Γράφει ο Μίλτος Μπούκας
Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε κάποιους αυτοδιοικητικούς αστέρες να μεσουρανούν στο γιαννιώτικο δημαρχιακό στερέωμα, πολυσχιδείς και με πολυποίκιλες δραστηριότητες. Αντιδήμαρχοι που εγκαινιάζουν την νομοτελειακή πραγματικότητα των αγοριών της «νέας εποχής» σ’ ένα φαύλο κύκλο εσωτερικών και εξωτερικών εξελίξεων «νεοφιλελευθερισμού», με έντονες αναταράξεις της ντόπιας κοινωνίας. Η σωρευμένη ανισορροπία, καθαγίαση της προσωπικής αυτοπροβολής, οι ελλιπείς πολιτικές προσέλκυσης τουριστικού ρεύματος (Ισραήλ-Τουρκία), οι υπερβολές στην ανάπλαση κοινωνικών χώρων (Πλατεία Πάργης), η ιδιοκτησιακή αντίληψη στον Καλαμιώνα Αμφιθέας, διευρύνουν τα εκτρωματικά στερεότυπα του παραγοντισμού και του αμοραλισμού από την πλευρά της δημοτικής αρχής.
Δεν θα αποτελούσε διόλου υπερβολή, αν ισχυριζόταν κανείς ότι ο βαθμός της διαφάνειας κατά την χορήγηση κονδυλίων των «νεοφιλελεύθερων manager» Αντιδημάρχων από το Δημοτικό χρήμα, αποτελεί και το μέτρο για την ιδεώδη λειτουργία και ευρυθμία ενός σύγχρονου Καλλικρατικού δήμου. Στις δημοκρατικές κοινωνίες δεν τίθεται θέμα «υποσχέσεων», αλλά απολύτως αφοσίωσης στις ανάγκες των πολιτών.
Ο πολιτικός είναι εντολοδόχος, δεν του παρέχεται απεριόριστη εξουσία. Η διαδικασία ξεπουλήματος ενώπιόν μας, σε όλα τα πεδία, περιβαλλοντικής, οικονομικής, κοινωνικής και ηθικής δράσης όπως εξελίσσεται καθημερινά, οδηγεί σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις, που θα προσλάβουν ιλιγγιώδεις διαστάσεις αρνητικής διαβίωσης σ’ ένα «Δήμο δίχως Δημοτική Αρχή» με εργολαβικούς και τουριστικούς σπόνσορες, αδιαφάνεια και πελατειακές σχέσεις.
Η διαδικασία στρέβλωσης των ελεύθερων κοινωνικών χώρων, όπως στην περίπτωση της πλατείας Πάργης, που η ανάπλασή της δεν πέρασε από τις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου, όπως καταγγέλλουν οι περίοικοι, κακοποιώντας τον κοινωνικό χαρακτήρα της, μέσω της πλήρους χρηματοδότησης ανακατασκευής και ανάπλασης, από τους ίδιους τους καταστηματάρχες!!!
Η απ’ ευθείας «ανάθεση» σε επιχειρηματικά συμφέροντα, μπορεί να οδηγήσουν σε όρια ακρότητας και ανυπέρβλητων προβλημάτων, έναντι των Πολιτών. Η εκτροφή και αποθέωση του ρόλου της «σκοπιμότητας», που επικαλύπτει την ένδεια του δήμου σε όλα τα επίπεδα της διοίκησης, αρχίζει να αντιμετωπίζεται εχθρικά από τα συλλογικά ανακλαστικά…
Πρόσφατα με την κοπή κορδέλας παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια στις 21 Φεβρουαρίου την ανένδοτη στάση του δήμου έναντι των πολιτών της Καστρούπολης, που εναντιώθηκαν στην ονομασία της γραφικής μικρής πλατείας με το «δώρο» Βαρώτσου στην μνήμη του Μίνωος Μάτσα… είναι ενδεικτικές του κλίματος και των συμπεριφορών σχεδόν «κατασταλτικό» και χωρίς καμιά διάθεση διαλόγου!
Όλες αυτές οι διαδοχικές καχύποπτες μεθοδεύσεις, με φυλλάδια virtual reality πιστοποίησης έργου, από τους καταστηματάρχες της Πλατείας Πάργης, οι εκδηλώσεις εντυπωσιασμού αποκαλυπτηρίων με πανελλήνια κάλυψη, εν ονόματι των «θεσμών» ασφαλώς και δεν προάγουν την κοινωνική συνύπαρξη! Ο περιορισμός του κοινωνικού υποκειμένου σε καταναλωτικό και μηχανικό ρόλο, αποτελούν το προκάλυμμα για τη μεταβίβαση εξουσιών από την κοινωνία προς τις πολιτικές και επιχειρηματικές ελίτ με fast track διαδικασίες…
Καμιά ανάπλαση ή εξωραϊσμός δεν δύναται να υποκαταστήσουν την σύγχρονη δημοκρατική και ελεύθερη σκέψη…
Στα προεκλογικά μου κείμενα, πρότεινα η παρούσα δημοτική αρχή για την ανάπλαση των ελεύθερων χώρων της πόλης, να δοθεί χώρος δράσης σε νέους αρχιτέκτονες, αξιοποιώντας τις διπλωματικές και μεταπτυχιακές τους προτάσεις. Οι νέοι δημιουργοί θα μπορούσαν να ανανεώσουν το αναχρονιστικό ιδίωμα της πλατείας Πάργης του ’70 και θα αποτελούσε μια άριστη ευκαιρία προβολής και ανάδειξης της πρωτοτυπίας με το άνοιγμα ενός διαλόγου περισσότερου «καλλιτεχνικού» και «προχωρημένου».
Οι ελεύθεροι χώροι είναι κοινωνικό αγαθό, άρα δεν εμπορεύονται, δεν ιδιωτικοποιούνται, δεν πουλιούνται. Η παγκόσμια εμπειρία αποδεικνύει ότι το μοντέλο της δημόσιας κοινωνικής διαχείρισης δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη συμμετοχή των πολιτών γιατί γι’ αυτούς εν τέλει αναζητείται η ποιότητα επενδύσεων και η ιδιοκτησία των υποδομών μιας πόλης με γνώμονα την κοινωνική δικαιοσύνη.
20-3-2013
.png)
