Ποιοι δεν θέλουν την ένωση του λαού

Το αφήγημα της φερόμενης Ελληνικής κυβέρνησης περί εξόδου από τα μνημόνια φαίνεται να μην πείθει κανέναν όχι μόνο εντός Ελλαδικού χώρου αλλά και εκτός. Η ανεργία καλπάζει, το χρέος ανεβαίνει, οι επενδυτές άφαντοι. Στο αφήγημα αυτό περιλαμβάνεται η λέξη “ανάπτυξη” η οποία πήρε νέα έννοια και σημαίνει την λεηλασία, την λαθρομετανάστευση, τον αναγκαστικό εποικισμό και το ανελέητο κυνηγητό φοροεισπράξεων σε κάθε ντόπια επιχείρηση. Επίσης νέα έννοια δόθηκε στην  λέξη “επενδύσεις” που θέλει την εγκατάσταση κάθε σκοτεινού, αγνώστου ταυτότητος προέλευσης και αντικειμένου  διεθνούς fund και άλλων υπερεθνικών εταιριών που λεηλατούν τον τόπο μέσα από λεόντιες συμβάσεις, παραχωρήσεις δημόσιας περιουσίας λιμανιών, αεροδρομίων, ενεργειακών πόρων και κάθε λογής περιουσιακού υπέργειου ή υπόγειου στοιχείου της Πατρίδας μας.

Μέσα σε οχτώ χρόνια μνημόνια, μεταρρυθμίσεις και αξιοποιήσεις  έσπρωξαν 500χιλ νέους στην μετανάστευση, 15χιλ σε αυτοκτονίες, 400χιλ επιχειρήσεις σε λουκέτο και 3,5 εκ Έλληνες κάτω από το όριο της φτώχειας. Δεν φτάνουν όμως όλα αυτά τα δεινά που περνά ο λαός μας, οι υπηρέτες της ΕΕ και των διεθνών κορακιών μας οδηγούν και σε εδαφικούς διαμελισμούς παραχωρώντας εκτός από ονομασίες που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες (Μακεδονία και Β.Ήπειρο)με τον  πολιτισμό μας και την  ιστορία μας αλλά και δικαιώματα σε ξηρά και θάλασσα, δεχόμενοι τον αλυτρωτισμό κρατιδίων (Σκόπια) και ομάδων (Αλβανοτσάμηδων) που έβλαψαν ανεπανόρθωτα τον Ελληνισμό και καταδικάστηκαν για αυτή την  εγκληματική τους δράση.

Αυτή τη ζοφερή κατάσταση την βιώνουμε καθημερινά και περιμένουμε να έρθει κάποια στιγμή η λύτρωση. Την λύτρωση αυτή κάποιοι την περιμένουν στον καναπέ τους από τον Θεό ή από το ξανθό γένος, κάποιοι από τους Ελοχίμ και κάποιοι από αυτόφωτους σωτήρες που κρατούν την μοναδική αλήθεια.

Οι χειρότεροι είναι οι τελευταίοι, οι οποίοι βάζουν αγωνιστές και αγωνίστριες με αγαθούς σκοπούς να υπηρετήσουν τα σκοτεινά τους σχέδια τα οποία ταυτίζονται με τους επικυρίαρχους, τροφοδοτώντας με ψεύδη και φρούδες ελπίδες τον λαό. Είναι αυτοί που δεν διστάζουν να κατηγορήσουν με κάθε είδους συκοφαντία, είναι αυτοί που έχουν δύναμη στον λόγο να διαστρεβλώνουν την αλήθεια και τα γεγονότα και να μετατρέπουν κάθε πιθανό σενάριο ένωσης δυνάμεων σε μίασμα που δημιουργείται από σκοτεινές δυνάμεις. Αυτούς τους “ηγέτες” τους βλέπουμε σε πολλά κινήματα, κινήσεις, κόμματα διασπώντας τον λαό σε χίλια κομμάτια προσπαθώντας συνεχώς την ενεργοποίηση κοινωνικών αυτοματισμών σε κάθε επίπεδο της κοινωνίας. Είναι τόσο απλό αυτό το σχέδιο και το διαπιστώνουμε καθημερινά όλοι όσοι θέλουμε να βρεθεί ένας τρόπος ένωσης, ένας τρόπος συνεργασίας, ένας τρόπος κοινής δράσης ενάντια στο κατοχικό καθεστώς.

Για να είμαι ειλικρινής εγώ το διαπίστωσα πριν από λίγο καιρό κλείνοντας τα αυτιά μου σε όλους αυτούς που με προειδοποιούσαν και με συμβούλευαν. Βλέπετε  ήμουν κι εγώ στους “χρήσιμους ηλίθιους” που πίστευα πως όλοι κινούνται από τα ίδια πατριωτικά αισθήματα, τόλμη, παρρησία και ειλικρίνεια όπως όλοι οι γνήσιοι πατριώτες. Με πόνο ψυχής  όμως κατάλαβα πως κάποιοι οι οποίοι ορκιζόταν για τα ιδανικά τους, τις αξίες τους, για την ειλικρίνεια, την καθαρότητα του λόγου τους και τον πατριωτισμό τους είναι τόσο μικροί τόσο λίγοι που δεν διστάζουν να κατηγορούν να λένε ασύστολα ψέματα κατηγορώντας και λασπολογώντας προς κάθε κατεύθυνση και τέλος να ισοπεδώνουν κάθε δημοκρατική λειτουργία που μέχρι χθες υπερασπιζόταν. Όλα αυτά γίνονται για δυο προφανής σκοπούς: α) για να διατηρήσουν με κάθε τρόπο την “ηγετική καρέκλα” και β) για να πάρουν την επιβράβευση του συστήματος από το οποίο λαμβάνουν εντολές και κατευθύνσεις. Είπαμε ο τελικός σκοπός είναι η διάλυση κάθε ενωτικής προσπάθειας και ο πολυκερματισμός της κοινωνίας.

Αυτή όμως είναι η μια πλευρά, είναι η πλευρά του συστήματος που έχει την διαχείριση της κρατικής μηχανής, τα κόμματα του κοινοβουλίου και τα παρακλάδια του εκτός κοινοβουλίου. Είναι αυτοί που κρατούν το βάζο με το μέλι και τρώνε με χρυσά κουτάλια. Ο μοναδικός τους φόβος είναι η επανάσταση των μελισσών δηλαδή του λαού, αυτή είναι η άλλη πλευρά. Είναι όλοι εκείνοι οι οποίοι θέλουν και προσπαθούν με νύχια και με δόντια να ενημερώσουν να αφυπνίσουν και να προσκαλέσουν τον λαό σε ενότητα και ομαιχμία ενάντια στην κατοχή που μας έχει επιβληθεί. Μπορεί να ρωτήσει κάποιος: “Που είναι όλοι αυτοί;” Μια πολύ συνοπτική απάντηση είναι τρεις λέξεις: “Κοίτα στον καθρέφτη”. Το ζητούμενο αγαπητοί μου είναι να βρούμε αυτά που μας ενώνουν, και αυτά είναι μεγάλες αξίες που κλείνονται σε απλές λέξεις όπως Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια, Παιδεία, Ελληνισμός, Ιστορία, Πολιτισμός, Ελευθερία,  Δημοκρατία. Ας κάνουμε μια προσπάθεια λοιπόν ας βρεθούμε όσοι πραγματικά ενδιαφερόμαστε για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας,  την αποκατάσταση της συνταγματικότητας και της ελευθερίας της Πατρίδας.

Δεν χρειάζεται να ασχολούμαστε με τους συστημικούς διασπαστές ηγετίσκους και αρχηγίσκους που θέλουν να κρατούν κάθε είδους ταμπέλα. Έχουμε υποχρέωση ηθική και κοινωνική απέναντι στα παιδιά μας και τους προγόνους μας να ενωθούμε για να χτυπήσουμε τον πραγματικό εχθρό που βρίσκεται εντός των πυλών και αυτός είναι σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό της χώρας  εντός κοινοβουλίου, όσο για τα παρακλάδια του οι ρουφιάνοι, οι συκοφάντες και τα γκρουπούσκουλα θα τα ξεράσει η κοινωνία μέσω του παχέος εντέρου όπως κάνει κάθε ζωντανός οργανισμός τα παράσιτα.

Λάππας Ελευθέριος