την πλουσιότερη ευρωπαϊκή βιοποικιλότητα ισοδυναμεί με επίθεση στην ποιότητα ζωής μας και αποτελεί θεσμική εκτροπή.

Η κατάργηση του συνταγματικού κράτους και η δρομολόγηση fast track διαδικασίας, επανακαθορίζει τις σχέσεις της πολιτείας μας, όχι πια με κοινωνικούς όρους και αιτιάσεις, αλλά υπό το βλέμμα υπερεθνικών και διεθνών εντολοδόχων.

Όσο μεγαλύτερη σε οικονομία κλίμακας θα είναι η κατάληψη στο Ηπειρωτικό τοπίο όπως ελεύθερες οικονομικές ζώνες (Ε.Ο.Ζ.) και έρευνες υδρογονανθράκων τόσο λιγότερο ανταποδοτική και μη αναστρέψιμη, θα είναι για τα συλλογικά μας αγαθά και το περιβάλλον.

Η δίχως όρους αποδοχή της στρεβλής αυτής οικονομικής μεγέθυνσης, είναι Πολιτική Στάση, που αντιβαίνει την αρχή του σεβασμού της αξίας του ανθρώπου και αξιοπρεπούς διαβίωσης, υπέρ ενός καταστροφικού νεοφιλελεύθερου μοντέλου αναζήτησης ενεργειακών πόρων, από την Νέα Τάξη. Αυτό που αναμένει πια κάποιος σαν υπόθεση εργασίας από την αβυσσαλέα, πολιτική σύμπραξη «πατριωτισμού» στο πνεύμα Στουρνάρα, της κατάργησης των Φορέων Προστασίας και έναν μυωπικό περιβαλλοντικά δήμο που κινείται προς κατεύθυνση πολεοδομικής κατάληψης των ελεύθερων παραλίμνιων περιοχών, είναι η θλιβερή απωθητική εικόνα οικολογικής και κοινωνικής διάλυσης, που ήδη λαμβάνει τόπο.

Υ.Γ. Η οικολογία δεν είναι αποκλειστικότητα κανενός, όπως παρατηρεί ο κος Δήμαρχος, η «κενολογία» καθίσταται εξόχως αποκλειστικό προνόμιο της καθεστηκυίας τάξης.