Η «Μοσχομάντσα»
στην τοπική διάλεκτο, είναι το γνωστό και χιλιοτραγουδισμένο μανουσάκι της
Ηπείρου, συνοικισμός στον Παρακάλαμο, αλλά και η ονομασία του ανακαινισμένου
και με άλλη δραστηριότητα πλέον, εμπορικού καταστήματος των Κασταναίων, που
χτίστηκε το 1927 από τον Αναστάσιο Καστάνη.
Η «Μοσχομάντσα»
μέσα από τους διαμορφωμένους χώρους,
διηγείται την ιστορία της οικογένειας, ταυτόσημη με αυτήν όλων των
κατοίκων της περιοχής, τον περασμένο αιώνα, από την εγκατάλειψη της Πογδόριανης και το
κάψιμο το 1912 από τους ηττημένους Τούρκους, τον μεσοπόλεμο, το έπος του `40,
την εκβιομηχάνιση, μέχρι τις ημέρες μας.
Αναδεικνύονται
έτσι, οι ασχολίες, επαγγελματικές και
οικογενειακές, οι χαρές, οι
λύπες, οι διατροφικές συνήθειες
και ότι αφορά στους κατοίκους της περιοχής.
Στο
κομμάτι της διατροφής, που επέλεξαν οι κάτοικοι της περιοχής και του Πωγωνίου
γενικότερα, θα επέμβουμε ουσιαστικά, προσπαθώντας να αναβιώσουμε παλιές
συνταγές τις οποίες θα παρασκευάσουμε με ευλάβεια και θα σερβίρονται στο μαγαζί
κυρίως τα Σαββατοκύριακα. Έχουμε ήδη
καταγράψει και εκτελέσει συνταγές, που αφορούν
στις πίτες και στα γιορτινά τραπέζια.
Η
ταυτότητα του μαγαζιού θα είναι η παραδοσιακή χωριάτικη κουζίνα (Πωγωνίου),
απολύτως εποχιακή, με προϊόντα που
καλλιεργούνται στην περιοχή, με κρέατα και γαλακτοκομικά από ντόπιους
παραγωγούς και θα αγοράζονται από
ντόπιους επαγγελματίες.
Οι
παραδοσιακές συνταγές θα εκτελούνται πάντα στον ξυλόφουρνο.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ!
Η
Μοσχομάντσα μας, το λουλούδι μας, Το ¨Μαγαζί¨ όπως το αποκαλούσε για χρόνια η
οικογένεια μας, κατασκευάστηκε, εδώ στον Παρακάλαμο στην παλιά μεγάλη
Πογδόριανη, από το παππού μου Αναστάσιο Καστάνη το 1927.
Ήταν ένα πετρωτό
παντοπωλείο με κεραμοσκεπή που εξυπηρετούσε τους κατοίκους του χωριού.
Αποικιακά, τρόφιμα, καύσιμα, υφάσματα, εργαλεία και άλλα αγαθά θα έβρισκε
κανείς στο Μαγαζί. Παράλληλα στο υπόγειο, στο κελάρι, διατηρούνταν σε μεγάλα
βαρέλια τα δικά μας κρασιά που εμπορεύονταν το μαγαζί.
To
Μαγαζί, ζωτικό και ενεργό κομμάτι αυτού του τόπου, έγινε θύμα της θλιβερής μας
ιστορίας. Κάηκε δύο φορές μαζί με τα εμπορεύματα του. Μια από τους τους Ιταλούς
το 1940, ύστερα από την εισβολή τους στο χωριό μας, και λίγα χρόνια μετά, το
1947, ήρθε η δεύτερη συμφορά, όταν κάηκε από τους αντάρτες του Ε.Α.Μ.
Στον παππού μου όμως είχε απομείνει πολύ
μεράκι, δύναμη και όρεξη και Το Μαγαζί ανασυγκροτήθηκε και λειτούργησε και λίγα
χρόνια αργότερα το 1952 κατασκευάστηκε και ένα δεύτερο πέτρινο κτίριο που
επικοινωνούσε με την πίσω πλευρά του κτιρίου, με μία πόρτα το οποίο χρησίμευε
για την αποθήκευση των εμπορευμάτων. Το Μαγαζί το λειτούργησε μέχρι τα γεράματα
του ο παππούς το 1973, λίγα χρόνια πριν πεθάνει. Από τότε και μέχρι το 1995
λειτούργησε από άλλον ενοικιαστή.
Από το Σεπτέμβριο του 2009 ξεκίνησε η
αποκατάσταση του κτιρίου που περιλάμβανε σειρά εργασιών, που σκοπό είχαν την
διατήρηση της αρχιτεκτονικής του φυσιογνωμίας κατά την εποχή που χτίστηκε, το
1927, αλλά και προσαρμοσμένες εργασίες, κυρίως στο εσωτερικό, ώστε να μπορεί να
χρησιμοποιηθεί παρόμοια με την παρελθούσα επιχειρηματική δραστηριότητα.
Για
εμάς και τα παιδιά μας, Ιωάννα, Παρασκευή και Βασίλη, σήμαινε πολλά να
ξανανθίσει η Μοσχομάντσα (το μανουσάκι). Γιατί για μας τους Ηπειρώτες, τα χωριά
μας, όσο αυτά είναι φτωχά τόσο εμείς τα αγαπάμε.
Τηλέφωνο
επικοινωνίας: 6944448087
.png)
