Όταν στις 9 Οκτωβρίου του 1874 ιδρυόταν η Παγκόσμια Ταχυδρομική Ενωση, μια νέα εποχή ανέτελλε για τον κόσμο.
Οι αποστάσεις εκμηδενίζονταν και η επικοινωνία ανάμεσα στους ανθρώπους, που βρίσκονταν από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη, καθίστατο πλέον δυνατή.
Κανείς δεν περίμενε πως σε λιγότερο από ενάμιση αιώνα οι τεχνολογίες θα υποσκέλιζαν το κλασικό ταχυδρομείο, το οποίο σε μεγάλο βαθμό αντικαθίσταται πλέον από τις διαδικτυακές υπηρεσίες.
Κανείς, όμως, δεν φανταζόταν και τις περίεργες ιστορίες που θα συνόδευαν την ιστορία των ταχυδρομείων αποδεικνύοντας πως η επικοινωνία δεν υφίσταται μόνο μεταξύ του παραλήπτη και του αποστολέα αλλά καθιστά και τον ενδιάμεσο ταχυδρόμο ιδιότυπο κοινωνό αυτής της αμφίδρομης σχέσης.
Εκατομμύρια ταχυδρομικοί υπάλληλοι στον κόσμο σημαίνει εκατομμύρια παράξενες ιστορίες. Αλλοτε χιουμοριστικές άλλοτε παράδοξες.
Επιστολές που ταχυδρομούνται με κέρματα στη θέση των γραμματοσήμων από κάποιον που βαρέθηκε να ακολουθήσει την τυπική διαδικασία, γράμματα που αποστέλλονται ακόμη και δεκαετίες μετά τη σύνταξή τους, ταχυδρόμοι που άφησαν ανεπίδοτες μέχρι και 20.000 επιστολές λόγω... έλλειψης χρόνου, ταχυδρομικά κουτιά στον βυθό της θάλασσας είναι μερικές μόνο από αυτές. Σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα των Ταχυδρομείων, το «Εθνος» παρουσιάζει μερικές ιστορίες που δείχνουν πως το ταξίδι που ακολουθεί ένα γράμμα για να φτάσει στον προορισμό του έχει μερικές φορές μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το περιεχόμενο της επιστολής...
ΑΓΓΛΙΑ
Παραλήπτης το σπίτι με την... κίτρινη πόρτα
...«Δεν μπορώ να θυμηθώ τη διεύθυνση, όμως το σπίτι είχε μια κίτρινη πόρτα».
Αυτό σημείωσε αντί διευθύνσεως στην καρτ ποστάλ που έστειλε ένας Πολωνός κάτοικος στους φίλους του στο Wilmslow της Αγγλίας και όπως φαίνεται η διευκρίνιση αυτή στάθηκε αρκετή για να παραδοθεί το γράμμα στους παραλήπτες του.
Ο ταχυδρόμος Paul Gardiner γνωρίζει όλα τα σπίτια που έχει στην αρμοδιότητά του... αλλά και τις πόρτες τους. «Το γράμμα έγραφε μόνο το μικρό γυναικείο όνομα Khumi, στη συνέχεια έγραφε κίτρινη πόρτα και μετά περιοχή Wilmslow», εξήγησε αργότερα ο Paul Gardiner. «Εγώ και η ομάδα μου γνωρίζαμε μόνο μία κάτοικο με το όνομα Khumi και το σπίτι της είχε κίτρινη πόρτα». Ως εκ τούτου το γράμμα έφτασε στην ώρα του στην παραλήπτρια, η οποία θεώρησε φοβερή τύχη το γεγονός...
ΝΙΚΑΡΑΓΟΥΑ
Οδηγίες για την αποστολή γραμμάτων
Οι πιο εξασκημένοι ταχυδρομικοί υπάλληλοι αλλά και οι πιο προσανατολισμένοι γεωγραφικά φαίνεται πως είναι αυτοί της Νικαράγουα. Μετά την ισχυρή σεισμική δόνηση που έπληξε την πρωτεύουσα Μανάγκουα το 1972 προκαλώντας εκτεταμένες καταστροφές και αφήνοντας πίσω της 10.000 νεκρούς, στη χώρα έχει θεσμοθετηθεί ένα ιδιότυπο σύστημα διευθύνσεων. Ετσι, αν κάποιος επιθυμεί να στείλει γράμμα ή δέμα, θα πρέπει να... καθοδηγήσει τον ταχυδρόμο με οδηγίες του τύπου: «Εκεί όπου παλιά βρισκόταν το Lackmiel, δύο τετράγωνα ανατολικά και μισό τετράγωνο νότια...».
ΣΚΟΤΙΑ
Ξέχασε να παραδώσει ...20.000 γράμματα
Περίπου 20.000 επιστολές παραμέλησε να επιδώσει στους παραλήπτες τους ένας Σκοτσέζος ταχυδρομικός υπάλληλος που εργαζόταν στη Γερμανία. Οπως έγινε γνωστό τον περασμένο Σεπτέμβρη, ο 23χρονος ταχυδρόμος εθεάθη να ρίχνει σε κάδους απορριμμάτων... μερικούς σάκους με γράμματα. Η αστυνομία που κατέφθασε στην περιοχή, ύστερα από κλήσεις περιοίκων, συνέλαβε τον ταχυδρομικό υπάλληλο και κατέσχεσε περίπου 20.000 επιστολές που βρέθηκαν στο υπόγειο κελάρι του σπιτιού του.
Ο ίδιος απολογούμενος ισχυρίστηκε ότι παρακολουθούσε νυκτερινό σχολείο και έμεινε πίσω στο πρόγραμμα των παραδόσεων και θεωρώντας ακατόρθωτο να αναπληρώσει το σφάλμα του πετούσε όσα γράμματα περίσσευσαν στα σκουπίδια. Δεν ήταν ο μόνος που είχε μια τέτοια έμπνευση. Αντιμέτωπος με τη Δικαιοσύνη είχε βρεθεί μερικά χρόνια νωρίτερα ένας Ιταλός συνάδελφός του επειδή... «ξεχνούσε» τις επιστολές στο σπίτι του. Η υπόθεση ανακαλύφθηκε όταν οι κάτοικοι άρχισαν να διαμαρτύρονται καθώς είχαν να λάβουν αλληλογραφία αρκετούς μήνες, με αποτέλεσμα να μείνουν χωρίς ρεύμα, νερό και τηλέφωνο λόγω των απλήρωτων λογαριασμών...
ΒΡΕΤΑΝΙΑ
Χάρτης αντί... για διεύθυνση
Ευφυέστερος από τον Πολωνό που αντί διευθύνσεως στο γράμμα του έγραψε «το σπίτι είχε μια κίτρινη πόρτα», πρέπει να ήταν ο Paul Bates. Οταν ο ίδιος αποφάσισε να στείλει μια χριστουγεννιάτικη κάρτα στον φίλο του Peter Ο Leary, θυμόταν μεν πως ο φίλος του έμενε κάπου στη νοτιοδυτική Αγγλία, συνειδητοποίησε όμως πως είχε ξεχάσει την πόλη και τη διεύθυνσή του. Γνωρίζοντας σε γενικές γραμμές πού βρίσκεται το σπίτι, ο Bates σχεδίασε έναν χάρτη στο πίσω μέρος της κάρτας και όταν ύστερα από πολλές περιπέτειες η καρτ ποστάλ έφτασε στο σωστό ταχυδρομικό γραφείο της Κορνουάλη.
ΕΧΟΥΝ ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΗ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ... ΟΥΡΑ
Υποβρύχια... ταχυδρομεία
...Είναι αναμφισβήτητα τα ταχυδρομεία στα οποία χρειάζεται κανείς να υπομείνει τη μικρότερη «ουρά». Πέντε υποβρύχια ταχυδρομεία έχουν στηθεί σε ωκεανούς του πλανήτη περιμένοντας να εξυπηρετήσουν όσους επιθυμούν να στείλουν την κάρτα ή το γράμμα τους με έναν πρωτότυπο και ξεχωριστό τρόπο.
Το πρώτο υποβρύχιο γραμματοκιβώτιο εγκαταστάθηκε στο εξωτικό Νησί Hideaway των Μαλβίδων και το τοπικό ταχυδρομείο διέθεσε υπάλληλο για να κατεβάζει τα γράμματα σε πλαστική σακουλίτσα με ειδικό γραμματόσημο. Η συνέχεια δόθηκε στην Ιαπωνία, όπου το υποβρύχιο ταχυδρομικό κουτί εγκαταστάθηκε στα 33 πόδια κάτω από την επιφάνεια του νερού σπάζοντας το σχετικό ρεκόρ Γκίνες.
Κάθε μέρα, σύμφωνα με τις αναφορές των Ιαπώνων ταχυδρομικών υπαλλήλων, συλλέγονται περίπου 200 επιστολές ενώ αυξημένη κίνηση παρουσιάζουν και τα υποβρύχια ταχυδρομικά κουτιά στο Reef Dive Resort της Μαλαισίας, στο Paradise Island στις Μπαχάμες και στον Αγιο Θωμά στα νησιά της Παρθένου.
ΠΗΓΗ: www.ethnos.gr
