Του Γιάννη
Στέφου
Εμείς, που παλεύουμε για τους πολλούς, ακούμε
κάποιες φορές το πρόγραμμα της Ν.Δ., το πρόγραμμα Μητσοτάκη, και σχεδόν μένουμε
αποσβολωμένοι. Και αντιτάσσουμε το έργο μας, αυτονόητο για μας,αυτονόητο για
την κυβέρνηση των πολλών
“Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή” όπως
έλεγε ο ποιητής. Αλλά φαντάζομαι πως χρόνια τώρα όλοι νιώθαμε πως αυτό το
γύρισμα αφορά την πορεία στο αύριο, το καλύτερο αύριο του κόσμου.
Αλλά αυτές τις μέρες έχουμε την ανατρεπτική
ερμηνεία του Μητσοτάκη (θα του γίνει συνήθειο μετά την ερμηνεία του στίχου του
Αναγνωστάκη): ”Όταν μια επιχείρηση συμφωνεί με τους εργαζόμενους, συμφωνεί με
επιχειρησιακή σύμβαση να πάει από πενθήμερο σε επταήμερο με τη σύμφωνη γνώμη
των εργαζομένων (...) δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να αναγνωρίζουμε ότι
είμαστε σε έναν κόσμο που αλλάζει και εργαζόμενοι και επιχειρήσεις και κράτος
να προσαρμοστούν σε αυτή τη νέα πραγματικότητα".
Προσαρμογή στην πραγματικότητα του ακραίου
νεοφιλελευθερισμού, πισωγύρισμα στη δουλεία. Ποια Γαλλική Επανάσταση, ποιοι
αγώνες των εργατών, ποια διεκδίκηση δημοκρατίας, ποια βιωμένη ζωή; Η μεγάλη
ανατριχίλα: 7 μέρες εργασίας για το καλό των εργατών, 12 ώρες την ημέρα για το
καλό των εργατών, ελεημοσύνη από τους εργοδότες για το καλό των εργατών,
κατάργηση επιδομάτων αναπήρων για την ισότητά τους, άρνηση καταβολής 13ης
σύνταξης για το καλό των συνταξιούχων, ασφαλιστικό Πινοσέτ για το καλό των
ασφαλισμένων, ιδιωτικοποίηση παροχών της Υγείας για το καλό των αρρώστων,
σχολεία μόνο για το καλό των αρίστων (οι άλλοι ας γίνουν... ψυκτικοί), όλα για
το καλό του λαού, όλα ανατριχιαστικά. Εξάλλου, “η εργασία απελευθερώνει” μην
ξεχνιόμαστε.
Η έντονη ανισορροπία δύναμης μεταξύ κεφαλαίου και
εργασίας είναι κορμός της ιδεολογίας τους, οι κοινωνικές ανισότητες είναι
φυσικές, κάθε λαϊκή διεκδίκηση είναι απειλή, το πάθος τους για τα δικαιώματα
των λίγων, της ελίτ, είναι μεγάλο, και η αποχή τους από την εξουσία τους
προκαλεί στερητικό σύνδρομο.
Αλλά “για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή”.
Και μεις, που παλεύουμε για τους πολλούς, ακούμε
κάποιες φορές το πρόγραμμα της Ν.Δ., το πρόγραμμα Μητσοτάκη και σχεδόν μένουμε
αποσβολωμένοι. Και αντιτάσσουμε το έργο μας, αυτονόητο για μας, αυτονόητο για
την κυβέρνηση των πολλών. Και νιώθουμε πως η αγωνία του 70χρονου τώρα
μετατρέπεται σε βεβαιότητα: “Αυτή η κυβέρνηση δε θα μας εγκαταλείψει”. Και
νιώθουμε πως οι άνθρωποι της δουλειάς αναγνωρίζουν την προσπάθεια. Και νιώθουμε
πως η παραίτηση των νέων γίνεται τώρα διεκδικητική παρουσία. Και πορευόμαστε
προς το μέλλον με την αλήθεια μας.
Δεν ξεχνάμε από πού ήρθαμε, δεν ξεχνάμε σε ποιους
στηριζόμαστε, δεν ξεχνάμε τις ταξικές μας καταβολές. Και είναι αυτές, άλλες
καταβολές. Και μας κρατάνε σταθερούς στις αξίες μας, στις προτεραιότητές μας,
στους αγώνες μας.
Γιατί οι ιστορίες της Αριστεράς είναι οι αγώνες
της.
Αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν ενδιαφέρεται για την
Ιστορία. Ξεβολεύεται η “αλήθεια τους” με την Ιστορία. Η λάσπη, οι προσωπικές
επιθέσεις, η απίστευτη χυδαιολογία, η ανερμάτιστη σκέψη, ο εν πολλοίς
ακατάληπτος λόγος θα μείνουν όμως στην Ιστορία. Σε μια Ιστορία που θα
καταγράφει από τη μια μεριά την έξοδο από τα Μνημόνια, τον ανηφορικό δρόμο για
την οικονομία και την ανάπτυξη, την επίλυση εθνικών προβλημάτων, την προάσπιση
της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας της χώρας, τη στήριξη στις ευάλωτες
κοινωνικές ομάδες, την έμπρακτη αναζήτηση της ισότητας και των δικαιωμάτων όλων
των ανθρώπων, τη δήλωση της ανθρωπιάς σαν κοινωνική υπεραξία, την αναζήτηση της
αξιοπρέπειας ενός λαού που προδόθηκε, την προάσπιση της δημοκρατίας. Από την
άλλη, όμως, θα καταγραφούν το φιλελεύθερο πρόγραμμα των ανισοτήτων, ο
υπεσχεμένος εργασιακός μεσαίωνας, η ρητορική του μίσους, το ακροδεξιό χάιδεμα,
ο «κίτρινος» παροξυσμός, η διαφθορά, η κατασπατάληση, η αδιαφορία για τον
αδύναμο, ο ρατσισμός και ο φόβος για το διαφορετικό, η έχθρα για ό,τι ξεφεύγει
απ' αυτό που έχουν χτίσει σαν πετυχημένο - βολικό αστικό πρότυπο.
Τούτες τις μέρες ζήσαμε στην Ήπειρο στιγμές μεγάλες
και συγκινητικές. Μεγάλες στο πλήθος και στον παλμό, συγκινητικές στο πάθος για
συνέχεια. Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και όλοι μας είδαμε έναν κόσμο-τον
κόσμο μας- αποφασισμένο να μη γυρίσει πίσω. Αποφασισμένο στις 26 Μαΐου να
στείλει ακόμα ένα μήνυμα νίκης. Το μήνυμα πως ο κόσμος της δουλειάς είναι
αδούλωτος, το μήνυμα πως η Ελλάδα είναι των πολλών, το μήνυμα πως η Ευρώπη είναι
των λαών.
* Ο Γιάννης Στέφος είναι βουλευτής Ιωαννίνων με τον
ΣΥΡΙΖΑ, μέλος της Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ
ΠΗΓΗ: www.avgi.gr/
.png)
