Στη Πωγωνήσια Βασιλική Μάνου

Απεβίωσε στην Αθήνα την 12η Ιουνίου του 2011 η Πωγωνήσια κυρία Βασιλική Μάνου, επώνυμο στέλεχος της Ηπειρωτικής Αποδημίας με μια 50χρονη πορεία αγώνων και ειρηνικών μαχών.
Η εξόδιος ακολουθία εψάλη στον Ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονα στο Κρυονέρι Αττικής, όπου την παρακολούθησαν εκατοντάδες Ηπειρώτες, φίλοι και συνεργάτες της εκλιπούσης.
Τον επικήδειο λόγο μεστό νοημάτων και εξαιρετικά συγκινησιακό από μέρους της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας εξεφώνησε ο σύμβουλος και πρώην Γενικός Γραμματέας κ. Λάμπρος Δρόσος.

Η ταφή εγένετο την επομένη στην πατρική γη την Αγία Μαρίνα Πωγωνίου την οποία η θανούσα και υπεραγαπούσε.



Επικήδειος
Αποφράδα ημέρα η 12η του Ιουνίου του 2011, αποφράδα για την Ηπειρωτική Αποδημία ολάκερη, για το θρυλικό Πωγώνι, για την Ήπειρο του μόχθου και του πόνου αφού τη μέρα αυτή η Μάνου η Βασιλική, η Πωγωνήσια κυρία της Ηπείρου μας άφηνε χρόνους εκλεκτή ούσα, εκλήθη σε άλλους χώρους ύστερα από 80 χρόνια ζωής και μιας 50χρονης αδιάλειπτης παρουσίας στα κοινά των Ηπειρωτών.


Η είδηση πικρή και θλιβερό το άγγελμα κινούνται με βήματα γοργά και ζώνουν τους Ηπειρώτες της Αθήνας μα πιότερο ταχιά δρασκελίζουν τις ρεματιές και τα φαράγγια της Πωγωνήσιας γης, για να φθάσουν στη μακρινή και αγαπημένη σου Αγία Μαρίνα και να κρούσουν πένθιμα κι αργά τον ήχο της καμπάνας του χωριού π’ αυλακώνει το νου και συνθλίβει την ψυχή.


Και να ‘μαστε όλοι εμείς σήμερα εδώ, πεφιλημένη μας κυρία Βάσω, οι συγγενείς σου, οι φίλοι σου, και κύρια οι συνεργάτες σου, που για χρόνια πορεύθηκες μαζί τους, ταγμένη ανιδιότελα με πάθος και επιμονή στην υπηρεσία του πατριωτικού και κοινωνικού σου χρέους.


Τούτη την ώρα του πόνου και του χωρισμού ο νους, η καρδιά και το πνεύμα ας στρατευθούν μαζί μου για να μου δώσουν τη δύναμη ν’ αποδώσω σε σένα κα Βάσω την οφειλόμενη τιμή για το έργο που κατέλειπες στις νεότερες γενιές και να σε κατευοδώσω στο μακρινό σου ταξίδι από μέρους της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας της οποίας επί χρόνια υπήρξες μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και αρωγός οικονομικός σε δύσκολους και χαλεπούς καιρούς.

«Η ζωή σου και το έργο σου»
Δεκαοκτάχρονο ακόμα παιδί εσύ μέσα στη δίνη και οδύνη της εμφύλιας σύρραξης της χώρας, βρίσκεσαι στην Αθήνα για να πορευθείς από μόνη σου το δρόμο της προκοπής και της προόδου με εφόδιο μόνο τις αξίες ζωής που πρόλαβες να βιώσεις στην πατρίδα, στην αγαπημένη σου, Αγιο-Μαρίνα.


Με την περαίωση των γυμνασιακών σου σπουδών, οι σπουδές σου συνεχίζονται εντατικά για να σε καταστήσουν στον ανάλογο χρόνο μια υπεύθυνη και ταλαντούχο εκπαιδευτικό λειτουργό και στη συνέχεια ιδιοκτήτρια Ιδιωτικού Σχολείου στην Εκάλη, το οποίο πρόσφατα γιόρτασε τα 50 χρόνια ζωής και επιτυχούς διαδρομής του. Οι πύλες του σχολείου σου είναι ανοιχτές και πολλά από τα ηπειρωτόπουλα και βορειοηπειρωτόπουλα βρίσκουν εκεί τη μαθητική τους στέγη και τη θαλπωρή με υποτροφίες αλλά και με παροχές ακόμα.Το σχολειό σου πέρα από παιδαγωγική κυψέλη γίνεται ταυτόχρονα και μια άλλη ηπειρωτική εστία.

Λειτουργείς επί 50 και πλέον χρόνια ως μορφωτής ψυχών, ακάματος εργάτης της λαϊκής μας παιδείας, η σχολή Μάνου διεκδικεί τα δικά της εύσημα, παράλληλα λειτουργείς και ως εκφραστής της οργανωμένης Ηπειρωτικής Αποδημίας με στόχο μόνο να κρατηθεί αλώβητος κι ατόφιος ο δικός μας πολιτισμός με τις αρχέγονες αξίες του στους κόλπους των απόδημων μας και πώς να ενισχυθεί η πατρίδα και πιότερο το μαρτυρικό Πωγώνι για να βγουν σύντομα από την αφάνεια και το βαθύ μαρασμό.


Από τα πρώτα κιόλας χρόνια της επαγγελματικής σου σταδιοδρομίας είσαι παρούσα και μπροστάρης σε κάθε κάλεσμα πατριωτικό. Σύντομα σε συναντάμε χωριστά ή ταυτόχρονα να λειτουργείς ως μέλος απλό ή και αξιωματούχος των αποδημικών μας οργανώσεων, της αδελφότητας της Αγιο-Μαρίνας, της ένωσης Πωγωνησίων, της Μάννας του Πωγωνίου με τη λειτουργία στη Ζίτσα, της Πρότυπης Στέγης αυτιστικών ατόμων, δίπλα πάντα στο Ίδρυμα «Μόρφωσις Νεολαίας» και ως φυσική συνέχεια να προσέρχεσαι στην κορυφαία μας οργάνωση την Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας, στην οποία αναγορεύεσαι ένα από τα πλέον επώνυμα μέλη και στελέχη της. Οργανώνεις αποστολές εφοδίων στα σχολεία της Βορείου Ηπείρου και ηγείσαι η ίδια σ’ αυτές, έρχεσαι συχνά αρωγός και πρωτεργάτης σε κάθε προσπάθεια απόκτησης στέγης από τις αποδημικές οργανώσεις του τόπου σου, συνδράμεις τις εκδηλώσεις των και μεταλαμπαδεύεις στις νεότερες γενιές το λαϊκό μας πολιτισμό. Γίνεσαι έτσι προοδευτικά και αθόρυβα ένα από τα πλέον δραστήρια μέλη της Ηπειρωτικής Αποδημίας στην Αθήνα αλλά και ένα σημείο αναφοράς για το Πωγώνι και την Ήπειρο, όλοι μιλούν για σένα.


Κι όλα αυτά γιατί πέρα από τον ένθεο ζήλο της προσφοράς και της αγάπης προς την πατρίδα και τους ανθρώπους της έχεις τη δύναμη να υπερβαίνεις τις ιδεολογοπολιτικές εξαρτήσεις, να απομονώνεις τους φαύλους και να πορεύεσαι αρμονικά και αποτελεσματικά μ’ εκείνους που ανιδιότελα και άδολα θέτουν τους εαυτούς τους στην υπηρεσία των πολλών.


Οι νεότερες γενιές θα σου είναι ευγνώμονες με όσα με το παράδειγμά σου, τη δύναμή σου και την αρετή σου τους καταλείπεις .


Τα τέκνα σου, ο Βασίλης και η Ευφροσύνη, συνεχιστές του έργου σου, ας είναι υπερήφανα για τη μεγαλοσύνη σου και την αξιοσύνη σου.
Έσο αναπαυμένη και το χώμα της Ηπειρωτικής γης στην οποία τούτη την ώρα σε προπέμπει το πλήθος των αποδήμων μας και την επομένη αυτή η γη θε να σε δεχθεί ας είναι ελαφρύ γιατί το χρέος σου εξεπλήρωσες στο ακέραιο με αρετή και τόλμη περισσή.


Καλό σου ταξίδι ερίτιμη κα Μάνου των Ηπειρωτών.


Λάμπρος Δρόσος
Σύμβουλος της Π.Σ.Ε.