Γράφει ο Μπούκας Μίλτος
Με εμφανή τα σημάδια περιβαλλοντικής κακοποίησης και υποβάθμισης της Παμβώτιδας, από τις χωματουργικές εργασίες εκβάθυνσης του Δήμου Ιωαννιτών, βρίσκεται η Παμβώτιδα μετά την αναγκαστική παύση εργασιών, που επιβλήθηκε από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση.
Η ένταξη των κατακλυζόμενων περιοχών στο δίκτυο NATURA 2000 που διέπεται από ειδική περιβαλλοντική μελέτη (2001) και διαχειριστικό σχέδιο (2004), δεν είναι αρκετή για την επιβίωση της λίμνης, γιατί άλλα επιτάσσουν οι ορέξεις των αυτοδιοικητικών «πιράνχας» που αποτελούν το μόνο «ενδημικό» είδος των νερών της…
Αυτή την διάθεση ακύρωσης του φυσικού υδάτινου οικοσυστήματος της λίμνης από το δίκτυο NATURA 2000, που αποτελεί προτεραιότητα της ελληνικής πολιτείας, με ειδικό πλαίσιο προστασίας, ζήσαμε πλέον του ενός μηνός σκανδαλωδώς διανθισμένη, με απειλές, συνταγματικές εκτροπές, εκμαυλισμό συνειδήσεων και απώλεια κάθε στοιχειώδους ευαισθησίας από την Δημοτική Αρχή.
Η νοοτροπία αυθαίρετης καταπάτησης μιας προστατευόμενης περιοχής από τους θεσμικούς της θεματοφύλακες, την ομάδα εργασίας του Προεδρικού Διατάγματος (Δήμος-Περιφέρεια) μάλλον ενισχύει το κράτος ασυδοσίας, υπονομεύοντας την δημόσιο, βίο, τα εθνικά αγαθά και την ποιότητα ζωής των πολιτών.
Ο εμπαιγμός της αυτοδιοίκησης με «ραβασάκια» εσωτερικής κατανάλωσης και έκνομες διεκπεραιωτικές διαδικασίες, θέτουν ζήτημα ηθικής, θεσμικής και πλημμελούς διακυβέρνησης βαθαίνοντας και πολιτικά την κρίση αξιοπιστίας των θεσμών.
Η συναινετική και ομόθυμη πολιτική Δήμου/Περιφέρειας γεννούν, συντηρούν και αναπαράγουν το «θολό» σημερινό τοπίο των νομικών κενών, ευρεσιτεχνιών και παρακάμψεων, μετατρέποντας τη λίμνη σ’ ένα απέραντο πάρκο διασκέδασης και θεάματος (ODEON, Green Hotels, Opera, Ποδηλατόδρομοι), μνημεία αυθαιρεσίας και σιωπηρής ανοχής.
Ο περιορισμός της υδροβιολογικής ελευθερίας των νερών από «αστικά σπορ» και την λαίλαπα οικοδομικών συμφερόντων πέρα από την αλλοίωση του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού της φύσης, ανακόπτει την ζωή του υδροβιόκοσμου από τους χώρους βοσκής και αναπαραγωγής του και εξασθενεί τον φυσικό μηχανικό αυτοκαθαρισμό της λίμνης.
Τα γειτονικά οικοσυστήματα Αμφιθέας-Λογγάδων είναι χώροι σημαντικών ενεργειακών ρευμάτων μιας ολόκληρης λεκάνης απορροής και μιας αέναης αμφίρροπης ανταλλαγής ουσιών βιόντων οργανισμών και μη βιόντων στοιχείων, πολύτιμες ανάσες οξυγόνου…
Σε άλλο τεράστιο περιβαλλοντικό έγκλημα, θα μεταβληθεί η δρομολογημένη χάραξη οδικού άξονα προς Λυκόστομο (διασύνθεση με την Εγνατία Οδό), που έρχεται να διαταράξει επιπλέον αυτή τη σχέση των πηγών του Μιτσικελίου με το υγρό σώμα της Παμβώτιδας και θα προκαλέσει απρόβλεπτες οικολογικές συνέπειες, στη χωρομορφολογική κλιματολογική και βιολογική εξέλιξη του λεκανοπεδίου.
Λίμνη, πηγές, και υδροφόρος ορίζοντας τελούν μεταξύ τους σε σχέση αμφίδρομης τροφοδοσίας και πρέπει να παραμείνουν ως πολύτιμοι φυσικοί υδατικοί πόροι, για το ανθρωπογενές περιβάλλον και το υδάτινο ισοζύγιο. Τούτο δυστυχώς που διέπεται από ένα ιδιωτικό καθεστώς υπεράντλησης και υπερεκμετάλλευσης των εμφιαλωτηρίων…
Η διολίσθηση της αυτοδιοικητικής εξουσίας Δήμου και Νομαρχίας τραυματίζουν το κύρος της πολιτικής και αναιρούν την ίδια την λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Την αποκατάσταση της παράνομης κοπής καλαμιών της Αμφιθέας, όπως ρητά ορίζεται από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, θα κληθεί να «επουλώσει» ο Φιλανδός εμπειρογνώμονας και εκπαιδευτής σας, σαν εμπειρογνώμονας των περιβαλλοντικών σας ανομημάτων αυτή τη φορά κε Δήμαρχε;
18-2-2013
Μπούκας Μίλτος
