Αντιστρόφως ανάλογα με το κόστος τους είναι τα αποτελέσματα των Τμημάτων Αθλητικής Διευκόλυνσης (ΤΑΔ), τα οποία ιδρύθηκαν στο τέλος της δεκαετίας του ΄80, με στόχο τη διευκόλυνση των μαθητών γυμνασίων και λυκείων, που απασχολούνται με τον αθλητισμό σε υψηλό επίπεδο.
Δηλαδή, πρωταθλητισμό σε πανελλήνιο, πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.
Σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας, βασικός σκοπός του θεσμού ήταν η σύνδεση του υψηλού αγωνιστικού αθλητισμού με το σχολείο. Έτσι, μέσω του ιδιαίτερου ωρολογίου προγράμματος, οι μαθητές - αθλητές υψηλού επιπέδου στις σχολικές ηλικίες, έπρεπε να έχουν τη δυνατότητα να προπονούνται και να παρακολουθούν συγχρόνως τα μαθήματα, έτσι ώστε να μην υστερούν, ούτε στους αθλητικούς, αλλά ούτε και στους μαθησιακούς στόχους και υποχρεώσεις τους.
«Ο στόχος αυτός ουδέποτε επετεύχθη», διαπιστώνεται από το Υπουργείο Παιδείας και διευκρινίζεται:
Πρώτα απ΄ όλα έγινε «μαζικοποίηση των τμημάτων, έτσι ώστε αντί να συμμετέχουν μαθητές - αθλητές υψηλού επιπέδου, τα τμήματα λειτουργούσαν ουσιαστικά ως υβρίδια ενός πρωτότυπου «μαζικού - αγωνιστικού» μορφώματος. Συγχρόνως, υπήρχε παντελής απουσία των αρμόδιων Αθλητικών Ομοσπονδιών, τόσο στον σχεδιασμό, όσο και στην αξιολόγηση των τμημάτων, γεγονός που οδήγησε στην αθλητική απαξίωση των τμημάτων στη συνείδηση των πραγματικών αθλητών υψηλού επιπέδου που στην συντριπτική του πλειονότητα δεν φοιτούν στα συγκεκριμένα τμήματα.
Επιπλέον, η υπερπληθώρα καθηγητών όλων των ειδικοτήτων, δηλαδή φιλόλογοι, μαθηματικοί κ.λπ., σε τμήματα με περιορισμένο αριθμό μαθητών είχε πενιχρά παιδαγωγικά και μαθησιακά αποτελέσματα.
Αντίθετα, σε ορισμένες περιπτώσεις, η φοίτηση σε αυτά τα τμήματα χρησιμοποιήθηκε και ως όχημα ελαστικής βαθμολόγησης των μαθητών στα υπόλοιπα μαθήματα.
Το Υπουργείο Παιδείας διαπιστώνει ότι την προηγούμενη σχολική χρονιά (2009-10), η κατάσταση είχε ξεφύγει από κάθε έλεγχο.
Ειδικότερα, στην Ελλάδα λειτούργησαν 905 τμήματα και συνολικά πραγματοποιήθηκαν προπονήσεις σε 29 διαφορετικά αθλήματα. Η πολυπλοκότητα της λειτουργίας τους καθιστά αναγκαία την τοποθέτηση, στα τμήματα αυτά, αφενός εκπαιδευτικών - προπονητών για όλα τα αθλήματα, που διδάσκονται στο κάθε τμήμα, και αφ΄ ετέρου εκπαιδευτικών για όλα τα υπόλοιπα μαθήματα σε κάθε ένα από αυτά τα τμήματα.
Η λειτουργία τους όμως -διαπιστώνει για άλλη μια φορά το Υπουργείο Παιδείας- απέδειξε ότι επικράτησε το παράδοξο της τεράστιας σπατάλης δημοσίου χρήματος και της ανορθολογικής κατανομής του εκπαιδευτικού δυναμικού, χωρίς ουσιαστικό αθλητικό και μαθησιακό αποτέλεσμα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Παιδείας, τα τμήματα αυτά λειτουργούν με υπερβολικά υψηλό κόστος στοιχίζοντας στον τακτικό προϋπολογισμό του κράτους περί τα 25 εκατομμύρια ευρώ για κάθε σχολικό έτος.
Μόνο το κόστος των μετακινήσεων από τον Νοέμβριο του 2009 έως τον Ιούνιο του 2010 ανέρχεται στα 2.363.787,71 ευρώ.
Η κατανομή των εκπαιδευτικών διαπνέεται από έλλειψη ορθολογισμού επιβαρύνοντας επιπλέον το κόστος λειτουργίας των τμημάτων. Έτσι, σε σύνολο 12.000 μαθητών απασχολούνται με αναγωγή πλήρους ωραρίου περίπου 2.036 εκπαιδευτικοί, στους οποίους περιλαμβάνονται μόνιμοι, αναπληρωτές και ωρομίσθιοι καθηγητές φυσικής αγωγής - προπονητές, καθώς και εκπαιδευτικοί άλλων ειδικοτήτων.
Η υφυπουργός Παιδείας, Εύη Χριστοφιλοπούλου, δήλωσε ότι «περιορίζονται στα απολύτως απαραίτητα τα Τμήματα Αθλητικής Διευκόλυνσης, ως αντιπαραγωγικά για τον αθλητισμό και αντιπαιδαγωγικά για την εκπαίδευση». Ανακοίνωσε, μάλιστα, ότι αρχίζει διαβούλευση για τους νέους τρόπους στήριξης του μαθητή - αθλητή.
