Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2019

Χριστουγεννιάτικη εγκύκλιος του Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. Ανδρέου



ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ   198η
"Χριστούγεννα τότε... Χριστούγεννα σήμερα..."
γαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
νας διάσημος ξένος συγγραφέας, Τζιοβάνι Παπίνι, ναφερόμενος στν Γέννηση το Κυρίου, γραφε : ησος γεννήθηκε σ’ να σταλο. νας σταλος, νας πραγματικς σταλος, δν εναι τ χαριτωμένο κι’ νάλαφρο πόστεγο, πο ο χριστιανο ζωγράφοι φαντάστηκαν, σχεδν σν ν ντρέπονταν, γιατ Θεός τους κατοίκησε μέσα στν φτώχεια. σταλος, ληθινς σταλος, εναι κατοικία τν ζώων. Δν εναι στο μ τς κολόνες κα τ κιονόκρανα, οτε τ μορφο καλυβάκι τς ορταστικς “φάτνης” τς παραμονς τν Χριστουγέννων. αθεντικς σταλος εναι σκοτεινός, βρώμικος, λερωμένος. Καθαρ εναι μονάχα, γωνι που βάζουν τν τροφ τν ζώων, δηλαδ φάτνη.
Ατς εναι ληθινς σταλος που γεννήθηκε ησος. πι βρωμερς τόπος πρξε τ πρτο νδιάιτημα το πι γίου παιδιο πο γέννησε γυνακα. Χριστς δν γεννήθηκε τυχαα σ’ να σταλο. Τάχα κόσμος δν εναι νας πέραντος σταλος, που ο νθρωποι τρνε κα κοπρίζουν ; Τ πι μορφα, τ πι γνά, τ πι θεϊκ πράγματα, δν τ μεταβάλλουν συχν σ κοπριά ; στερα ξαπλώνονται πάνω σ’ ατος τος σωρος τς κοπρις κα νομάζουν ατ τν κατάσταση πόλαυση τς ζως” ! Πάνω στν γ, λοιπόν, πο εχε μεταβληθ σ σταλο λόγων ζώων, που λες ο διακοσμήσεις κα τ μυρωδικ δν μπορον ν σκεπάσουν τν βρωμι κα τν δυσωδία τς κοπρις, πρόβαλε μι νύχτα ησος, γεννημένος π μι Παρθένο σπιλη, μ μοναδικό του πλο τν θωότητα (βλ. Τζ.Π. στορία το Χριστο).
-Β-
Πράγματι !  ταν γεννήθηκε Χριστός, στ μέγαρα τν πλουσίων πλεόναζε διαφθορ κα κολασία. λλά, κα στ μικρ σπίτια τν φτωχν, θικ ξαχρείωση συναγωνιζόταν τν λικ θλιότητα κα στέρηση. Κα σ’ ατν κόμα τν περιλάλητο Να το Σολομντος, στ εροσόλυμα, δέσποζε ποκρισία κα ργίαζε σέβεια. ταν πιστς χριστιανς  μελετ τ πρτο κεφάλαιο τς πρς Ρωμαίους πιστολς το ποστόλου Παύλου, νοιώθει να ργος ν διατρέχ τ σμα του. Γιατί, διαπιστώνει, τν δυσώδη βόρβορο τς ρχαίας κείνης ποχς. νθρωποι λοιγικο εχαν ξολισθήσει σ πύθμενα βάθη μαρτίας, κα γι’ ατ εχαν μεταβληθ σ λογα κα νελεύθερα κτήνη, συγράτητα στς τίθασες ρμές τους κα στ τυφλ κα ζῳὼδη νστικτά τους. πόστολος Παλος, θεόπνευστος κήρυκας τν θείων ληθειν, γράφει μ πόνο : Ο νθρωποι “καθς οκ δοκίμασαν τν Θεν χει ν πιγνώσει, παρέδωκεν ατος Θες ες δόκιμον νον, ποιεν τ μ καθήκοντα, πεπληρωμένους πάσ δίκί, πορνεί, πονηρί, πλεονεξί, κακί, μεστος φθόνου, φόνου, ριδος, δόλου, κακοηθείας ..., περηφάνους, λαζόνας ..., στόργους, νελεήμονας”. Κα ν γνωρίζουν τι, σοι κάνουν ατς τς ξιοκατάκριτες πράξεις, θ τιμωρηθον, “ο μόνον ατ ποιοσιν, λλ κα συνευδοκοσι τος πράσσουσι”, πιδοκιμάζουν, δηλαδή, κείνους πο τ κάνουν ατά !  (Ρωμ. Α΄ 21-32).
-Γ-
Ατ ταν κατάσταση το κόσμου, τότε πο γεννήθηκε Χριστός. Κι’ π κείνη τν για Νύχτα, χουν περάσει περισσότερα π δύο χιλιάδες χρόνια. Σ λα τ μήκη κα τ πλάτη τς γς ψώνονται περικαλλες κα μεγαλόπρεποι Ναοί. Κι’ ο χριστιανο τοιμάζονται ν γιορτάσουν τ Χριστούγεννα : Μ φτα, μ πολύχρωμα στολίδια, μ τραγούδια κα μουσικές, μ ρεβεγιν κα ταξίδια σ μακρυνς χρες. λλά, πως τότε, λλειψη τς γάπης συνετέλεσε, στε Χριστς ν γεννηθ στν σκοτειν κα βρώμικο σταλο, τσι κα σήμερα : χωρς Χριστ ζωή, μ τν στραφτερή, λλ φευγαλέα λάμψη τς κοσμικότητας - πως γράφει Τζιοβάνι Παπίνι - μεταβάλλει τν κόσμο σ σωρος κοπρις, που ο νθρωποι ξαπλώνουν πάνω τους, κι’ νομάζουν ατ τν κατάσταση πόλαυση τς ζως”.
Γι’ ατό, εναι νάγκη ν γαπήσουμε βαθει τν Χριστό. Κα ν το δώσουμε καθαρ τν καρδιά μας μ τ γιαστικ Μυστήρια τς κκλησίας, γι ν τν κάν φάτνη Του. Ατ εχομαι λόψυχα σ λους, στε μαζ μ τν Χριστ ν γιοράσουμε Χριστούγεννα ελογημένα.

Διάπυρος πρς Χριστν εχέτης
Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
  Δρυϊνουπλεως, Πωγωνιανς κα Κοντσης
Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ