ΠΕΡΙΛΗΨΗ
ΔΙΑΛΕΞΗΣ
Τα αρχαιοβοτανικά δεδομένα από τη βόρεια Ελλάδα
κατά τη Νεολιθική και την Εποχή του Χαλκού ερευνώνται με στόχο τον εντοπισμό
εκείνων των φυτών που θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιηθεί από τις προϊστορικές
κοινότητες της περιοχής. Τα είδη των δημητριακών, οσπρίων, ελαιοδοτικών φυτών,
φρούτων και καρπών (άγριων και εξημερωμένων), φαρμακευτικών, ψυχοτρόπων και
αρωματικών φυτών, που έχουν βρεθεί σε πλούσιες συγκεντρώσεις ή ως υποπροϊόντα
επεξεργασίας, συνθέτουν έναν μακρύ κατάλογο δυνάμει συστατικών των προϊστορικών
γευμάτων. Η ακριβής χρήση αυτών των φυτών στα καθημερινά ή εορταστικά γεύματα
είναι δύσκολο να διαπιστωθεί και η προσέγγιση των τρόπων επεξεργασίας και
προετοιμασίας του φυτού πριν το μαγείρεμα βασίζεται σε σύγχρονες εθνογραφικές
και πειραματικές έρευνες σχετικά με τον καθαρισμό του σπόρου, την αποξήρανση,
την απομάκρυνση των τοξινών, την έκθλιψη και την άλεση. Τα κατάλοιπα αλεσμένων
δημητριακών (3η χιλιετία π.Χ.) και πιεσμένων σταφυλιών (5η χιλιετία π.Χ.)
παρέχουν τη δυνατότητα να εισχωρήσουμε περαιτέρω στα προϊστορικά εδέσματα. Τα
κατάλοιπα των αλεσμένων δημητριακών μπορεί να αντιστοιχούν σε προμαγειρεμένα
συστατικά, όπως το πλιγούρι και ο τραχανάς, αποτελώντας έτσι σπαράγματα
προϊστορικών συνταγών.
Τα αρχαιοβοτανικά κατάλοιπα επιβεβαιώνουν τη χρήση
του χυμού των σταφυλιών και υποδηλώνουν πιθανές χρήσεις του για την
προετοιμασία κρασιού ή ξυδιού
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η κ. Σουλτάνα Μαρία Βαλαμώτη σπούδασε Αρχαιολογία
στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης (1987) και ειδικεύτηκε στον
κλάδο της Αρχαιοβοτανικής (μελέτη φυτικών καταλοίπων) στο Πανεπιστήμιο του
Sheffield της Μεγάλης Βρετανίας (M.Sc. 1989, Ph.D. 2001). Από το 2002 εργάζεται
ως μέλος Δ.Ε.Π. στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, έχοντας περάσει
από τις βαθμίδες του Λέκτορα και του Επίκουρου Καθηγητή. Τον Απρίλιο του 2014
διορίστηκε στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή. Έχει διδάξει σε προπτυχιακούς
φοιτητές στα πανεπιστήμια Sheffield και Nottingham (Μ. Βρετανία) και σε
μεταπτυχιακούς φοιτητές στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Γαλλία). Έχει πάρει
μέρος ως ειδική αρχαιοβοτανικός σε πλήθος διεπιστημονικών ερευνητικών και
ανασκαφικών προγραμμάτων στην Ελλάδα (π.χ. Μακεδονία, Θράκη, Πελοπόννησο, Νησιά
Αιγαίου) και το εξωτερικό (π.χ. Ιταλία, Τουρκία). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται
στην προϊστορική αρχαιολογία, αρχαιοβοτανική, εθνογραφική έρευνα, πειραματική
διερεύνηση αρχαιολογικών ερωτημάτων, στις πολύπλευρες σχέσεις ανθρώπων-φυτών
(βρώσιμα, φαρμακευτικά, ψυχοτρόπα και αρωματικά) και στην επεξεργασία των φυτών
για κατανάλωση καθώς και στο κοινωνικό πλαίσιο της κατανάλωσης της τροφής. Εκτός από δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά
περιοδικά και συλλογικούς τόμους συνεδρίων, έχει συγγράψει τρεις μονογραφίες και
συγκεκριμένα «Η Αρχαιοβοτανική Έρευνα της Διατροφής στην Προϊστορική Ελλάδα»
Θεσσαλονίκη: University Studio Press (2009),
«Η συμβολή των αρχαιοβοτανικών καταλοίπων στη διερεύνηση των εκτεταμένων
οικισμών: τα δεδομένα από το νεολιθικό οικισμό Άψαλος-Γραμμή» (2006), και
«Plants and People in Late Neolithic and Early Bronze Age Northern Greece: An
archaeobotanical investigation» B.A.R. International Series 1258. Oxford, B.A.R. (2004). Ακόμη είχε την επιστημονική συν-επιμέλεια δύο
εκδόσεων (- Voutsaki, S. and Valamoti, S.M., 2013 (επιμ.) Diet, economy and society in the anciet Greek world:
towards a better integration of archaeology and science. Peeters, Leuven, και - Capparelli, A.,
Valamoti, S.M., Wollstonecroft, M. (επιμ.) 2011. After the Harvest: investigating the role of
food processing in past human societies. Archaeological and
Anthropological Sciences Volume 3 -1).
.png)
