Γράφει ο Μίλτος Μπούκας
Ολοκληρώθηκε η θλιβερή διετία του απολογιστικού έργου της Δημοτικής Αρχής, επιβεβαιώνοντας πλήρως την κατάλυση του συλλογικού υποκειμένου, με «πεδίον δόξης λαμπρόν» των τηλεοπτικών διαγγελμάτων τύπου ότι «…κάποιοι θα χάσουν τον ύπνο τους…» Εκείνων δηλαδή που επιλέγουν να αντιστέκονται στην αυθαιρεσία και αναλγησία των διοικούντων τα κοινά…
Φορώντας τον μανδύα της υπεροψίας και της περιφρονητικής τυφλότητας, επιδόθηκε, μόλις προχθές, σ’ ένα επιπλέον όργιο διδακτισμού και εναντίον όσων ομιλούν «…δίχως να έχουν θεσμικό ρόλο…»
Τι κι αν τοιούτοι διαθέτουν περίσσια τεκμήρια περιβαλλοντικής ευαισθησίας, τα έτη δράσης του συλλόγου τους (όπως ο Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Ιωαννίνων), ξεπερνούν κατά πολύ τις θητείες του αγαπητού κου Φίλιου, με 300 και πλέον μέλη και συλλογή υπογραφών πάνω από 2.000, για επίμαχα ζητήματα προστασίας της Παμβώτιδας…
Η αντιφατική εμμονή του κου Δημάρχου, ως εκφραστής της θεμελιακής αναδιάταξης των πολιτικών δυνάμεων και ως «εξέχον» ιδρυτικό στέλεχος των Ανεξάρτητων Αυτοδιοικητικών Σχημάτων, να λοιδορεί και να ψέγει «περιβαλλοντικούς αντιρρησίες» δίχως απαιτούμενη θεσμική ιδιότητα (;) αποτελεί προϊόν υποκρισίας που ισορροπεί μεταξύ ακραίου καθεστωτισμού και λαϊκισμού. Η αθλιότητα όπως εκφράστηκε και με την αισχυντηλή στήριξη μέρους των μίντια, αποτελούν τον πυρήνα του προβλήματος, στην μη τήρηση της νομιμότητας και στον τρόπο ασκείται η δημόσια εξουσία από την κλεπτοκρατική «διαπλοκή» της με κέντρα οικονομικής ισχύος (βλ. ναυάγια ΠΔ λίμνης).
Σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία ιδεολογικής σύγχυσης, όπου το Σύνταγμα δεν αποτελεί μόνον υπόθεση των πολιτικών, αλλά και της κοινωνίας των πολιτών, που βλέπει όλες τις αξίες να καταβαραθρώνονται, καταγγέλεται ότι η ιδιοκτησιακή αντίληψη του «πολιτεύεσθαι» πρέπει να ορίζεται από τα μηνύματα της οργισμένης κοινωνίας, για να ανακτήσει την «τσαλακωμένη» τους αξιοπιστία.
Η ίδια η αυτοδιοίκηση οφείλει να προωθήσει ένα μοντέλο αντιπροσωπευτικότερης και δημοκρατικότερης λειτουργίας του δήμου/κράτους και αυξημένης λογοδοσίας.
Στη διάχυτη δίνη των σκανδάλων, του χρεοκοπημένου μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος, όλοι οι πνευματικοί άνθρωποι, όλοι οι ειδήμονες, όλοι οι πολίτες δικαιούνται να έχουν λόγο, γιατί τούτο συνιστά βήμα ουσιαστικής Συμμετοχικής Δημοκρατίας.
Η πανθομολογούμενη αναγνώριση της πολλαπλά βαλλόμενης συλλογικής αυτονομίας, του «μη θεσμικού» θα αποτελέσει το υπόβαθρο όλων των επί μέρους κοινωνικών δικαιωμάτων, όπου οι θεσμικοί αντιπρόσωποι του λαού, δε θα πρέπει να είναι προνομιούχοι πίσω από τις Βουλευτικές ή αυτοδιοικητικές τους ασυλίες.…
Οι νέες μορφές κοινωνικών δράσεων και συλλογικότητες που εμφανίζονται, θα προκαλέσουν την απομάκρυνση από το παραδοσιακό πολιτικό κατεστημένο, του «μαζί τα φάγαμε»…
Με την αυτόνομη δραστηριοποίηση των πολιτών, θα τεθούν στο περιθώριο όλες αυτές οι «φασίζουσες» αποκλίσεις, για να ανανοηματοδοτήσουν την έννοια της «χαμένης» δημοκρατίας.
Είναι η ώρα των δυνάμεων που προτάσσουν ποιοτικά διαφορετικές μορφές οργάνωσης, της κοινωνίας και της βιώσιμης οικονομίας.
Ο κος Φίλιος φαίνεται επέλεξε τις πρακτικές αυταρχισμού, ακολουθώντας τις βασικές Αρχές της νεοφιλελεύθερης πολιτικής κουλτούρας, των εντυπώσεων και των τηλεμαχιών…
«… - Ο καθένας από εμάς μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Ακόμη κι αν δεν κατέχει καμία θέση εξουσίας, ακόμη και αν είναι ασήμαντος…» μήνυμα του Βάτσλαβ Χάβελ, πρώτου Προέδρου της Τσεχίας, λίγες εβδομάδες μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, Νοέμβρη του 1989…
Μαθήματα Δημοκρατίας…
Τι λέτε κε πρεσβευτή των Ανεξάρτητων Αυτοδιοικητικών Παρατάξεων;
Μίλτος Μπούκας
5-2-2013
.png)
