Μεγαλοπρεπὴς Πανήγυρη στὴν Πατριαρχικὴ καὶ Σταυροπηγιακὴ Μονὴ Κοιμήσεως Θεοτόκου Μολυβδοσκεπάστου

 

Μὲ κατάνυξη καὶ λαμπρότητα τελέστηκε καὶ φέτος ἡ πανήγυρη τῆς Ἱερᾶς Βασιλικῆς, Πατριαρχικῆς καὶ Σταυροπηγιακῆς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Μολυβδοσκεπάστου Κονίτσης, στὰ ἀκριτικὰ σύνορα τῆς Ἠπείρου, ἀληθινὸ φρούριο πίστεως καὶ φάρος Ὀρθοδοξίας. Ἀπὸ νωρὶς τὸ ἀπόγευμα τῆς παραμονῆς, χιλιάδες προσκυνητὲς συνέρρευσαν στὸ ἱστορικὸ Μοναστήρι γιὰ νὰ προσκυνήσουν τὴν θαυματουργὸ Εἰκόνα τῆς Παναγίας της Πωγωνιανίτισσας, ἡ ὁποία γιὰ αἰῶνες ἐπιτελεῖ πλῆθος θαυμάτων, παρηγορῶντας, θεραπεύοντας καὶ στηρίζοντας τὸν πιστὸ λαό.

Τὸ Μοναστήρι, στέκει ἀκοίμητος φρουρὸς τῆς παράδοσης πάνω στὴ μεθοριακὴ γραμμή, εὐλογῶντας τοὺς ἀνθρώπους καὶ συνδέοντας μὲ πνευματικοὺς δεσμοὺς τοὺς ἀδελφοὺς ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῶν συνόρων. Εἶναι σταυροδρόμι ἑνότητος καὶ ἐλπίδος γιὰ κάθε Ὀρθόδοξο.

Ἡ πανήγυρη κορυφώθηκε μὲ τὴν τέλεση ἱερᾶς ὁλονύκτιας ἀγρυπνίας μέσα σὲ κλίμα κατάνυξης καὶ προσευχῆς. Χοροστάτησε ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης Γέροντας Ἀρσένιος, πλαισιούμενος ἀπὸ τὸν Ἡγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Στομίου Ἀρχιμανδρίτη Μάξιμο, τὸν Ἱερομόναχο Στέφανο ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Φιλοθέου τοῦ Ἁγίου Ὅρους, καθὼς καὶ κληρικοὺς ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης.

Τὴν ἑπομένη τὸ πρωί, χιλιάδες πιστοὶ κατέκλυσαν καὶ πάλι τὴ Μονὴ γιὰ νὰ συμμετάσχουν στὴ δεύτερη Θεία Λειτουργία καὶ νὰ λάβουν τὴν εὐλογία τῆς Παναγίας.

Στὶς 16 Αὐγούστου 2025, τὴν ἑπομένη τῆς πανηγύρεως τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, τελέστηκε τὸ Κτητορικὸ Μνημόσυνο τῶν Αὐτοκρατόρων Κωνσταντίνου τοῦ Πωγωνάτου καὶ Ἀνδρονίκου τοῦ Παλαιολόγου, Κτήτορος καὶ Ἀνακαινιστοῦ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς καθὼς καὶ τὸ ἑξαετὲς μνημόσυνο τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Θεοδώρου, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Μολυβδοσκεπάστου.

Ἕξι χρόνια συμπληρώθηκαν ἀπὸ τὴν ὁσιακὴ κοίμησή του, ἐκείνου ποὺ ἄφησε ἀνεξίτηλο τὸ ἀποτύπωμά του στὸ Μοναστήρι καὶ στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων ποὺ τὸν γνώρισαν καὶ τὸν ἀγάπησαν. Ὁ Γέροντας Θεόδωρος δὲν ὑπῆρξε ἁπλῶς ἀνακαινιστὴς τῶν κτιριακῶν ἐγκαταστάσεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς· ὑπῆρξε, κυρίως, ἀνακαινιστὴς ψυχῶν. Μὲ θυσιαστικὴ ἀγάπη καὶ ἀδιάλειπτη προσευχὴ ὑπηρέτησε γιὰ δεκαετίες τὴν Παναγία καὶ τοὺς προσκυνητές.

Ὅπως συνήθιζε νὰ λέγει: «Παιδιά μου, τὸ μεγαλύτερο θαῦμα δὲν εἶναι νὰ δεῖ ἕνας τυφλὸς ἢ νὰ περπατήσει ἕνας ἀνήμπορος· ἀλλὰ τὸ σπουδαιότερο ὅλων εἶναι ἡ μεταστροφὴ μίας ψυχῆς».

Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, Τὴν ὁποία τόσο εὐλαβικὰ ὑπηρέτησε, τὸν ἐκάλεσε κοντά Της στὶς 16 Αὐγούστου 2019, ἡμέρα τοῦ μνημοσύνου τῶν Κτιτόρων τῆς Μονῆς. Σὰν νὰ ἤθελε ἡ Παναγία νὰ ἑνώσει τὸ ὄνομά του μὲ ἐκείνων ποὺ θεμελίωσαν πνευματικὰ καὶ ὑλικὰ τοῦτο τὸ Μοναστήρι, ποὺ ἐξακολουθεῖ νὰ ἀποτελεῖ πηγὴ χάριτος καὶ ἐλπίδος γιὰ τὸν κόσμο.

Αἰωνία ἡ μνήμη!