Σύμφωνα με την imerisia.gr που επικαλείται πηγές της εφημερίδας ΝΕΑ, βάσει στοιχείων από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας, στον «αέρα» βρίσκεται πλέον το πρόγραμμα επιδότησης ενοικίου, το οποίο σύμφωνα με τον Οργανισμό ήταν απόλυτα καλυμμένο ως δαπάνη. Για το 2011 υπεβλήθησαν 58.000 αιτήσεις, η ικανοποίηση των οποίων ξεκίνησε τέλος Δεκεμβρίου 2011 και αναμενόταν να ολοκληρωθεί σταδιακά μέσα στο 2012.
Επίσης, «στον αέρα» βρίσκεται τα κατασκευαστικά προγράμματα του Οργανισμού, ο οποίος αυτή τη στιγμή χτίζει 20 οικισμούς πανελλαδικά, που συνολικά περιλαμβάνουν 1.300 κατοικίες.
Σε πολλούς από αυτούς έχει ήδη διενεργηθεί η κλήρωση και οι δικαιούχοι περιμένουν να εγκατασταθούν στα σπίτια τους, ενώ παραμένουν ακλήρωτοι 3 οικισμοί αποτελούμενοι από 300 κατοικίες.
Επίσης, περνά σε κατάσταση εκκρεμότητας η καταβολή επιδότησης επιτοκίου για στεγαστικά δάνεια που χορηγήθηκαν από τις Τράπεζες. Συνολικά έχουν χορηγηθεί από το συγκεκριμένο πρόγραμμα 83.000 δάνεια.
Ειδικότερα, τίθεται θέμα αν θα έχουν οι δικαιούχοι τη δυνατότητα να αποπληρώσουν τα δάνεια αυτά όταν θα διακοπεί η καταβολή της επιδότησης του επιτοκίου από τον ΟΕΚ. Δεδομένου ότι ήδη αδυνατούν να καταβάλλουν τις δόσεις τους και για το λόγο αυτό έχει ληφθεί μέριμνα ρύθμισης και βρίσκεται στο τελικό στάδιο επεξεργασίας σχέδιο σχετικής Υπουργικής Απόφασης μέσω της οποίας προβλέπεται επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής.
Ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας καταγγέλλει κλοπή εισφορών, καθώς η χρηματοδότησή του προέρχεται από τους εργαζόμενους και δεν λαμβάνει ενίσχυση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Τονίζει ότι προκύπτει σοβαρό θέμα νομικής φύσης σχετικά με τη δυνατότητα τοποθέτησης άλλου διαχειριστή στα περιουσιακά του στοιχεία, καθώς προέρχονται και ανήκουν στον Έλληνα εργαζόμενο.
Συγκεκριμένα, ο ΟΕΚ υπενθυμίζει ότι: «Ιδρύθηκε με τον Ν. 2963/54 (ΦΕΚ195Α/24-8-54) με σκοπό την στέγαση των εργατουπαλλήλων της χώρας, οι οποίοι είναι αυτοί που τον χρηματοδοτούν με την εισφορά τους, χωρίς ποτέ μέχρι σήμερα να έχει λάβει οποιαδήποτε ενίσχυση από τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Πρόκειται λοιπόν για μία σχέση αμφίδρομη, που στηρίζεται στον κοινωνικό αυτό πόρο και του δίνει την δυνατότητα να τον διαχειρίζεται επ' ωφελεία των εργαζομένων που τον παρέχουν αχρεωστήτως, προκειμένου να επιστρέψει και πάλι σ' αυτούς.