ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΗΠΕΙΡΩΤΗ
ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΧΡΥΣΟΧΟΟΥ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΤΥΜΒΩΡΥΧΟΥΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ
ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Σε κάθε αρμόδιο Δικαστήριο και
Αρχή
ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ,
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΛΩΣΗ
Ελένης χήρας Δημητρίου Σπανού,
το γένος Αθανασίου Χρυσοχόου, κατοίκου Πανοράματος, Π.Λεβαντή 45
Ιωάννη Χρυσοχόου του Αθανασίου,
κατοίκου Αττικής, Λεβίδου 21 Κηφισιά
Ηρακλή Σπανού του Δημητρίου,
κατοίκου Θεσσαλονίκης, Ικτίνου 3
Νικολάου Νικολάου του Λαζάρου,
κατοίκου Αττικής, Υδρας 4 Ν.Ψυχικό
Μαριάνθης Χρυσοχόου του Ιωάννη,
κατοίκου Αθήνας, Αριστίππου 27
ΠΡΟΣ
Το
Ν.Π.Δ.Δ με την επωνυμία ΔΗΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη,
Βασ.Γεωργίου 1 και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Ιωάννη
Μπουτάρη.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΗ
Στο
Συμβούλιο της Ε΄Δημοτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, που εδρεύει στην
Θεσσαλονίκη, Β.Ολγας 162 και εκπροσωπείται νόμιμα απο την πρόεδρό του Αργυρή
Κουράκη
Την
Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας-Θράκης, που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη,
Καθηγητού Ρωσσίδη 11-Καλαμαριά και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Γενικό
Γραμματέα ΑΔΜΘ
Θεσσαλονίκη,
14.03.2018
Κατά
την συνεδρίαση 23.08.2016 της Επιτροπής Δημοτικού Συμβουλίου για την Ανάδειξη
της Ιστορικής Μνήμης της πόλης τέθηκε ως θέμα εκτός ημερήσιας διάταξης απο το
μέλος της Επιτροπής κ.Τριαντάφυλλο Μηταφίδη και με την απόφαση 13 εκφράστηκε η
σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής για την μετονομασία της οδού Στρατηγού Αθανασίου
Χρυσοχόου, στην Ε΄Δημοτική Κοινότητα, σε οδό Αλμπέρτου Νάρ.
Η
απόφαση αυτή λήφθηκε χωρίς καμία αιτιολογία για τούς λόγους που επέβαλαν την
μετονομασία της οδού αυτής και προφανώς κατά παράβαση των διατάξεων του
ν.4071/2012, το άρθρο 19 παρ. 2 του οποίου αναφέρει οτι η μετονομασία
επιτρέπεται για εξαιρετικούς λόγους. Ενδεικτικά αναφέρουμε οτι με τις με
αριθμούς 27 και 29 αποφάσεις της Επιτροπής στην ίδια συνεδρίαση που αφορούσαν
μετονομασία οδού και λεωφοριακής στάσης κρίθηκε οτι δεν συντρέχουν οι
προϋποθέσεις του ν.4071/2012 [άρθρο 19 παρ.2] σύμφωνα με το οποίο η μετονομασία
επιτρέπεται για εξαιρετικούς λόγους.
Απο την
παντελή έλλειψη αιτιολογίας και τον τρόπο με τον οποίο λήφθηκε η απόφαση αυτή
αποδεικνύεται οτι η απόφαση αυτή «επιβλήθηκε» απο τον εισηγητή της χωρίς
ουσιαστική συζήτηση.
Στη
συνέχεια το Συμβούλιο της Ε΄Δημοτικής Κοινότητας κατά την συνεδρίαση της
20.12.2016 με την με αριθμό 478/2016 απόφασή του, αφού έλαβε υπόψη του την
ανωτέρω απόφαση αποφάσισε κατά πλειοψηφία και ενέκρινε την μετονομασία της οδού
Στρατηγού Αθανασίου Χρυσοχόου σε οδό Αλμπέρτου Νάρ.
Το θέμα
εισήχθη στην επιτροπή του άρθρου 8 ν.3463/2006 η οποία κατά την συνεδρίαση της
06.06.2017 γνωμοδότησε υπέρ της επαναφοράς του ζητήματος πρός την Επιτροπή,
αφού προσκομισθούν περισσότερα στοιχεία και ιστορικές αναφορές που συνηγορούν
υπέρ της αναγκαιότητας μετονομασίας της οδού Στρατηγού Αθανασίου Χρυσοχόου σε
οδό Αλμπέρτου Νάρ.
Περαιτέρω
το Συμβούλιο της Ε΄Δημοτικής Κοινότητας κατά την συνεδρίασή του της 12.01.2018
με την με αριθμό 3/2018 απόφασή του , αποφάσισε εκ νέου την μετονομασία της
οδού Στρατηγού Αθανασίου Χρυσοχόου στην Ε΄Δημοτική Κοινότητα σε οδό Αλμπέρτου
Νάρ λόγω συμπληρωματικών στοιχείων απο το Κέντρο Ιστορίας, και το θέμα τέθηκε
πρός γνωμοδότηση στην επιτροπή του άρθρου 8 ν.3463/2006 της Αποκεντρωμένης
Διοίκησης Μακεδονίας Θράκης.
Η απόφαση
του Συμβουλίου της Ε΄Δημοτικής Κοινότητας στηρίχθηκε αποκλειστικά στην με
αριθμό πρωτοκόλλου 1654/11.12.2017 «ιστορική τεκμηρίωση (32 σελίδων) που
προσκομίστηκε απο το Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης» και επιμελήθηκε ο ιστορικός
κ.Θεοδόσιος Τσιρώνης και με την οποία «παρέχονται συμπληρωματικά στοιχεία ως
πρός το βιογραφικό του Στρατηγού Αθανασίου Χρυσοχόου». Η απόφαση αυτή του
Συμβουλίου της Ε΄Δημοτικής Κοινότητας αναφέρει επί λέξει τα ακόλουθα: Σύμφωνα
με τα προσκομισθέντα ιστορικά στοιχεία απο το Κέντρο Ιστορίας, εκτός των άλλων,
στη σελ.29, αναφέρεται οτι ο Χρυσοχόου υπήρξε μάρτυρας υπεράσπισης του Μάξ
Μέρτεν, συντονιστή της δίωξης και του Ολοκαυτώματος 50.000 Εβραίων της
Θεσσαλονίκης. Ειδικότερα αναφέρεται : «Ο Χρυσοχόου, τον Φεβρουάριο του 1959,
κατέθεσε ως μάρτυρας στη δίκη του Μαξ Μέρτεν, που ήταν κατηγορούμενος και
τελικά καταδικάστηκε για εγκλήματα πολέμου, στο Ειδικό Στρατοδικείο Εγκλημάτων
Πολέμου. Συγκεκριμένα, ο Μέρτεν κατηγορήθηκε ως ο κύριος υπεύθυνος για την
εξόντωση της εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης , την διαρπαγή των περιουσιών
τους και την τυμβωρυχία του νεκροταφείου τους. Με την μαρτυρική του κατάθεση
απάλλασσε ή απέδιδε ελαφρυντικά στον Μέρτεν για τα εγκλήματα που του
αποδίδονταν, ενώ αποτιμούσε, σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής, ουδέτερα ή και
θετικά τον ρόλο που είχε διαδραματίσει κατά την παρουσία του στη Θεσσαλονίκη,
την περίοδο της Κατοχής.»
Στη
συνέχεια το θέμα εισήχθη την 16.02.2018 στην επιτροπή του άρθρου 8 ν.3463/2006
η οποία γνωμοδότησε υπέρ της μετονομασίας με 3 ψήφους και μία λευκή λαμβάνοντας
υπόψη της την με αριθμό 3/2018 απόφαση του Συμβουλίου της Ε΄Δημοτικής
Κοινότητας «και τα συνημμένα ιστορικά στοιχεία που ζητήθηκαν απο την Επιτροπή».
Την
εξέλιξη της διαδικασίας αυτής αντιληφθήκαμε τυχαία το βράδυ της 14.02.2018 και ζητήσαμε
απο την επιτροπή εγγράφως να αναβληθεί η συζήτηση του θέματος ωστε να
προσκομίσουμε στοιχεία και ιστορικές αναφορές με τα οποία θα τεκμηριώνεται η
ανακρίβεια των στοιχείων που προσκομίζονται για τον Αθανάσιο Χρυσοχόου απο τα
οποία δήθεν προκύπτει η αναγκαιότητα της μετονομασίας , έχοντας μόνο υπόψη μας
την με αριθμό 3/2018 απόφαση του Συμβουλίου της Ε΄Δημοτικής Κοινότητας. Το
αίτημά μας αυτό αγνοήθηκε διότι προφανώς η απόφαση της μετονομασίας είχε ήδη
ληφθεί.
Μετά τη
λήξη της συνεδρίασης αυτής και ενώ δεν ανακοινώθηκε απόφαση στούς παρισταμένους
κατά την συνεδρίαση, ο κ.Τριαντάφυλλος Μηταφίδης προέβη σε δηλώσεις πρός τον
έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο και ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σύμφωνα
με τις οποίες «Αποκαθηλώθηκε σήμερα από οδό της πόλης μας (έναντι Σχολής
Τυφλών), το όνομα του φρούραρχου της Θεσσαλονίκης επί κατοχής και υπερασπιστή
του αρχιεγκληματία Μαξ Μέρτεν, στρατηγού Αθανασίου Χρυσοχόου, στην ειδική
επιτροπή ονοματοθεσίων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης, με ψήφους
3 υπέρ και μία λευκή. Το όνομα του Χρυσοχόου το απέδωσε το 1971 το διορισμένο
από την Χούντα Δημοτικό Συμβούλιο. Μετά από 47 χρόνια επιτέλους θα καθαρίσει η
πόλη από το όνομα ενός συνεργάτη των Ναζί. Το νέο όνομα της οδού θα είναι
Αλβέρτος Ναρ, γόνου θυμάτων του ολοκαυτώματος, σπουδαίου λογοτέχνη και
θεματοφύλακα της ιστορικής μνήμης της πολυπολιτισμικής Θεσσαλονίκης.”
Σε
συνέχεια των δηλώσεων αυτών του κ.Τριαντάφυλλου Μηταφίδη ο έντυπος και
ηλεκτρονικός τύπος και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατακλύστηκαν με
δημοσιεύματα που αναφέρονται στον Στρατηγό Αθανάσιο Χρυσοχόου με χυδαία και
υποτιμητικά σχόλια χαρακτηρίζοντάς τον ως δωσίλογο, συνεργάτη των Ναζί και
υπερασπιστή του υπεύθυνου για την δίωξη και το ολοκαύτωμα 50.000 εβραίων της
Θεσσαλονίκης.
Δεν είναι
του παρόντος να αναφερθούμε συνολικά στην με αριθμό πρωτοκόλλου 1654/11.12.2017
έκθεση του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης, στα βιογραφικά στοιχεία του Αθανασίου
Χρυσοχόου που παρουσιάζονται σε αυτήν και τον τρόπο παραθέσεώς τους για το
οποίο μόνο γενικά μπορούμε να παρατηρήσουμε οτι στερούνται της αναγκαίας
ιστορικής αντικειμενικότητας και τεκμηρίωσης αφού δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα
στις θέσεις και απόψεις συγκεκριμένης ιδεολογικής αντίληψης και μάλιστα μέσα
στο ιδιαίτερα βεβαρημένο περιβάλλον της χρονικής περιόδου κατά την οποίαι
εξελίσσονται τα ιστορικά γεγονότα. Η έκθεση αυτή ενώ παραπέμπει στις μοναδικές
για το θέμα μελέτες του ιστορικού δρ.Βάϊου Καλογρηά, αποκρύπτει –σκόπιμα- τα
θετικά για τον Αθανάσιο Χρυσοχόου συμπεράσματα των μελετών αυτών.
Θα σταθούμε
ενδεικτικά σε ορισμένα μόνο σημεία της έκθεσης αυτής που θεωρήθηκε ως «ιστορική
τεκμηρίωση» στα οποία προφανώς εσκεμμένα παραλείπεται η αναφορά ιστορικών
στοιχείων που είναι σε γνώση του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης και του συντάκτη
της έκθεσης και προφανώς σκόπιμα αποσιωπούνται.
1. Στην
σελίδα 29 της έκθεσης του ΚΙΘ και ενώ ο συντάκτης της έχει πρόσβαση στα
πρακτικά της δίκης του Μαξ Μέρτεν και το ακριβές περιεχόμενο της καταθέσεως του
Αθανασίου Χρυσοχόου αναφέρεται στον Τύπο της εποχής, επισυνάπτοντας δημοσίευμα
της 18ης Φεβρουαρίου του 1959 της εφημερίδας ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, σύμφωνα με το οποίο ο
Χρυσοχόου καταθέτει υπέρ του Μέρτεν και αναφέρεται οτι με την μαρτυρική του
κατάθεση απάλλασσε ή απέδιδε ελαφρυντικά στον Μέρτεν για τα εγκλήματα που του
αποδίδονταν, ενώ αποτιμούσε ουδέτερα ή και θετικά το ρόλο που είχε
διαδραματίσει κατά την παρουσία του στη Θεσσαλονίκη την περιοδο της Κατοχής και
παραλείπει, προφανώς σκόπιμα, να αναφερθεί στην διαμαρτυρία του Αθανασίου
Χρυσοχόου για την διαστρέβλωση της καταθέσεώς του και την επιλεκτική αναφορά σε
ορισμένα σημεία της απο τον συντάκτη του δημοσιεύματος, η οποία καταχωρήθηκε
στο φύλλο της εφημερίδας αυτής της 28ης Φεβρουαρίου 1959. Μάλιστα για το θέμα
αυτό είναι ευρέως γνωστή και στον συντάκτη της έκθεσης και στο Κέντρο Ιστορίας
Θεσσαλονίκης και η μελέτη του Δρ.Ευαγγέλου Χεκίμογλου «Ο Μαξιμιλιανός Μέρτεν
στην παράδοση των Θεσσαλονικέων (1942-1959)» που σκιαγραφεί τούς χαρακτήρες των
μαρτύρων που κατέθεσαν στην δίκη αυτή, καθώς την σύγκριση της κατάθεσης του
Αθανασίου Χρυσοχόου με το περιεχόμενο των καταθέσεων άλλων επώνυμων
Θεσσαλονικέων που τα ονόματά τους έχουν δοθεί σε οδούς της Θεσσαλονίκης όπως ο
πρώην υπουργός και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου μαζί με τον Αθανάσιο Χρυσοχόου
Δημήτριος Δίγκας που κατέθεσε «ο μόνος στο γερμανικό στρατηγείο που διέκειτο
ευμενώς πρός τους Έλληνες και τον διακατείχαν ανθρωπιστικά αισθήματα ήταν ο
Μέρτεν» ή ο καθηγητής του ΑΠΘ Στίλπων Κυριακίδης που κατέθεσε «οσες φορές
βρέθηκα στην ανάγκη να τον παρακαλέσω για ζητήματα του Πανεπιστημίου , ο Μέρτεν
φάνηκε ευγενής και βοήθησε. Οταν επρόκειτο να γίνει επιστράτευση των φοιτητών,
επισκέφτηκα τον κατηγορούμενο και αυτός υποσχέθηκε οτι δεν θα επιστρατεύονταν
....και σε άλλο σημείο οι εντυπώσεις μου απο την επαφή μου με τον κατηγορούμενο
είναι μάλλον αγαθές. Το οτι υπήρξε ο διοργανωτής των διωγμών των Ισραηλιτών,
οχι δεν το πιστεύω». Το πορτρέτο του Δημητρίου Δίγκα κοσμεί το Κέντρο Ιστορίας
Θεσσαλονίκης, ενώ είναι σε όλους γνωστό οτι ο Μαξ Μέρτεν αποφυλακίστηκε και
απελάθηκε στην Γερμανία απο τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, που η πόλη της
Θεσσαλονίκης έχει τιμήσει δίνοντας το όνομά του σε λεωφόρο της πόλης και
τοποθετώντας ανδριάντα σε κεντρικό σημείο της .
Απο τα
ανωτέρω είναι σαφές οτι σκοπός της αναφοράς στην έκθεση του Κέντρου Ιστορίας
Θεσσαλονίκης ήταν η σύνδεση του Αθανασίου Χρυσοχόου και της δήθεν καταθέσεώς
του ως μάρτυρα υπεράσπισης στην δίκη αυτή με το ολοκαύτωμα 50.000Εβραίων της
Θεσσαλονίκης, αφού αυτούσιο το μέρος αυτό του κειμένου μεταφέρεται ως απόφαση
του Συμβουλίου της Ε΄ Δημοτικής Κοινότητας και στη συνέχεια αναπαράγεται με
χυδαίο και βάναυσα προσβλητικό και συκοφαντικό τρόπο απο τον έντυπο και
ηλεκτρονικό τύπο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μετά το έναυσμα που δόθηκε
απο τις δηλώσεις και την ανάρτηση του κ.Τριαντάφυλλου Μηταφίδη.
Ενδεικτικά
αναφερόμαστε σε ορισμένα απο αυτά που είναι απόρροια της αβάσιμης, ψευδούς και
υπαγορευμένης αυτής αναφοράς στην με αριθμό πρωτοκόλλου 1654 έκθεση του ΚΙΘ.
«Επιτέλους,
η Θεσσαλονίκη ξεβρωμίζει απο το όνομα ενός συνεργάτη των Ναζί»
«Δρόμος
με όνoμα δωσίλογου παίρνει το όνομα Θεσσαλονικιού Εβραίου λογοτέχνη»
«Τεκμηριωμένα
...Δωσίλογος-ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΝΙΚΗ: Η ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ ΕΝΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΤΩΝ ΝΑΖΙ»
«Ο
συνεργάτης των Ναζί που η χούντα έδωσε το όνομά του σε δρόμο της Θεσσαλονίκης».
«Τα
φαντάσματα των δωσιλόγων γυρνούν στις γειτονιές»
2. Στη
σελίδα 27 της έκθεσης του ΚΙΘ εμφανίζεται έγγραφο [φακ.785, έγγραφο 25] «Η
Εθνική Πολιτοφυλακή καλείται απο το ΕΑΜ Θεσσαλονίκης να εξετάσει καταγγελίες
δημοσίων υπαλλήλων σύμφωνα με τις οποίες ο Χρυσοχόου στις 26 Οκτωβρίου 1944, πήρε
με δήλωσή του απο την Τράπεζα της Ελλάδος το ποσό των 5 τρισεκατομμύρια για
ανάγκες εθνικού χαρακτήρος.» Το έγγραφο αυτό παρατίθεται απλώς για να
δημιουργήσει τις σχετικές εντυπώσεις και ενώ ο συντάκτης της γνώριζε έχοντας
πρόσβαση στα ιστορικά αρχεία οτι ουδέποτε αποδείχθηκαν αληθείς οι κατηγορίες
αυτές.
3. Στις
σελίδες 28 και 29 η έκθεση αναφέρεται στις δικαστικές περιπέτειες του Αθανασίου
Χρυσοχόου και παραλείπει να αναφερθεί, ενώ ο συντάκτης της έχει πρόσβαση στο
σχετικό αρχείο, και στο περιεχόμενο α. της με αριθμό 28/19.06.1945 απόφασης του
Συμβουλίου Εφετών Θεσσαλονίκης με την οποία διατάχθηκε η απόλυσή του απο τις
φυλακές στην οποία γίνεται αναλυτική αναφορά στο αβάσιμο των κατηγοριών που του
αποδόθηκαν αλλά και εκτενής αναφορά για την πατριωτική και αντιστασιακή του
δράση κατά την διάρκεια της Κατοχής β. Στην με αριθμό 96/05.03.1946 απόφαση του
Συμβουλίου Εφετών Θεσσαλονίκης το οποίο αποφαίνεται οτι δεν πρέπει να γίνει
κατηγορία κατά του Αθανασίου Χρυσοχόου για παράβαση της 6/1945 συντακτικής πράξης
για πράξεις που φέρονται να έχουν τελεστεί κατά την διάρκεια της εχθρικής
κατοχής και γ. της με αριθμό 15624.05.1948 απόφασης του Δικαστικού Συμβουλίου
Θεσσαλονίκης με την οποία ο Αθανάσιος Χρυσοχόου απαλλάχθηκε οριστικά των
κατηγορίων για την παράβαση της 6/45 συντακτικής πράξης «περί επιβολής κυρώσεων
κατά των συνεργασθέντων μετά του εχθρού».
Ενδεικτικά
και μόνο αναφέρουμε οτι για την διαμόρφωση της απόφασης με αριθμό 28/1945 του
Συμβουλίου Εφετών Θεσσαλονίκης μεταξύ των άλλων ελήφθησαν υπόψη το απο 21.05.1945
πιστοποιητικό του Γενικού Στρατηγείου Δυνάμεων Μ.Ανατολής «πιστοποιούντος οτι ο
Αθανάσιος Χρυσοχόου υπηρέτησεν μετά πίστεως και αφοσιώσεως την Συμμαχικήν
υπόθεσιν απο του Δεκεμβρίου 1942 μέχρι Οκτωβρίου 1944 και δια των υπηρεσιών
τούτων συνεισέφερεν εις την απελευθέρωσιν της Ευρώπης» καθώς και το απο
20.07.1945 έγγραφο πρός το Γενικό Επιτελείο Στρατού του συνταγματάρχη του
Αμερικανικού Στρατού Η.Αλντριχ βεβαιούντος την παροχή ομοίων υπηρεσιών απο τα
οποία σε συνδυασμό και με το σύνολο του αποδεικτικού υλικού «αποδεικνύεται οτι
ο κατηγορούμενος [Αθανάσιος Χρυσοχόου] ήτο ενταύθα κατά την περίοδο της κατοχής
εις εκ των πλέον σοβαρών κινδύνων των Γερμανών ως παρέχων εις το εν λόγω
Στρατηγείον και την Ελληνικήν εν Καϊρω Κυβέρνησιν πλείστας στρατιωτικής και
πολιτικής φύσεως υπηρεσίας, αίτινες εβοήθησαν εις την επιτυχίαν του Συμμαχικού
αγώνος».
4. Στις
σελίδες 21 και 22 η έκθεση του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης αναφέρεται στην
αντιστασιακή οργάνωση ΖΕΥΣ και σχολιάζοντας αυθαίρετα τηλεγράφημα του Γεωργίου Μαργέτη
και απάντηση της εξόριστης κυβέρνησης, σχολιάζει οτι δήθεν ο Χρυσοχόου
αποδοκιμάστηκε απο τούς τότε συνεργάτες του στην οργάνωση ΖΕΥΣ λόγω της
ανάληψης της θέσης του Γενικού Διοικητή Μακεδονίας, αναφέροντας ως πηγές την
ιδιωτική συλλογή του Γεωργίου Μαργέτη. Στην συλλογή αυτή που ανήκει στο ΚΙΘ
Αρχείο Μαργέτη, «Οργάνωσις Πληροφοριών ΖΕΥΣ, Ονομαστική Κατάστασις Μελών
Οργανώσεως» στην οποία ο συντάκτης της έκθεσης έχει πλήρη πρόσβαση, ο Γεώργιος
Μαργέτης αναφερόμενος στον Αθανάσιο Χρυσοχόου αναφέρει «Λόγω της επισήμου
θέσεως που κατείχε απετέλη τον άξονα πέριξ του οποίου εκινείτο ολόκληρος η
οργάνωσις. Παρείχε πληροφορίας δι΄ ολας τας στρ.κινήσεις των Γερμανών, πολλάκις
δι΄όλα τα όμορα κράτη, τας τοποθετήσεις ανωτάτων αξιωματούχων , τας προθέσεις
της ανωτάτης διοικήσεως του Ράϊχ και μας παρέδιδε επίσημα έγγραφα και εκθέσεις
σημαντικής αξίας και ενδιαφέροντος. Ευρέθη πολλάκις εις δυσχερή θέσιν και
διέτρεξε σοβαρούς κινδύνους, πλήν τα πάντα κατόρθωνε να αντιμετωπίζει με
ψυχραιμίαν και δεξιοτεχνίαν. Μεγαλόπνοος και ενθουσιώδης με βαθείαν πίστην
προσέφερε πολυτίμους υπηρεσίας». Ο ίδιος ο Μαργέτης την 17.12.1952 σε επίσημη
δήλωσή του μέ τίτλο ΕΚΘΕΣΗ ΔΡΑΣΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΖΕΥΣ την 12.02.1949 και την 17.12.1952
αναφερόμενος στην στελέχωση της οργάνωσης ΖΕΥΣ αναφέρει οτι ο Αθανάσιος
Χρυσοχόου ήταν υπέυθυνος του ΤΟΜΕΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ
ΗΠΕΙΡΟΥ-ΑΛΒΑΝΙΑΣ-ΣΕΡΒΙΑΣ-ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ απο τον Αύγουστο του έτους 1942 μέχρι τον
Νοέμβριο του 1944, ενώ σε δήλωσή του την 10.06.1953 αναφερόμενος σε μέλη της
οργάνωσης μεταξύ των οποίων και ο Αθανάσιος Χρυσοχόου ζητά να τους απονεμηθεί
το μετάλλιο του άρθρου 10 ΑΝ971/1949 για την δράση τους κατά των κατακτητών
στην διάρκεια της γερμανικής κατοχής .
Προκαλεί
εντύπωση ότι από το πλούσιο υλικό που υπάρχει στο αρχείο του Γεωργίου Μαργέτη
που ανήκει στο ΚΙΘ και το οποίο είναι σε πλήρη γνώση του συντάκτη της έκθεσης,
αυτός επέλεξε να σχολιάσει και να ερμηνεύσει ένα τηλεγράφημα, παραθέτοντάς το
μάλιστα με σχόλια και αυθαίρετα συμπεράσματα με το ίδιο ακριβώς περιεχόμενο
σχολιασμού και αυθαιρέτων συμπερασμάτων δημοσιεύματος στο διαδίκτυο την
05.06.2017. [farosthermaikou.blogspot -Σπύρος Κουζινόπουλος].
Σε
εκδήλωση για να τιμηθεί η Εθνική Αντίσταση που διοργάνωσε ο Δήμος Θεσσαλονίκης
έγινε εκτεταμένη αναφορά στην αντιστασιακή οργάνωση ΖΕΥΣ, ηγετικό στέλεχος της
οποίας αποτέλεσε ο Αθανάσιος Χρυσοχόου.
5. Ολοκληρώνοντας
τέλος την κατά παραγγελία δήθεν τεκμηρίωση, η έκθεση του Κέντρου Ιστορίας
Θεσσαλονίκης κλείνοντας το βιογραφικό του Αθανασίου Χρυσοχόου αναφέρει «το
διορισμένο από την δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967 Δημοτικό Συμβούλιο του
Δήμου Θεσσαλονίκης, με την υπ΄ αριθμ.73/29 Ιανουαρίου 1971 απόφασή του έδωσε το
όνομα του Στρατηγού Αθανασίου Χρυσοχόου σε μέχρι τότε ανώνυμη οδό». Η αναφορά
αυτή που δεν αποτελεί στοιχείο της βιογραφίας του Αθανασίου Χρυσοχόου πραγματοποιείται
με αποκλειστικό σκοπό την στρέβλωση της προσωπικότητας και της πατριωτικής και
αντιστασιακής δράσης του και ευθυγραμμίζεται με τις απόψεις του μέλους της
επιτροπής του Δημοτικού Συμβουλίου για την Ανάδειξη της Ιστορικής Μνήμης της
πόλης κ.Τριαντάφυλλου Μηταφίδη που εισηγήθηκε εκτός ημερήσιας διάταξης την
μετονομασία της οδού , οπως αυτές έχουν καταγραφεί στο απο 23.08.2016 πρακτικό
της Επιτροπής.
Οι
μονομερείς και επιλεκτικές αυτές αναφορές που θεωρήθηκαν ως συμπληρωματικά
στοιχεία που προσκομίστηκαν απο το Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης,
χρησιμοποιούνται και εκτιμούμε οτι ήταν πρόθεση του Κέντρου Ιστορίας
Θεσσαλονίκης να χρησιμοποιηθούν για την επίτευξη του στόχου εκπροσώπων
συγκεκριμένης ιδεολογικής αντίληψης για την σπίλωση και την βάναυση προσβολή
της μνήμης του Αθανασίου Χρυσοχόου.
Την
05.03.2018 θέσαμε υπόψη του συντάκτη της με αριθμό πρωτοκόλλου 1654/11.12.2017
έκθεσης του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης και των διοικητικών του προϊσταμένων,
ορισμένα απο τα στοιχεία που ενώ ήταν σε πλήρη γνώση του και υπάρχουν στο
αρχείο του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης, δεν αναφέρθηκαν ή διαστρεβλώθηκαν
προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της μετονομασίας της οδού. Ζητήσαμε μάλιστα
και λάβαμε αντίγραφα απο το αρχείο του ΚΙΘ και προσκομίσαμε στοιχεία που ένας
αντικειμενικός και αμερόληπτος μελετητής έπρεπε να έχει αναζητήσει και να
αναφέρει στην μελέτη του, στο βαθμό βέβαια που επιζητούσε η μελέτη του να έχει
στοιχεία αντικειμενικότητας και οχι επιλεκτικής αναφοράς και διαστρέβλωσης της
ιστορίας προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο στόχος εκπροσώπων συγκεκριμένης
ιδεολογικής αντίληψης.
Επειδή
είναι σαφές οτι η χυδαία και βάρβαρη προσβολή της μνήμης του Στρατηγού
Αθανασίου Χρυσοχόου που επιχειρείται μέσω της διαστρέβλωσης της ιστορίας
ξεκίνησε απο την μη νόμιμη απόφαση της Επιτροπής Δημοτικού Συμβουλίου για την
Ανάδειξη της Ιστορικής Μνήμης της πόλης της 23.08.2016 που με την με αριθμό 13
απόφασή της αποφάσισε χωρίς καμία αιτιολογία την μετονομασία της οδού και
ολοκληρώθηκε με την με αριθμό πρωτοκόλλου 1654/11.12.2017 «ιστορική τεκμηρίωση»
του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης.
Επειδή
στην ανωτέρω έκθεση του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης που αποτελεί υπηρεσία του
Δήμου Θεσσαλονίκης στηρίχθηκε και η με αριθμό 3/2018 απόφαση του Συμβουλίου της
Ε΄Δημοτικής Κοινότητας και η με αριθμό 1/2018 γνωμοδότηση της επιτροπής του
άρθρου 8 ν.3463/2006 όπως αντικαταστάθηκε απο το άρθρο 19 παρ.2 ν.4071/2012.
Επειδή
οι ενέργειές σας αυτές προσβάλουν την μνήμη του πατέρα και παππού μας Αθανασίου
Χρυσοχόου και προκαλούν σε εμάς του απογόνους του ανυπολόγιστη ψυχική οδύνη και
ηθική βλάβη.
ΓΙΑ
ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
και με
την επιφύλαξη για κάθε νόμιμο δικαίωμά μας
Σας
καλούμε να προβείτε σε κάθε ενδεδειγμένη ενέργεια ωστε να αναδειχθεί η
πατριωτική και αντιστασιακή δράση και η εθνική προσφορά του απογόνου μας
στρατηγού Αθανασίου Χρυσοχόου κατά την διάρκεια των πολέμων αλλά και της
Κατοχής της χώρας μας απο τα γερμανικά στρατεύματα με βάση τα ιστορικά αρχεία
και στοιχεία που υπάρχουν στο Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης, οσα σας καταθέσαμε
εμείς και οσα κάθε αντικειμενικός ερευνητής ώφειλε να αναζητήσει και τα οποία
σκόπιμα παραλήφθηκαν και διαστρεβλώθηκαν με την με αριθμό πρωτοκόλλου
1654/11.12.2017 έκθεση του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης.
Σας
καλούμε επίσης να απέχετε κάθε περαιτέρω ενέργειας για την μετονομασία της οδού
Στρατηγού Αθανασίου Χρυσοχόου με βάση την μη νόμιμη από 23.08.2016 απόφαση της
Επιτροπής Δημοτικού Συμβουλίου για την Ανάδειξη της Ιστορικής Μνήμης της πόλης.
Μία τέτοια ενέργεια εκτός από προσβολή της μνήμης του Αθανασίου Χρυσοχόου, θα
επαναφέρει με οξύτητα στην τρέχουσα συγκυρία τις αντεγκλήσεις και τα μίση που από
καιρό έχει καλύψει η λήθη.
Σας
γνωρίζουμε τέλος ότι θα ασκήσουμε όλα τα νόμιμα δικαιώματά μας για την
αποκατάσταση της μνήμης του στρατηγού Αθανασίου Χρυσοχόου που προσβάλεται
βάναυσα και με την αριθμό πρωτοκόλλου 1654/11.12.2017 έκθεση του Κέντρου
Ιστορίας Θεσσαλονίκης με βάση την οποία εκδόθηκαν αποφάσεις μετονομασίας της
ομώνυμης οδού στο Δήμο Θεσσαλονίκης και κατακλύστηκε ο έντυπος και ηλεκτρονικός
τύπος και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με ψευδή, συκοφαντικά και χυδαία
δημοσιεύματα που προσβάλουν βάναυσα την μνήμη του Αθανασίου Χρυσοχόου.
Με την
ρητή επιφύλαξη για κάθε άλλο νόμιμο δικαίωμά μας, αρμόδιος δικαστικός επιμελητής
παραγγέλεται να επιδώσει νόμιμα την παρούσα σε αυτούς που απευθύνεται για να
λάβουν γνώση και για τις νόμιμες συνέπειες.
Ο
πληρεξούσιος δικηγόρος
.png)
