μην το κρατάς «καπρίτσιο».
Σήκω! Σου έφερα αγόρι μου
το νόστιμο παστίτσιο!
…σου έχω κοτόπουλο βραστό...
…σου έχω αρνί… κατσίκι!!
Σήκω μικρό μου Αιτόπουλο
Λεβέντη μου κι Ασίκη!
Σήκω!!! Τα έχω όλα στην καρδιά
με κόπο εγώ τα φέρω
μόνο να στα προσφέρω...
…και σέρνοντας θα έρχομαι
με την ψυχή στο στόμα
μέχρι να βγεις λεβέντη μου
απ’ το ελαφρύ σου χώμα.
Θα τα’ χω πάντα έτοιμα
αητέ μου να στα δίνω.
Εγώ
μόνο θα πίνω!
κι έχω το στόμα μου πικρόαπ’ το φαρμάκι που ήπια!
Και το κρατώ για μένανε,
σε άλλον δεν το δίνω...μονάχος μου θα πίνω!
Και θα το πίνω μονομιάς...
τι άλλο να γυρέψω
τον πόνο να γιατρέψω;
Τα δάκρια δεν το μπορούν
αυτό να το δροσίσουν!
γιατί τρέχουν κι αυτά
από τα μάτια μου καυτά.
Θα έχω μόνο αντίδοτο
τον πόνο να γλυκάνω...
κι όσο θα ζω λεβέντη μου
αυτό μόνο θα κάνω:
Θα έχω πάντα στα χείλη μου
την πιο γλυκιά μου λέξη!
..Το όνομά σου Αλέξη..
.png)
