Από τη δυστυχία και την εξαθλίωση στην οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότηση

Του Γιώργου Δ. Οικονόμου Υποψήφιου Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Θεσπρωτίας

Συμπληρώθηκαν ήδη τέσσερα χρόνια εξοντωτικής λιτότητας σε βάρος κυρίως των φτωχών και μεσαίων στρωμάτων της κοινωνίας μας και κανείς αντικειμενικός και σοβαρός άνθρωπος δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι το πρόγραμμα σταθεροποίησης έχει επιτύχει αφού δεν έχει φέρει κανένα θετικό αποτέλεσμα κατά γενική διαπίστωση στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Το εξωτερικό χρέος της χώρας δεν είναι διαχειρίσιμο και για να καταστεί τέτοιο θα πρέπει όπως λένε και όλοι οι έγκριτοι οικονομολόγοι να επιτύχει η χώρα ρυθμούς ανάπτυξης πάνω από 5% ετησίως και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όπως μπορεί ο καθένας μας να διαπιστώσει αυτό είναι ανέφικτο όταν μάλιστα η διεθνής οικονομία βρίσκεται σε στασιμότητα.

Η σωρευτική ύφεση των τελευταίων ετών είναι πρωτόγνωρη, πλήθος μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων έχει καταστραφεί, τα μέτρα κατά των αγροτοκτηνοτρόφων ιδιαίτερα μετά το πλιάτσικο που έγινε με το ξεπούλημα της γαλακτοβιομηχανίας ΔΩΔΩΝΗ έχουν οδηγήσει τους κτηνοτρόφους μας σε απόγνωση και με δυσκολία αναπνέουν, η ανεργία κυρίως στις γυναίκες και στη νεολαία βρίσκεται σε εφιαλτικά ,ιστορικά ύψη . Οι περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις , η κατάργηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η κατάρρευση των κοινωνικών παροχών, η υπερφορολόγηση των μικρών και μεσαίων στρωμάτων, η επίθεση στην μικρή ιδιοκτησία , είναι μέτρα που συνθέτουν μια εικόνα κοινωνικής ασφυξίας , ανασφάλειας και απόγνωσης . Και η Κυβέρνηση επαίρεται για τα αποτελέσματα της πολιτικής της όταν μάλιστα έχει οδηγήσει 5.500 συνανθρώπους μας στην αυτοκτονία.

Η αποτυχία της δικομματικής Κυβέρνησης οφείλεται στην εντελώς λανθασμένη λογική με την οποία αντιμετωπίστηκε από την πλευρά της η κρίση. Η περιοριστική πολιτική εγκλώβισε την οικονομία σε ένα φαύλο κύκλο ύφεσης , καταστρέφοντας σε μεγάλο βαθμό τους παραγωγικούς πόρους της χώρας. Αποδείχτηκε επίσης ότι η μείωση των μισθών σε συνάρτηση με την διάλυση και αποσύνθεση των εργασιακών σχέσεων και την επαναφορά του εργασιακού μεσαίωνα καθώς και το χτύπημα των ελευθεροεπαγγελματιών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι μέτρα που δεν μπορούν να δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη η οποία συνδέεται κυρίως με την εσωτερική ζήτηση και τις δημόσιες επενδύσεις.

Απαιτείται λοιπόν μια ριζική στροφή στην πολιτική εξόδου από την κρίση και αυτό είναι ζήτημα πρωτίστως πολιτικό και θα επιτευχθεί με τη νέα αυτοδύναμη Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που θα αναδειχθεί από τις εκλογές της 25ης Γενάρη και που θα έχει την πολιτική βούληση να αλλάξει τα δεδομένα. 

Βεβαίως τον πρώτο λόγο τον έχει ο υπέρτατος κριτής, ο ελληνικός λαός, του οποίου η εμπιστοσύνη προς την παρούσα Κυβέρνηση και τα κόμματα που την συναποτελούν είναι ανύπαρκτη , ιδιαίτερα μετά την ανακάλυψη του ΕMAIL του Υπουργού Οικονομικών κ. Χαρδούβελη και την επιβεβαίωση από τον ευρωβουλευτή της Ν.Δ. κ. Κύρτσο για νέα μείωση των συντάξεων , για κατάργηση του ΕΚΚΑΣ , για επιβολή Φ.Π.Α. κ.λ.π.

Η Κυβέρνηση διατηρεί και άλλη κρυφή ατζέντα για την εφαρμογή και άλλων αντιλαϊκών φορολογικών επιδρομών που σίγουρα θα είναι η χαριστική βολή του λαού και της χώρας και αυτό προς όφελος μόνο των δανειστών , εξού και η ύστατη προσπάθειά της με την εκστρατεία της χυδαίας και πρωτόγνωρης κινδυνολογίας της που σίγουρα θα πέσει στο κενό γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται να ενώσει και όχι να διχάσει το λαό μας.

Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα ξαναβάλει το πρόγραμμα του χρέους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους και δανειστές και με δεδομένη τόσο την αποτυχία του προγράμματος όσο και την πανευρωπαϊκή διάσταση του ζητήματος , θα καταστήσει σαφές μαζί με τις αναγκαίες συμμαχίες που θα έχει δημιουργήσει στον υπόλοιπο Ευρωπαϊκό νότο, ότι η εξυπηρέτηση του χρέους περνάει μέσα από δύο σημαντικά βήματα την ονομαστική απομείωση του χρέους και τη σύνδεση αποπληρωμής του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης , ό,τι δηλ. έκανε η Γερμανία μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο για την αντιμετώπιση του δικού της χρέους το 1953.

Βασική προτεραιότητα για μια γρήγορη ανάκαμψη αποτελεί η ριζική αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης , η πάταξη του πελατειακού κράτους , της πολυνομίας και της γραφειοκρατίας και η αποκοπή από την γενικευμένη διαπλοκή . Θεωρούμε ως αναγκαία προϋπόθεση για γρήγορη ανάπτυξη που δεν μπορεί να περιμένει τη θέσπιση ενός δίκαιου και αποτελεσματικού φορολογικού συστήματος όπως επιτάσσει και το σύνταγμα σύμφωνα με το οποίο ο καθένας εισφέρει στα κοινά βάρη ανάλογα με την φοροδοτική του ικανότητα.

Η γρήγορη έξοδος από την κρίση και η ανάσα του ελληνικού λαού επιβάλλουν πρωτίστως την υλοποίηση του επεξεργασμένου και κοστολογημένου προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ που αναφέρεται στην αντιμετώπιση με μέτρα έκτακτης ανάγκης της ανθρωπιστικής κρίσης για τα ευάλωτα κοινωνικά στρώματα που είναι οι φτωχοί , οι άνεργοι , οι χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι . Και βεβαίως η αποκατάσταση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και η ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους θα είναι ζητήματα πρώτης προτεραιότητας.

Η σταθεροποίηση της οικονομίας είναι ένας σύνθετος και πολυπαραμετρικός άξονας.

Η υλοποίηση ενός τέτοιου στόχου περνάει μέσα από παρεμβάσεις όπως η μετάβαση σε ένα διαφανές αναλογικό και κοινωνικά δίκαιο φορολογικό σύστημα, η αναδιοργάνωση των εσόδων με το χτύπημα της φοροδιαφυγής, της διακίνησης μαύρου χρήματος και του λαθρεμπορίου ιδιαίτερα στα καύσιμα και τα τσιγάρα και η δημόσια παρέμβαση στο τραπεζικό σύστημα αφενός μεν για να διασφαλιστεί το συμφέρον του βασικού μετόχου δηλ. του Δημοσίου αφ ετέρου δε για χορήγηση ρευστότητας στις επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά. Επίσης βασικός πυλώνας της σταθεροποίησης είναι η ρύθμιση στις οφειλές των δανειοληπτών, ώστε να αυξηθεί το διαθέσιμο εισόδημα και η καταναλωτική ικανότητά τους. Εξ ίσου σημαντική για την τόνωση της εσωτερικής ζήτησης είναι η σταθεροποίηση των μισθών και συντάξεων και η επαναφορά τόσο του κατώτατου μισθού από τα 586 ευρώ στα 751 ευρώ για όλους τους εργαζόμενους ανεξαρτήτως ηλικίας όσο και επαναφορά του 13ου μισθού σε όλους τους συνταξιούχους που η σύνταξή τους ανέρχεται μέχρι 700 ευρώ.

Τέλος η παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας προϋποθέτει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που θα αναδεικνύει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της ελληνικής οικονομίας, θα ικανοποιεί την εσωτερική ζήτηση και θα δημιουργεί καινοτομία και υψηλή προστιθέμενη αξία αλλά με αξιοπρεπώς αμειβόμενη και σταθερή εργασία. Συνεπώς γίνεται σαφές ότι η λογική του ΣΥΡΙΖΑ είναι έκ διαμέτρου αντίθετη από τις λογικές υποτίμησης της εργασίας που βύθισαν την Ελλάδα στην κρίση και το λαό στην εξαθλίωση. Αφετηρία της ανασυγκρότησης της παραγωγικής διαδικασίας είναι η στρατηγική επιλογή για στήριξη εξωστρεφών τομέων της οικονομίας (Βιομηχανία, μεταποίηση, αγροτοδιατροφικός τομέας, περιβαλλοντική τεχνολογία, εναλλακτικός τουρισμός, έρευνα και όλα αυτά συνοδευόμενα με ρήτρα μείωσης ανεργίας και προστασίας του περιβάλλοντος), βεβαίως αποφασιστικής σημασίας είναι και η πολιτική υποκατάστασης εισαγωγών που θα εξαντλήσει κάθε σχετική δυνατότητα.

Ο Γενάρης λοιπόν του 2015 θα είναι μήνας ρήξης και πολιτικής ανατροπής, μιας ανατροπής που θα γίνει με την ψήφο και στήριξη του λαού, αλλά και με τη συστράτευση όλων των προοδευτικών, παραγωγικών και δημιουργικών δυνάμεων του τόπου μας. Το πείσμα, η αισιοδοξία και η αποφασιστικότητα είναι τα υλικά που θα γίνει η μεγάλη ιστορική στροφή και θα μπει τέρμα στις βάρβαρες και απάνθρωπες νεοφιλελεύθερες μνημονιακές πολιτικές.