Η «Δωδώνη» αναγνωρίζοντας ότι η εξαγορά του εργοστασίου της ΕΛΒΙΖ το 2009 και η ίδρυση της θυγατρικής «ΖΩ-ΔΩ» με τίμημα 3.188.000 ευρώ, αποδείχτηκε πέρα για πέρα λανθασμένη,
εξαρχής αναζήτησε τρόπο απεμπλοκής.
Η προσπάθεια που έγινε να πουληθεί δεν απέδωσε, αφού μόνο ένας υποψήφιος αγοραστής υπήρξε και δεν κατέθεσε σοβαρή πρόταση, η απόφαση στην προηγούμενη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου, ήταν να απορροφηθεί από την μητρική εταιρεία και να λειτουργήσει ως τμήμα της.
Η «ΖΩ-ΔΩ» στους 17 μήνες που λειτουργεί ως θυγατρική της «Δωδώνης» δεν είναι ζημιογόνα είχε τζίρο περίπου 18 εκ. ευρώ. Οι Ενώσεις-μέτοχοι της «Δωδώνης» ζητούν να ληφθεί η απόφαση για απορρόφηση από τη Γενική Συνέλευση, αλλά αυτό δεν είναι το μείζον.
Εκείνο που έχει μεγάλη σημασία για πολλούς λόγους είναι να μπορέσει να λειτουργήσει ως τμήμα ζωοτροφών της «Δωδώνης» και να παίξει το ρόλο για τον οποίο η προηγούμενη διοίκηση, αποφάσισε την εξαγορά του εργοστασίου από την ΕΛΒΙΖ.
Για τους 30 περίπου εργαζόμενους η απορρόφηση αρχικά δεν αναμένεται να έχει επιπτώσεις, άλλωστε και ο πρόεδρος της «Δωδώνης» κ. Δημήτρης Παλαιοθόδωρος έχει δηλώσει ότι η διασφάλιση των θέσεων εργασίας αποτελεί μέρος της όποιας λύσης δινόταν.
Μένει να αποδειχθεί και στην πράξη, όταν απορροφηθεί η «ΖΩ-ΔΩ» αν πράγματι θα διατηρηθούν οι θέσεις.
Οι κτηνοτρόφοι, για τους οποίους αποκτήθηκε το εργοστάσιο και ειδικά όσοι συνεργάζονται με τη «Δωδώνη», ήθελαν και θέλουν την παραγωγή ποιοτικών και σε ανταγωνιστικές τιμές ζωοτροφών. Ωστόσο η παραγωγή στο 70% αφορά τις ιχθυοτροφές που αφήνουν κέρδη.
Ζητούμενο λοιπόν είναι να θα μπορέσει να εκσυγχρονιστεί το εργοστάσιο και να αναπτύξει περισσότερο τον κλάδο των ζωοτροφών η «ΖΩ-ΔΩ», ως τμήμα της «Δωδώνης», και αν θα στηριχθεί από τους κτηνοτρόφους.
Αποτελεί επομένως μονόδρομο η προσπάθεια να διατηρηθεί και να αποδώσει η λειτουργία του εργοστασίου που κάποιοι φόρτωσαν στην «Δωδώνη».
