Στη φτώχεια «βουλιάζει» η ύπαιθρος του Νομού Ιωαννίνων και γενικότερα όλης της Ηπείρου με τους γεωργούς και τους κτηνοτρόφους να μην μπορούν να καλύψουν στοιχειώδεις οικονομικές υποχρεώσεις τους.
Το μόνο που τους παρηγορεί είναι ότι δεν θα πεινάσουν αφού έχουν τη δυνατότητα να καλλιεργούν ή να εκτρέφουν κάποια οικόσιτα ζώα για να διασφαλίζουν έστω και την τροφή τους.
Οι τιμές και φέτος σχεδόν σε όλα τα προϊόντα ήταν εξαιρετικά χαμηλές, πολλά προϊόντα μένουν στα αζήτητα, ενώ το κόστος παραγωγής τραβά την ανηφόρα.
Τα χρήματα από τις επιδοτήσεις έχουν ήδη «φαγωθεί» αφού δόθηκαν Δεκέμβριο – Ιανουάριο και «εξαφανίστηκαν» καθώς οι παραγωγοί κάλυψαν άμεσες ανάγκες και δόσεις δανείων.
Μεροκάματο στην ύπαιθρο δεν υπάρχει αυτό το διάστημα, ούτε κτίζονται σπίτια.
Εγκλωβισμένοι σε προγράμματα εκσυγχρονισμού των εκμεταλλεύσεων τους νιώθουν και οι πρωτοπόροι αγρότες που βρέθηκαν να χρωστούν στις τράπεζες, χωρίς να εισπράττουν χρήματα από την πώληση των προϊόντων τους.
Και οι πληρωμές των προϊόντων γίνονται με μεταχρονολογημένες επιταγές που είναι αμφίβολο αν θα καλυφθούν.
Στην κτηνοτροφία η κατάσταση έχει φθάσει σε αδιέξοδο καθώς οι κτηνοτρόφοι δεν έχουν χρήματα να αγοράσουν ζωοτροφές για να θρέψουν τα κοπάδια τους και το μέλλον της Δωδώνης είναι αβέβαιο.
Πολλοί αγρότες στην ύπαιθρο δεν είχαν επαναπαυθεί από τις επιδοτήσεις. Διάβασαν, ενημερώθηκαν, ρώτησαν γεωπόνους και υπηρεσίες, πήραν δάνεια, εντάχθηκαν στο πρόγραμμα των σχεδίων βελτίωσης και αναβάθμισαν τις καλλιέργειες ή τις κτηνοτροφικές τους εκμεταλλεύσεις, θέλοντας να παραμείνουν στον τόπο που αγαπούν.
Ανάμεσα τους αρκετοί νέοι άνθρωποι της υπαίθρου που πίστεψαν τα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» όπως τώρα λένε, για το πρόγραμμα των Νέων Αγροτών, εντάχθηκαν σε αυτό και εκσυγχρόνισαν τις περιουσίες των γονιών τους.
Κι όμως τώρα απογοητευμένοι διαπιστώνουν ότι απέτυχαν, ενώ βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο πρόγραμμα και δεν μπορούν για κάποια χρόνια να ασκήσουν άλλο επάγγελμα, έστω και εργάτες ή οδηγοί σε μια εταιρεία.
Σε πολλά χωριά αρκετοί κτηνοτρόφοι πήραν δάνεια, εντάχθηκαν στα σχέδια βελτίωσης και δημιούργησαν σύγχρονες μονάδες στεγασμένης αιγοπροβατοτροφίας με αυτόματες ταΐστρες και αρμεκτικά συγκροτήματα, ψυκτικούς θαλάμους ...
Οι περισσότεροι μονολογούν: «Τι το ήθελα…. Χρεώθηκα άδικα!
Τα βερεσέδια στα μπακάλικα των χωριών είναι πια ρουτίνα.
Σε λίγο καιρό, λένε οι μπακάληδες, δεν θα έχουν χρήματα να γεμίζουν τα ράφια των καταστημάτων τους. Τα καφενεία των χωριών αδειάζουν από νωρίς και μόλις νυχτώσει δεν υπάρχει ψύχη.
Πολλοί γεωργοί και κτηνοτρόφοι χρωστούν παντού: Τράπεζες, καταστήματα γεωργικών εφοδίων, ΔΕΗ, ΟΤΕ, φροντιστήρια, μπακάλικα, βενζινάδικα, συγγενείς από τις μεγάλες πόλεις.
Το σταθερό τηλέφωνο για αρκετούς είναι πολυτέλεια, λαμβάνουν κλήσεις αλλά δεν μπορούν να πάρουν, καθώς είναι κομμένο.
Έχουν καρτοκινητά, αγοράζουν κάρτες 5 ευρώ.
Και το χειρότερο δεν υπάρχει φως στο τούνελ.
