Η μεταβατική κυβέρνηση ως «μετέωρο» βήμα πολιτικής αναλγησίας

Γράφει ο Μίλτος Μπούκας

Το «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία, η χούντα δεν πέθανε το 73» ένα από τα βασικά συνθήματα που ήχησαν στις πλατείες όλης της χώρας από τα χείλη των Αγανακτισμένων, φαίνεται να αποκτά πραγματικό νόημα, 37 χρόνια μετά την πτώση της Χούντας και 62 χρόνια μετά τον εμφύλιο καθ’ όσον η λαϊκή επιταγή για δημοκρατία είναι καθολική απαίτηση και πρώτη προτεραιότητα…
Η ολιγαρχία της αστικής μας Δημοκρατίας με κάποιες «εκλάμψεις» που εδραιώθηκε στα εγχώρια πολιτικά πράγματα το 1949, συνεχίζει να καθηλώνει τον τόπο, στην πιο μαύρη της έκφανση, στην οπισθοδρόμηση και την κατάλυση κεκτημένων και αξιών.
Το έλλειμμα στελεχών στα 2 κόμματα που νέμονται στην εξουσία μεταπολεμικά είναι εμφανές, η προηγούμενη Κυβέρνηση σε ανύποπτο χρόνο έκλεισε την Βουλή για την παραγραφή των ανομημάτων της, η τωρινή με «πραξικοπηματική πράξη» εγκαθιδρύει κυβέρνηση εθνικής ενότητας με τον «Νταρτανιάν» Παπαδήμο και τους «τρεις σωματοφύλακες» του μνημονίου ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. και ΛΑΟΣ σε ρόλους ιπποτών της Δύσης.
Η ευθυγράμμιση στα τελεσίγραφα των Βρυξελλών, που απαιτούν δήλωση Μνημονιακών φρονημάτων, για το «δαχτυλίδι» διαδοχής του Παπανδρεϊσμού αναγκάζει τον αρχηγό της αντιπολίτευσης σε σύμπραξη τραγέλαφου επικαλυμμένη από την ονοματοθεσία της περί εθνικής ανάγκης. Οι μάσκες έπεσαν, έχει εξατμιστεί όλο το Αντι-μνημονιακό και αντισυμβασιακό σθένος Σαμαρά, παρά την έντονη εσωκομματική πίεση αντιδράσεων της λαϊκής δεξιάς…
Όταν ενώνουν τις δυνάμεις του τα 2 αποτυχημένα κόμματα εξουσίας, σε συγκυβέρνηση «εθνικής ντροπής», εκείνοι που με τις πολιτικές τους οδήγησαν τη χώρα στα πρόθυρα του αφανισμού της, θεωρητικά υπάρχει δόλος, υπάρχει ωμή κατάλυση της Συνταγματικής νομιμότητας! Δεν μπορεί να υπάρξει Νόμιμη Κυβέρνηση χωρίς τη λαϊκή νομιμοποίησή της, την λαϊκή ετυμηγορία, αυτήν την στιγμή συντελείται μια πολιτική εκτροπή σε βάρος της Δημοκρατίας και της ίδιας της πατρίδας μας, με ένα μεταβατικό πολιτικό σχήμα, με μπλε και μαύρους κόκκους (που μας πισωγυρίζει στο 74), εγγύηση για το «πλυντήριο» μιας άλλης μεγάλης διαγραφής πολιτικών ευθυνών, με πρόσχημα πάντα την έξοδο από την κρίση με διαβατήριο το ευρώ!
Συνεκτιμώντας τα δεδομένα, δεν πρέπει να υπογραφεί καμμιά δανειακή συνθήκη και μνημόνια, δεν μπορεί να εμπιστευτούμε τη ζωή της χώρας και των παιδιών μας, σε μια χούφτα «αχυράνθρωπων» και των έμμισθων συνεργατών τους.
Οι εκλογές είναι το μόνο ασφαλές όχημα για να λειτουργήσει η πραγματική Δημοκρατία και όχι η βούληση 2 κομματαρχών και του επιστάτη της πολυκατοικίας, που το εκλογικό τους μέρισμα συνολικά καλύπτει περί το 50%, πολιτικής αντιπροσώπευσης στην επικράτεια. Διαφορετικά νοθεύεται η βούληση του ελληνικού λαού, που είναι το θεμέλιο της δημοκρατικής λειτουργίας και η εγγύηση της λαϊκής κυριαρχίας, κατά το Ελληνικό Σύνταγμα.
Η επιλογή Παπαδήμου δεν μπορεί να θεωρηθεί αποδεκτή, αφού αυτή καθεαυτή δημιουργεί δομικό ζήτημα. Ο ίδιος διετέλεσε διοικητής της ΤτΕ την εποχή της φούσκας του χρηματιστηρίου, μας ενέπλεξε με την Goldman Sachs και τα swaps, επί κυβέρνησης Σημίτη, και διετέλεσε αντιπρόεδρος της ΕΚΤ. Ένας τραπεζίτης δηλαδή, δορυφόρος περί την Τρόϊκα, προωθείται ως πρωθυπουργός μιας «χρεωκοπημένης Ελλάδας ΑΕ» με πλούσια λάφυρα, δημόσια αγαθά και τεράστια αποθέματα ορυκτού πλούτου.
Η επιλογή οιοδήποτε προσώπου με curriculum vitae (βιογραφικά), όπως των τριών ονομάτων που προτάθηκαν Παπαδήμου, Διαμαντούρου, Ρουμελιώτη που έχουν αναφορές στο τρίγωνο του «οικονομικού εγκλήματος» ΔΝΤ-Bildeberg και Goldman Sachs, μέσα δηλαδή από μυστικές λέσχες και σκοτεινούς οικονομικούς οργανισμούς, θα έπρεπε εκ προοιμίου να είναι καταδικαστέα…
«…χρειαζόμαστε κάποιον που να μιλάει ελληνικά, αλλά που να είναι με την πλευρά των Ελλήνων… πρέπει να παρουσιαστεί προσεκτικά ας το ονομάσουμε τεχνική βοήθεια… ή κάπως αλλιώς. Δεν μπορούμε να τους ποδοπατήσουμε. Θα υπάρξει μεγάλη αντίσταση. Η επίσημη εξουσία δεν θα είναι πλέον στα χέρια τους, οι Έλληνες πρέπει να το δεχθούν αυτό…» αναφέρει ο αξιωματούχος επικυρίαρχος Χορστ Ράϊνμπαχ…!!!
Γιατί αλήθεια το εγχώριο κοινοβουλευτικό μας κατεστημένο κάνει ότι δεν γνωρίζει ότι ψηφίζοντας την δανειακή σύμβαση της 26ης Οκτωβρίου αποδέχεται την παραίτησή μας από το δικαίωμα της ασυλίας της εθνικής μας κυριαρχίας;
Γιατί αποκρύπτουν ότι με την υπογραφή της αποδεχόμαστε την υποθήκευση του συνόλου της δημόσιας περιουσίας, ότι αποδεχόμαστε την μόνιμη εποπτεία σε όλα τα υπουργεία, ότι αποδεχόμαστε την αλλαγή του δικαίου που διέπει την σύμβαση από ελληνικό σε αγγλικό, που είναι πάντα υπέρ του δανειστή και ότι ο δανειζόμενος δεν έχει καμία ασυλία βάσει αγγλικού δικαίου, η μακραίωνη εμπειρία των αποικιοκρατών μεταφέρεται στον νότιο διάδρομο της Ευρωζώνης και στα «κράτη μέλη» της PIGS, ξεκινώντας το πείραμα από τον αδύναμο κρίκο, την Ελλάδα!!!
Η λεηλασία της χώρας έχει αρχίσει προ πολλού και θα ενταθεί χωρίς έλεος. Με την συμπλήρωση 2 γενεών, το ΠΑΣΟΚ οδηγεί τη χώρα στον περιορισμό της εθνικής της κυριαρχίας, με απροσδιόριστες ακόμη συνέπειες, στα εθνικά μας συμφέροντα (ΑΟΖ στο Αιγαίο και Σκοπιανό) καθώς και την ενεργειακή ισορροπία της Ανατολικής Μεσογείου και την Ειρήνη.
Η σχετική απόρρητη έκθεση του ΔΝΤ, ταυτίζεται και με την άποψη που επισημαίνουν οι εγκυρότεροι Οικονομολόγοι, κεντρικοί τραπεζίτες και καθηγητές Νομπελίστες ότι οι πολιτικές ακραίας λιτότητας βυθίζουν τις οικονομίες στην ύφεση, εκτινάσσουν την ανεργία και τραυματίζουν τις κοινωνίες, υποβάλλοντάς τες σε μια εθνική μελαγχολία με αφανείς νεκρούς (έναν ανά 100.000 πληθυσμού!!!) βάση έρευνας.
Οι νέοι με κλεμμένο το μέλλον και ακυρωμένα όνειρα ίσως, σύντομα, ημέρα Πολυτεχνείου ή ημέρα Γρηγορόπουλου, πυροδοτήσουν την σκανδάλη για να λάβουν «εκδίκηση» της εμπόλεμης κατάστασης (Βενιζέλεια γλωσσική επινόηση) που έχει περιέλθει ούτως ή άλλως η χώρα, προετοιμάζοντας ευρύτερες κοινωνικές συγκρούσεις, των οποίων την ένταση και την έκταση κανείς δεν μπορεί πια να προβλέψει, αλλά ίσως μόνο φαντάζεται…
Η καταρράκωση της ελληνικής υπερηφάνειας και αξιοπιστίας επήλθε δια του «τέως» πρωθυπουργού της και του υπουργού οικονομικών, που ωσάν περιφερόμενος θίασος διεθνούς επαιτείας, εξέθεσε τη χώρα και την κατέστησε «επικίνδυνο παράγοντα» για την Ευρωπαϊκή, διεθνή οικονομική και νομισματική σταθερότητα. Το «καλοστημένο αφήγημα χρέους» Σόϊμπλε-Γιούνκερ-Ρεν με επικοινωνιακές αγριότητες κατατρομοκράτησης και κοροϊδίας, μετέφερε την «τοξική» επιδημία των Ελληνικών ομολόγων, στις εγχώριες τράπεζες και στα ήδη παραπαίοντα ασφαλιστικά ταμεία.
Ανεπιθύμητες είναι οι πολιτικές των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και των οίκων αξιολόγησης, στις κοινωνικές αντιστάσεις της στην Ε.Ε. και της Διεθνούς Κοινότητας, με συνθήματα «κατάλυση της Wall Street» και του «χρηματιστηρίου της Φρανκφούρτης» από αμερικανούς και γερμανούς αγανακτισμένους.
Η Σχολή του Σικάγου του Μ. Φρίντμαν, με το Δόγμα του ΣΟΚ, που υιοθετεί παγκόσμια διακυβέρνηση, φέρει την ευθύνη της κρίσης στο σημερινό Διεθνές οικονομικό περιβάλλον και στην «εφαρμοζόμενη συνταγή» Χιλής, Αργεντινής, Μεξικού και άλλων υποβάλλοντας την Ελλάδα, σημειολογικά το λίκνο του πολιτισμού, της δημοκρατίας, του λόγου και της αντίρρησης… σε a priori «συνθηκολόγηση» με τους Δυνάστες/Δανειστές.
Οι διεθνείς κλεπτοκράτες, λογιστικοί αριστοτέχνες της μετατροπής των εθνικών χωρών, σε χώρους μπίζνας, ή οικονομικών παραδείσων, μέσω ελεγχόμενων χρεοκοπιών, επιτυγχάνουν με την δημιουργία των ελεύθερων οικονομικών ζωνών της υποτέλειας μακραίωνες επικυριαρχίες.
Το «παράνομο» Κοινοβούλιο, της Κατοχής, έχει να λογοδοτήσει στην κοινωνία και όχι σε «εθισμένους» ψηφοφόρους. Όσο παραμένουν στο «μετέωρο» βήμα της πολιτικής αναλγησίας, θα συσσωρεύουν επικίνδυνα λάθη, με ανυπολόγιστες καταστροφές, δημιουργώντας ακόμη περισσότερους ψυχικά εξουθενωμένους γύρω μας.