Αλέξης Τσίπρας: Ναι στο ευρώ, όχι στη λιτότητα

Συνέντευξη στο «Der Spiegel»

Η συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στο γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel» έχει ως εξής:
*Κύριε Τσίπρα, είναι πράγματι το Βερολίνο τόσο φοβερό, όπως λέτε συνέχεια στην Αθήνα, όταν βρίζετε τους κακούς Γερμανούς;
«Το Βερολίνο είναι η αγαπημένη μου ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Είναι κρίμα που πάντοτε βρίσκομαι μόνο για λίγο εδώ. Θα ήθελα να έχω περισσότερο χρόνο».
*Όταν θα ξανάρθετε στο Βερολίνο ίσως να είστε πρωθυπουργός. Θα είναι τότε ακόμα η Ελλάδα μέλος της Ευρωζώνης;
«Φυσικά. Θα κάνουμε τα πάντα, ώστε να μπορέσει η Ελλάδα να διατηρήσει το ευρώ. Καταβάλλουμε προσπάθειες να πείσουμε τους ευρωπαίους εταίρους μας ότι είναι και δικό τους συμφέρον να σταματήσουν επιτέλους τις υπαγορεύσεις λιτότητας. Χρειαζόμαστε μια πολιτική, που δεν θα καταστρέφει την ελληνική οικονομία, αλλά θα επιτρέψει και πάλι να υπάρξει ανάπτυξη. Αν δεν αλλάξει η γραμμή της λιτότητας, η συνέπεια θα είναι η πλήρης καταστροφή της ελληνικής οικονομίας. Και κάτι τέτοιο θα σήμαινε πράγματι κίνδυνο για το ευρώ».
Αλλά ακόμα και κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ ζητά ανοιχτά την επιστροφή στη δραχμή.
«Είναι μόνο μια μειοψηφία. Σε κάθε κόμμα, μικρό ή μεγάλο, υπάρχουν διαφορετικές τάσεις, διαφορετικές γνώμες. Στη συνέχεια ψηφίζει και αποφασίζει η πλειοψηφία. Εκτός αυτού, η δική μας μειοψηφία δεν είναι υπέρ της εξόδου από το ευρώ. Θέλει απλώς να διασφαλίσει ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να επιβιώσει με τη βοήθεια, για παράδειγμα, ενός άλλου νομίσματος, ακόμα κι αν οι άλλοι καταστρέψουν εντελώς την εθνική οικονομία μας».

*Ποιους «άλλους» εννοείτε; Η ελληνική οικονομία ήδη βρίσκεται σε δεινή θέση.
«Εκείνο που εννοώ είναι, αν καταστραφεί εντελώς η οικονομική βάση μας και δεν είναι υπεύθυνη αυτό μια εκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση, αλλά ορισμένες πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη. Τότε θα είναι και αυτές συνυπεύθυνες, π.χ. η Άνγκελα Μέρκελ».
*Ισχυρίζεστε σοβαρά ότι οι μεταρρυθμίσεις, τις οποίες ζητά η Ευρώπη ως προαπαιτούμενο για τη δανειακή βοήθεια, είναι η αιτία της δεινής κατάστασης της Ελλάδας;
«Αν συνεχίσουν να μας πιέζουν και να μας εκβιάζουν με ένα πρόγραμμα λιτότητας, το οποίο τόσο έκδηλα έχει αποτύχει, τότε η Ελλάδα σύντομα δεν θα είναι πράγματι σε θέση να πληρώσει τους πιστωτές της. Τότε θα πάμε σε στάση πληρωμών, στην οποία θα μας έχουν κατά κάποιον τρόπο εξαναγκάσει να πάμε. Κάτι τέτοιο θα καταστεί τότε επικίνδυνο όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για ολόκληρη την ευρωπαϊκή οικονομία. Τα οικονομικά συστήματα όλων των χωρών είναι σήμερα τόσο στενά συνυφασμένα, ώστε να μην μπορεί κανείς να περιορίσει γεωγραφικά την κρίση. Είναι πρόβλημα όλων των χωρών και όλων των οικονομιών».
*Αν βγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη, θα φταίτε και εσείς. Υπόσχεστε στους ψηφοφόρους σας το ανέφικτο: να διατηρήσετε το ευρώ, αλλά να καταγγείλετε τις συμφωνίες με τους Ευρωπαίους. Πώς θα γίνει αυτό;
«Δεν βλέπω καμία αντίφαση. Απλώς δεν θέλουμε να χάνονται τα χρήματα των ευρωπαίων πολιτών σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο. Το ότι υπάρχει χρηματοδοτική βοήθεια αποτελεί την αρχή της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και ένδειξη του ότι αποτελούμε μέλος μιας κοινότητας. Αυτό είναι καλό. Πιστεύουμε όμως επίσης ότι αυτά τα χρήματα πρέπει να χρησιμοποιούνται συνετά, και μάλιστα για επενδύσεις, που μπορούν να φέρουν την ευημερία. Μόνον έτσι θα μπορέσουμε πράγματι να αποπληρώσουμε και το χρέος μας».
*Για σας ο αποδιοπομπαίος τράγος είναι πάντα οι άλλοι. Άλλοι φταίνε που η οικονομία έχει γονατίσει και άλλοι πρέπει γι' αυτόν τον λόγο να τη σώσουν...
«Αυτό δεν ευσταθεί, φυσικά και κάνουμε την αυτοκριτική μας. Έχουμε μεγάλη ευθύνη για την κατάστασή μας. Αποδεχτήκαμε πολιτικούς, οι οποίοι κατέστρεψαν την παραγωγική βάση της χώρας μας και δημιούργησαν ένα διεφθαρμένο κράτος. Εκλέξαμε εκείνους, οι οποίοι έβγαλαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό και όχι μόνο επέτρεψαν τη φοροδιαφυγή, αλλά και την υποθάλπουν. Φυσικά και είμαστε γι' αυτά υπεύθυνοι, αφού επιτρέψαμε να συμβούν. Αλλά έχουμε και ευθύνη αυτά ακριβώς τώρα να τα αλλάξουμε».
*Πώς όμως, αφού ποντάρετε μόνο σε οικονομική υποστήριξη, απορρίπτετε όμως τις συμφωνηθείσες και επειγόντως αναγκαίες δομικές μεταρρυθμίσεις, όπως για παράδειγμα της δημόσιας Διοίκησης;
«Δεν είμαστε αντίθετοι στις μεταρρυθμίσεις. Λέμε μόνον ό,τι λένε και πολλοί οικονομολόγοι, πολλές γερμανικές εφημερίδες ή ακόμη και ο πρώην καγκελάριος Χέλμουτ Σμιτ. Και το επιβεβαιώνει τώρα και ο ΟΟΣΑ στη μελέτη του: Η πολιτική λιτότητας, που εφαρμόζουμε εδώ και δύο χρόνια, η πολιτική του να ποντάρεις μόνο στη δραστική λιτότητα, απέτυχε. Βρισκόμαστε ήδη στο πέμπτο έτος ύφεσης. Και φέτος πάλι η οικονομία μας θα συρρικνωθεί τουλάχιστον κατά 6%».
Είναι αυτή όλη η αλήθεια; Ακόμα και ο παλιός μέντοράς σας, ο πρώην πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος, σας ζήτησε να πείτε επιτέλους την αλήθεια στους συμπολίτες σας.
«Ο Αλαβάνος έφυγε από το κόμμα πριν από μερικά χρόνια, επειδή δεν συμμερίζεται τις απόψεις μας περί παραμονής στην ευρωζώνη. Είναι παράξενο να πρέπει να δικαιολογούμαι τώρα για το ότι εμείς, όπως άλλωστε και η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, θέλουμε να παραμείνουμε στο ευρώ. Η πολιτική αλήθεια είναι απλή: Τα προγράμματα λιτότητας, όπως ήταν μέχρι τώρα, απέτυχαν. Επειδή βασίζονται και σε ένα λανθασμένο μοντέλο, αυτό της εσωτερικής υποτίμησης. Εμείς όμως δεν είμαστε εξαγωγική χώρα. Η ελληνική πραγματικότητα είναι πολύ περισσότερο η εξής: Τα περισσότερα από όσα παράγουμε τα καταναλώνουμε στο εσωτερικό. Η ανταγωνιστικότητά μας δεν εξαρτάται μόνον, όπως πολλοί λένε, από το κόστος εργασίας, αλλά και από άλλες παραμέτρους, όπως π.χ. τις υποδομές ή τη νοοτροπία των ανθρώπων και των πολιτικών. Επιθυμούμε να υπάρξει λίγο μεγαλύτερη αξιοκρατία...»
*Μέχρι τώρα η Ελλάδα δεν έχει διακριθεί για τις επιδόσεις της. Αντ' αυτών επικρατούν η διαφθορά, η ευνοιοκρατία και η πελατειακή πολιτική, πράγματα που δεν ευνοούν την ανταγωνιστικότητα.
«Γνωρίζω τα προβλήματα που έχει το ελληνικό κράτος. Εξοντώθηκε οικονομικά με συστηματικό τρόπο από τους πολιτικούς που μας κυβέρνησαν. Και πολλοί Έλληνες είναι συνυπεύθυνοι που υποστήριξαν αυτό το σύστημα και το ανέχτηκαν, ψηφίζοντας επανειλημμένα τους ίδιους πολιτικούς. Αλλά αυτή δεν μπορεί να είναι η αιτία της κρίσης, παρά το πολύ-πολύ ένα σύμπτωμά της. Η χρηματοπιστωτική και δημοσιονομική κρίση δεν είναι καθαρά ελληνικό πρόβλημα. Αλλιώς δεν θα υπήρχαν υψηλά ελλείμματα και σε άλλες χώρες σαν την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία ή την Ιρλανδία. Πρέπει να υπάρχουν λοιπόν άλλες αιτίες. Γι' αυτό και θα πρέπει να εξετάσουμε τη δομή της Κοινότητας, την αρχιτεκτονική της. Και επίσης το κοινό μας νόμισμα, το ευρώ». Βλέπετε στον νεοεκλεγέντα σοσιαλιστή πρόεδρο της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ έναν νέο σύμμαχο στη μάχη κατά των γερμανικών υπαγορεύσεων λιτότητας;
«Ο Ολάντ είναι για μας φορέας ελπίδων, αυτό είναι σαφές. Ακούγονται τώρα πλέον και συζητούνται ιδέες και επιχειρήματα, τα οποία μέχρι τώρα δεν έβρισκαν ευήκοο ους. Για παράδειγμα, ο εντονότερος ρόλος της ΕΚΤ ή η καθιέρωση ευρωομολόγων. Δεν πρέπει να θεραπεύουμε μόνο τα συμπτώματα, γιατί τότε θα μείνουμε πράγματι μόνο στην περίπτωση της Ελλάδας. Αυτό δεν βοηθάει κανέναν. Αν η χώρα μας χαθεί από την Ευρωζώνη, κινδυνεύει ολόκληρη η Ευρώπη, δεν πρέπει να κοροϊδευόμαστε».
*Οι τελευταίες διερευνητικές συνομιλίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης στην Αθήνα απέτυχαν, επειδή εσείς δεν δεχτήκατε κανέναν συνασπισμό. Στις δημοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει μάχη στήθος με στήθος με τη ΝΔ. Με ποιον θα πραγματοποιήσετε την πολιτική σας μετά τις νέες εκλογές;
«Φυσικά επιθυμούμε έναν αριστερό συνασπισμό. Και θα κάνουμε τα πάντα, ώστε αυτή τη φορά η αριθμητική να είναι με το μέρος μας».