Η αποκατάσταση της ηθικής τάξης, που ποτέ δεν ήρθε και οι Φορείς Διαχείρισης Οικοτόπων [από την συνάντηση στα Ιωάννινα]

Γράφει ο Μίλτος Μπούκας

Αξιομνημόνευτη και διόλου συμπτωματική, θεωρούμε την επιλογή του Φορέα Διαχείρισης Λίμνης Ιωαννίνων, της διοργάνωσης της ημερίδας των Φορέων Διαχείρισης όλης της χώρας στον χώρο του «πρώην Ξενία»
Και είναι δύο τα ηθικά ερείσματα για τα οποία θάπρεπε ν’ αποκλειστεί:
α) Δεν θάπρεπε να λησμονούν οι αξιότιμοι «ευαίσθητοι» κατ’ επάγγελμα, ότι στο πρόσφατο παρελθόν κάποιοι οδηγήθηκαν σε δίκες, έχοντας αντικρύσει και την ακραία αστυνομική βία στον προαύλιο χώρο του συνεδρίου. Εμφανίζονται δηλαδή κατηγορηματικά αμετανόητοι, σ’ ότι αφορά την ποινικοποίηση των συλλογικών αγώνων, για την προστασία των ελεύθερων χώρων και την ελληνική κτιριακή αρχιτεκτονική (μνημείο Άρη Κωνσταντινίδη)
β) Φαίνεται ότι έχουν «κοντή μνήμη» και λησμονούν ότι εκκρεμεί αίτημα στο ΥΠΕΚΑ του «οικοδεσπότη» της εκδήλωσης, για κατασκευή ξενοδοχειακού συγκροτήματος στην προστατευόμενη παράκτια ζώνη (ευθύνης του) των 300 μέτρων, 150 περίπου κλινών (!)
Μήπως και τούτο δεν συνιστά παράβαση νόμου; Καθώς δεν αιτιολογούνται οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις στην χλωρίδα και πανίδα του λιμνιαίου οικοσυστήματος (Natura 2000) βάσει του άρθρου 9 ν. 3939/2001.
Ο Φορέας Διαχείρισης Λίμνης Ιωαννίνων παρά την αρνητική του γνωμοδότηση στα άλλα 2 ξενοδοχεία που ανέλαβε καθ’ υπέρβαση και καταχρηστικά (περιβαλλοντικούς όρους και επιπτώσεις) η Περιφέρεια Ηπείρου «νομιμοποιεί» την αυθαιρεσία και αντί «ποινής» δίνει άλλοθι στους εσαεί «παραβάτες».
Με τα ελαστικά κριτήρια στην επιλογή χώρου φιλοξενίας της διοργάνωσης των φορέων, επαναδιατυπώνεται και συντηρείται ο φαύλος κύκλος που δημιουργούν αυτοδιοίκηση και επιχειρηματικά κέντρα, χωρίς ηθικούς φραγμούς και πειθαρχημένη υπηρεσιακή στάση. Φαίνεται ότι και οι ίδιοι συμπράττουν με την κυρίαρχη ιδεολογία των παρελθόντων χρόνων και του «αμαρτωλού θολού τοπίου», που κάποιοι συντηρούν μέχρι την ψήφιση του Π.Δ. για την λίμνη, παίρνοντας πίσω τα όποια «ψίγματα ηρωϊσμού» στην αρχική τους αρνητική γνωμοδότηση…
Η αλλαγή πλεύσης ωστόσο πέρα από την αμφισβήτηση της δημοκρατικής νομιμοποίησης (τους λόγους ακύρωσης των προσβαλλόμενων πράξεων των ξενοδοχείων) πλήττουν σοβαρά και την αξιοπιστία της ίδιας της κοινωνικής αντίδρασης.
Ο Πρόεδρος του Φορέα της Παμβώτιδας κος Τσουμάνης συμμετείχε ομόθυμα στην «στημένη» φιέστα περιβαλλοντικού εθελοντισμού (3 Μάρτη) με την «αντίδικη» αυτοδιοίκηση και τους επιχειρηματίες επιτραπέζιου ύδατος από τις πηγές της περιοχής.
«…όπου γάμος και χαρά, η Βασίλω πρώτη…»
Αλγεινή ωστόσο εντύπωση και μέγα ζήτημα ηθικής τάξης η υποβάθμιση του θέματος από τον κο Τ. Αλμπάνη Πρόεδρο του Φ.Δ. Αμβρακικού και Πρύτανη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων όταν ετέθει το δίλλημα του χώρου διοργάνωσης, αναφέρθηκε σε μικροδιενέξεις οικονομικής φύσης με τον «οικοδεσπότη» οι οποίες και απεκαταστάθησαν.
Την ντουζίνα των πολεοδομικών παραβάσεων, την πρωτοφανή βία των ματατζήδων, τις προσαγωγές, την προσπάθεια ποινικοποίησης των συλλογικών αγώνων… τάχουμε κάνει όλα γαργάρα;;; κε πρύτανη και πρόεδρε του Φορέα Διαχείρισης του Αμβρακικού;
Οι Φορείς Διαχείρισης δεν πρέπει να καταντούν «οχήματα» συμφερόντων και πολιτικών συμβιβασμών, πρέπει να εγγυώνται την συλλογική ελευθερία και έκφραση, υπερασπιζόμενοι τις διαχρονικές αξίες της ελληνικής φύσης και πολιτισμού.