Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Πληθαίνουν τα άγρια άλογα στο Σούλι

Καλπάζουν στα βουνά ελεύθερα και περήφανα και παρά τους όποιους κινδύνους καλούνται ν' αντιμετωπίσουν- κυρίως από ανθρώπινους ή καιρικούς παράγοντες- καταφέρνουν όχι μόνο να επιβιώνουν, αλλά και ν' αυξάνονται. Ο λόγος για τα άγρια άλογα της οροσειράς του Σουλίου, τα οποία, μέσα σε διάστημα έξι ετών, αύξησαν τον πληθυσμό τους κατά 120%.
Η ανοδική αυτή τάση φαίνεται από την καταγραφή που πραγματοποίησε η Ιστορική- Λαογραφική- Περιβαλλοντική Εταιρεία «Σουλιωτική Συμπολιτεία».
Αναλυτικά, στην πρώτη καταμέτρηση, που έγινε το 2005, καταγράφηκαν μόλις 49 άλογα.
Στη δεύτερη, το 2008, καταμετρήθηκαν 82, ενώ στην τελευταία, που έγινε το φετινό καλοκαίρι, καταγράφηκαν 110 άγρια άλογα, χωρισμένα σε κοπάδια.
«Η αύξηση του πληθυσμού των αλόγων οφείλεται στις καλές καιρικές συνθήκες.
Τα τελευταία χρόνια δεν είχαμε βαρυχειμωνιά, ενώ ευτυχώς τις τελευταίες ημέρες του Σεπτεμβρίου πήραμε μια ανάσα με τις βροχές, καθώς μας προβλημάτιζε η ξηρασία.
Τώρα, υπάρχουν νεογέννητα. Και πάλι θα έχουμε αύξηση του πληθυσμού, εάν είναι ήπιος ο χειμώνας», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της «Σουλιωτικής Συμπολιτείας», Νίκος Στράτης, που πρωτοστατεί στην εκστρατεία διάσωσής τους.
Η «άγρια» ζωή των αλόγων ξεκίνησε τη δεκαετία του '50, όταν πολλοί κτηνοτρόφοι κι αγρότες της περιοχής αποφάσισαν να μεταναστεύσουν, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψουν τα ζωντανά τους. Στην προσπάθεια τους για επιβίωση, τα πανέμορφα αυτά άλογα άρχισαν να ζουν στα βουνά, αναζητώντας τροφή.
Ακολούθησε μια δεύτερη «εγκατάλειψη» των αλόγων, όταν οι μετακινήσεις των ανθρώπων άρχισαν να γίνονται με αυτοκίνητα. Όλα αυτά τα ζώα, μαζί, δημιούργησαν τα τελευταία 60 χρόνια μια νέα γενιά αλόγων, που μπορεί να χαρακτηριστεί ως ημιάγρια.
Η βαρυχειμωνιά, στις αρχές του 2005, είχε ως αποτέλεσμα δεκάδες άγρια άλογα να πεθάνουν από τα χιόνια, το δυνατό ψύχος και την έλλειψη τροφής και νερού. Τα κουφάρια τους βρέθηκαν σε χαράδρες και βουνοκορφές, γεγονός που κινητοποίησε τις αρχές και τους κατοίκους, οι οποίοι αποφάσισαν να τα «κατασκοπεύουν» προκειμένου να εντοπίζουν τους κινδύνους που διατρέχουν και να τους προλαμβάνουν.
Η περιφέρεια Ηπείρου κατασκεύασε δύο στέγαστρα, στα όρια της κορυφογραμμής, για να παρέχεται στα ζώα νερό και τροφή.
 Όμως, σύμφωνα με τον κ. Στράτη, θα έπρεπε να υπάρχουν οι αρμόδιοι υπάλληλοι να οδηγούν τα άγρια άλογα στα στέγαστρα:
«Η πορεία του πληθυσμού μεταβάλλεται αρνητικά στα ακραία καιρικά φαινόμενα, ενώ στα μείον είναι η καταστροφή των ποτίστρων και η ουσιαστική εγκατάλειψη των στεγάστρων, που κατασκευάστηκαν εδώ και τρία χρόνια. Ωστόσο, ο μεγαλύτερος κίνδυνος του αλόγου εξακολουθεί να είναι ο άνθρωπος».


ΠΗΓΗ: www.zougla.gr