Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

Πόσο ενδιαφέρουν τον Δήμο Ιωαννιτών οι Πολιτιστικές του Αξίες και ο Τουρισμός;

Γράφει ο Μπούκας Μίλτος


Από το 1970, η 27η Σεπτέμβρη αποτελεί την παγκόσμια ημέρα του Τουρισμού και η 29η και 30η Σεπτέμβρη τις ημέρες της ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς. Το θέμα ελάχιστα απασχόλησε τον Τουριστικό Δήμο Ιωαννιτών «εξέχοντα» διεκδικητή Εσωτερικού Τουρισμού και των διακρίσεων της ΔΕΘ. Οι τουριστικοί μας ειδήμονες δεν ενεργοποίησαν έστω και μια συμβολική εκδήλωση στήριξης της τουριστικής πολιτικής του Δήμου, πλην της «αναγκαστικής» πανελλαδικά δωρεάν εισόδου του κοινού στους μουσειακούς χώρους. Από την ειδησεογραφία των ημερών, ανασύραμε μια συνοπτική δήλωση ηθικολογικής αντίληψης, ότι «…Η ιστορία και ο πολιτισμός και το φυσικό περιβάλλον αποτελούν για τα Γιάννινα τα μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Χρέος όλων είναι η ανάδειξη και η προβολή τους. Επενδύοντας άλλωστε στον πολιτισμό, επενδύουμε και στην ανάπτυξη του τουρισμού…»

Σε κοινή παρουσία (27/9) Δήμου και Οικονομικών Επιμελητηρίων, εκφράστηκε η ανάγκη τουριστικής προβολής και συστράτευσης, η ταύτιση απόψεων και η ανάληψη πρωτοβουλιών «γενικώς και αορίστως» με επίκεντρο το Πέραμα, το Νησί, την Καστρίτσα και τις τοπικές δημιουργίες!
Από τα ρεπορτάζ διεφάνη, ότι η συζήτηση αναλώθηκε κυρίως στα αδιέξοδα των επιχειρηματικών συνεργασιών, των αδυναμιών καταβολής του 0,5% Δ.Φ., για τον αθέμιτο ανταγωνισμό των τραπεζοκαθισμάτων και στο «ζέον» πρόβλημα απώλειας μισθωμάτων, σε μια λογιστικού τύπου ανάλυση και λογική.
Τούτο απέχει μακράν από ένα ολοκληρωμένο Τουριστικό Πλάνο το οποίο θα ανέμενε κανείς, για τις στρατηγικές προσέλκυσης ντόπιας και διεθνούς αγοράς και της προσέγγισης ποιοτικών στόχων για την ευδαιμονία της περιηγητικής κοινότητας…
Αλλά μιας και ομιλούμε για απώλειες μισθωμάτων, το «πολύκροτο» όνομα του Ομίλου Καρούζου «ενοικιαστή» της Όασης του Κωνσταντινίδη έχει αφήσει και εδώ τα αποτυπώματά του, με τις «διαδρομές» μαύρου πολιτικού χρήματος …
Οι αποφάσεις μιας ανοιχτής διαβούλευσης, πρέπει να αποτελέσουν τον συνταγματικό χάρτη της ζωής μας στο λεκανοπέδιο και πρέπει να υπακούουν στην λογική της διαφύλαξης του κρίσιμου φυσικού μας κεφαλαίου, στην διασφάλιση αναπλήρωσης των πλουτοπαραγωγικών πόρων και της βιοποικιλότητας. Οι κανονιστικές ρυθμίσεις οφείλουν να διασφαλίζουν εσαεί, ότι η ευημερία μελλοντικά είναι ευθέως ανάλογη φιλικών με το περιβάλλον οικονομικών δραστηριοτήτων, που σέβονται της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς.
Το παράκτιο τόξο της Παμβώτιδας, αποτελεί για το Δήμο Ιωαννιτών και την Περιφέρεια Ηπείρου, χώρο «ελιμενισμού» πεντάστερων ξενοδοχείων, Cineφίλων ODEON και Μεγάρων Μουσικής.
Η λίμνη υποβαθμίζεται, ο δημόσιος πλούτος ξεπουλιέται, η φυσική κληρονομιά εκποιείται και η πολιτιστική κληρονομιά ροκανίζεται…
Το έλλειμμα ευαισθησίας που καταστέλλει την νομοτελειακή αρχιτεκτονική της φύσης, της υγρής λεκάνης της Παμβώτιδας θα επιφέρει ανεπίστροφο πλήγμα, κατά των φυσικών τοπίων της.
Ο τουρισμός αποτελεί παγκόσμια εργαλείο ανάδειξης της αειφορίας και μιας ισόρροπης οικονομικής μεγέθυνσης και ευημερίας.
Η ανθρωπολογική εκμηδένιση στην οποία μας εντάσσει το εγχώριο πολιτικό σύστημα, με την κρατούσα τροχιά αστικοποίησης, χρησιμοποιώντας ως αναπτυξιακά δολώματα την ψυχαγωγία, τις διαδραστικές αίθουσες Αργυχοχοΐας και θέσεις εργασίας, εκμηδενίζει μια από τις πλουσιότερες πανίδες της Μεσογείου.
Η προσπάθεια «συγχώνευσης» του Π.Δ. της Λίμνης με το Ρυθμιστικό του λεκανοπεδίου, από Α΄-Β΄ βαθμό Αυτ/σης, συρρικνώνει την ποιότητα και την ταυτότητα του πολιτιστικού μας προϊόντος, επηρεάζοντας και το οικονομικό σκέλος του Τουρισμού (σαφής η σχέση του με την φυσική και πολιτιστική κληρονομιά).
Η ακεραιότητα των φυσικών τοπίων, δεν πρέπει ν’ αποτελέσουν Βορά στην μεταμοντέρνα βαρβαρότητα και το σύνδρομο υποκουλτούρας του μπαλκονιού πάνω στη λίμνη.
Η πολιτικο-οικονομική «Ελίτ» δεν πρέπει να καταστούν οι εφήμεροι μεταπράτες αυτού του ξεπουλήματος των πολιτισμικών αγαθών. Αποφάσεις χωρίς διαβούλευση, ερήμην της κοινωνίας, που προσδιορίζουν τις ποιοτικές δομές του κοινωνικοπολιτικού συστήματος, τα αισθητικά κριτήρια, της ισορροπίας του οικοσυστήματος και την εκμηδένιση των μελλοντικών γενεών, είναι άνομες, καταχρηστικές και πολιτικά ανήθικες.
Όταν σκανδαλωδώς παρακάμπτονται έννοιες βιωσιμότητας, κεκτημένα περιβαλλοντικού προβληματισμού και η λειτουργική σχέση Ανθρώπου και Φύσης και η ηθικολογία της «ανέξοδης ρητορικής» περί πολιτισμού και φυσικού περιβάλλοντος, λαμβάνουν χώρα, επειδή το «καλεί» η ημέρα, αποδεικνύεται το συμπλεγματικό της πολιτικής τους φιλοσοφίας για τον πολίτη, το άστυ και το δικαιακό κεκτημένο.
Η νέα έκθεση που δημοσιεύει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΕΑ) δείχνει πως πολλές πόλεις της Ευρώπης αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα μικροσωματιδίων στον αέρα, καταγράφοντας υψηλά επίπεδα όζοντος. Κατά τον Επίτροπο Περιβάλλοντος Γιαν Ποτόσνικ, «το 2013 θα είναι το Έτος Αέρα» κατά το οποίον η Κομισιόν θα εστιάσει στην αυστηροποίηση της Νομοθεσίας που διέπει την ποιότητα του αέρα προκειμένου να βελτιωθεί η κατάσταση. Ως γνωστόν από μετρήσεις του 2006 στην Ελλάδα διαπιστώθηκε, ότι ανάμεσα στις 10 πιο μολυσμένες πόλεις της Ευρώπης οι 6 είναι Ελληνικές, μεταξύ των οποίων και τα Γιάννινα 7α στην κατάταξη και 4η Ελληνική με 95 ημέρες πάνω από τα επίπεδα ασφαλείας σε ποσότητες μικροσωματιδίων ΡΜ10 και ΡΜ2,5. Το διοξείδιο του αζώτου που προκαλεί οξίνιση και «υπερτροφία» στην υδάτινη χλωρίδα, ξεπέρασε τα επιτρεπτά επίπεδα στο 7% των Ευρωπαϊκών πόλεων.
Μπορούμε επιτέλους κε Δήμαρχε να έχουμε συγκριτικά στοιχεία, για την ποιότητα του αέρα του Λεκανοπεδίου;
Η ατμοσφαιρική ρύπανση ευθύνεται για καρδιοπάθειες, αναπνευστικά προβλήματα, καρκίνο του πνεύμονα, δύσπνοιες και άλλες ασθένειες. Ορισμένοι ρυπαντές βλάπτουν τη γεωργική παραγωγή και την ανάπτυξη των δασών, ενώ συμβάλλουν στην κλιματική αλλαγή.
Η Κομισιόν σκοπεύει να αναθεωρήσει τις σχετικές πολιτικές και το νομοθετικό πλαίσιο από το 2013.
Στο «Πασαλίκι» των Ιωαννίνων υπάρχει κάποια έγκυρη και αξιόπιστη γνώση για το θέμα; (το οποίο πολλάκις έχουμε αποτυπώσει ως Οικολόγοι Πράσινοι).
Ποιος ο ρόλος του Δήμου στην παραγωγή κοινωνικής προβληματικής και της πολιτικής για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομιάς;
Όλοι έχουμε το δικαίωμα σ’ ένα υγιές και αρμονικό περιβάλλον ως συλλογικό ανθρώπινο δικαίωμα, όταν αυτό δεν σου εξασφαλίζεται!

Ιωάννινα, 1/10/2012
Μπούκας Μίλτος