Πρόσφατα σημειώθηκε μια σειρά μηνύσεων κυνηγών επειδή, όπως αναφέρεται στα κατηγορητήρια, χρησιμοποιούσαν το κινητό τηλέφωνο ως ηχομιμητική συσκευή. Η υπόθεση ανοίγει ένα θέμα με διάφορες ενδιαφέρουσες προεκτάσεις.
Η χρήση οποιουδήποτε βοηθήματος αλλάζει τα δεδομένα υπέρ του κυνηγού είναι καταδικαστέα. Στο κυνήγι η πλάστιγγα πρέπει να γέρνει υπέρ του θηράματος. Μόλις αλλάξει αυτό το δεδομένο, το κυνήγι παύει να είναι κυνήγι! Αυτός είναι ο άγραφος νόμος. Όμως ο γραπτός νόμος δεν πιάνει όλα τα ηλεκτρονικά βοηθήματα. Και όντως, όταν το κινητό χρησιμοποιείται ως κράχτης, τότε είναι κατανοητή η δίωξη. Όμως, αναφύονται πολλά προβλήματα και νομικού και τεχνικού τύπου...
Όταν συλλαμβάνεται κάποιος με τηλέφωνο-κράχτη δεν του κατάσχεται από τους θηροφύλακες το τηλέφωνο, που είναι το βασικό και ίσως το μοναδικό αποδεικτικό μέσο που στοιχειοθετεί την παράβαση. Κατά παράβαση του τεκμηρίου αθωότητας του κατάσχουν το όπλο, την άδεια κυνηγίου και κατοχής όπλου (παρανόμως, σύμφωνα με απόφαση του Εφετείου), όμως... του επιστρέφουν το κινητό!
Στις μέχρι τώρα διώξεις δεν στάλθηκαν τα «ένοχα» κινητά τηλέφωνα στα εργαστήρια της αστυνομίας για έλεγχο.
- «Δεν υπάρχει έλεγχος στο κινητό, άλλωστε μόλις τους πιάσεις σβήνουν τον ήχο από τη μνήμη», είπαν κάποιοι θηροφύλακες.
Αυτά, ξεχάστε τα! Έχει αναπτυχθεί ένας τεράστιος κλάδος της εγκληματολογίας, η ηλεκτρονική ανίχνευση, που μπορεί να επανακτήσει ακόμη και σβησμένα δεδομένα από ένα κινητό τηλέφωνο. Ένα πρόγραμμα που κοστίζει 55 ευρώ, μπορεί να εξάγει ένα πλήρες Log του κινητού που δείχνει ποιο αρχείο λειτούργησε και πότε ακριβώς λειτούργησε έστω και αν το αρχείο έχει σβηστεί...
Άλλα προγράμματα δείχνουν πού ακριβώς ήταν ο χρήστης του κινητού, όταν λειτούργησε το τηλέφωνό του.
Όταν υπάρχει ο τρόπος εξακρίβωσης των στοιχείων, αλλά αυτός αντικαθίσταται από την προφορική κατάθεση «πέρασα από δίπλα και άκουσα το κινητό να βγάζει φωνή τσίχλας», τότε ανοίγουν διάφορες «παγίδες» που μπορούν να εγκλωβίσουν και τον αθώο και αυτό είναι ανησυχητικό. Ας δούμε μερικές από αυτές:
- Όπως πολλοί κυνηγοί, έχετε και εσείς ήχο κλήσης τη φωνή κάποιου θηράματος. Στο καρτέρι κάποιος φίλος αποφασίζει να σας καλέσει και το κινητό σας βγάζει ένα τιτίβισμα. Είστε παράνομος;
- Περπατώντας προς το καρτέρι, περνάτε δίπλα από έναν καλοστημένο και καμουφλαρισμένο κράχτη.
Ο θηροφύλακας πιστεύει, ειλικρινά, ότι ο ήχος που άκουσε ήταν από το κινητό σας. Πώς αποδεικνύεται ότι δεν είστε παράνομος, όταν απορρίπτεται η επιστημονική απόδειξη και προτιμάται μόνο η μαρτυρία των αυτιών του θηροφύλακα;
- Μετά από χρόνια, όταν τελικά φτάσει η δίκη, πώς θα αποδειχθεί ότι το κινητό που παρουσιάζεται στο δικαστήριο είναι όντως το επίμαχο κινητό;
- Αν αμέσως μετά τη σύλληψη ο κατηγορούμενος προσκομίσει το κινητό του στην εγκληματολογική υπηρεσία και βρεθεί ότι όντως δεν περιέχει αρχεία με φωνές πουλιών, πώς αποδεικνύει ότι αυτό το κινητό είναι αυτό που είχε μαζί του στο κυνήγι; Ξέρουμε πώς να ταυτοποιήσουμε ένα κινητό;
Τα παραπάνω ερωτήματα τέθηκαν σε νομικούς, αλλά δεν υπάρχει σαφής και ακριβής απάντηση. Τελικά οι νομικοί συμφωνούν ότι στη δίκη, χωρίς τεχνική τεκμηρίωση, η υπόθεση θα πέσει στο επίπεδο αξιοπιστίας των μαρτύρων. Μερικοί νομικοί απόρησαν για τη μη κατάσχεση κινητών στην περίπτωση λαθροθηρίας, ενώ αυτή γίνεται σε άλλες ποινικές υποθέσεις.
Το θέμα λύνεται απλά και γρήγορα με την κατάσχεση και με μια αίτηση συνδρομής από το εγκληματολογικό της αστυνομίας. Διότι το «άκουσα» και το «δεν άκουσες», δεν είναι αρκετά.
ΠΗΓΗ: www.diananews.gr
