Υπηρέτησα
την Τ.Α. Α΄ Βαθμού ως Δήμαρχος για 3 συνεχόμενες 4/ετίες (1999-2010). Έκτοτε
δεν ξαναασχολήθηκα. Από τη θητεία μου εκείνη απεκόμισα εμπειρίες.
Με βάση αυτές
συμφωνώ με την καθιέρωση της απλής αναλογικής αλλά προτείνω ΚΑΙ ορισμό θητειών
για Δημάρχους και Περιφερειάρχες ως εξής:
Έως δύο
(2) οι θητείες τους.
Υπάρχουν
πολλοί λόγοι που καθιστούν επιτακτική την ανάγκη ανανέωσης τώρα του προσωπικού
στην Τ.Α. με ανώτατο όριο τις 2 θητείες:
• η
καθεστωτική άσκηση εξουσίας που αλαζονικά ακολουθούν –στην πλειονότητά τους- οι
μακροχρόνια αιρετοί (σ.σ.: οι «επαγγελματίες» αυτοδιοικητικοί),
• η
χρήση των μέσων που έχουν στη διάθεσή τους γίνεται με τρόπο που κάνει αδύνατο
τον θεμιτό ανταγωνισμό και απαγορευτική τη βούληση νέων ανθρώπων να
διεκδικήσουν την εκλογή τους,
• η
πρακτική με την οποία ασκούν την εξουσία γίνεται μόνον για την επανεκλογή τους
και το προσωπικό όφελος και όχι για τη δίκαιη και αδιακρίτως ισόρροπη ανάπτυξη,
• η
διαφθορά φοβίζει πολλούς να εγκαταλείψουν την εξουσία και να εγκαταλειφθούν στα
επιγενόμενά της,
• ο
χρόνος των 2 θητειών είναι υπεραρκετός για να υλοποιήσει κάποιος το πρόγραμμά
του και να δείξει τις αρχές του. Πέραν αυτών ουδέν άλλο δύναται να προσφέρει ει
μη μόνον να εγκλωβίζεται στον μικρόκοσμό του με φυσικό επακόλουθο να ωφελείται
μεν ο αιρετός και οι συν αυτώ αλλά να ζημιώνονται οι δημότες συνολικά και η
περιοχή τους.
• Με
όριο τις 2 θητείες θα γίνεται η αναγκαία ανανέωση όχι μόνον των προσώπων αλλά
κυρίως των πρακτικών και των νοοτροπιών που ευθύνονται για πολλά από τα κακώς
κείμενα…
Αυτό
που εν πολλοίς συμβαίνει πλέον στην Τ.Α. δεν είναι προοδευτικό αλλά βαθιά
συντηρητικό, δεν είναι σύγχρονο αλλά αναχρονιστικό, δεν είναι δημοκρατικό αλλά
ακραία καθεστωτικό και εξελίχθηκε σε γενεσιουργό αιτία πολύμορφων και
ανεξέλεγκτων παθογενειών που χρήζουν άμεσης και γενναίας αντιμετώπισης.
Βεβαίως
μπορεί να υπάρχουν και κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις αλλά για αυτούς θα έλεγα ότι
υπάρχουν και άλλα πεδία δόξης και …«Χαιρέτα καβαλάρης για να σε χαιρετούν όταν
θα ξεπεζέψεις»…
.png)
