Γράφει ο Μπούκας Μίλτος
Μετά την δημοσίευση από το ΥΠΕΚΑ για έρευνες ελληνικών υδρογονανθράκων και στην Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, έχουμε πλέον και επίσημα «πράσινο» (όχι βέβαια σαν εναλλακτική ενέργεια) αλλά για την έναρξη μέσα στο 2012 σε διεθνή Γύρο Παραχωρήσεων, με 10-15 περίπου ενεργειακά οικόπεδα (blocks) προς εκμετάλλευση με ορυκτές πρώτες ύλες της Ελλάδας. Στο επίκεντρο ενδιαφέροντος κυρίως αμερικανικά γεωτρύπανα όπως π.χ. της εταιρείας Julian Ard Co (Τέξας) που κατέχει το 67% της ΤΕΧACO.
Και ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα υποτίθεται ότι η ελληνική κυβέρνηση βρισκόταν σε φάση αναζήτησης (open door) ενδιαφερομένων για έρευνες, οι παρασκηνιακές συμφωνίες (ταξίδι Χίλαρυ μέσα Ιουλίου έφεραν άτυπο «πρωτόκολλο συνεργασίας» αμερικανικών ελληνικών συμφερόντων για τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες όσο αφορά την εξόρυξη και την εκμετάλλευσή τους.
Οι ισορροπίες τηρήθηκαν. Η μοιρασιά έχει γίνει. Οι Αμερικανοί, πετρέλαια-φυσικό αέριο και οι Γερμανοί, ήλιο, αιολική ενέργεια και ίσως το Ουράνιο της Θράκης (από το Ινστιτούτο Ενεργειακής Πολιτικής στη Νοτιοανατολική Ευρώπη ότι μέχρι το 2020 θα «πέσουν»240 δις ευρώ για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, με την μερίδα του λέοντος στη χώρα μας).
Το μεγάλο πάρτι έχει αρχίσει με «ορντέβρ» τον ελληνικό ορυκτό πλούτο και με χώρους συνεστίασης της ελεύθερης οικονομικές ζώνες. Ο «μαύρος χρυσός» ξαναμοιράζει την τράπουλα στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο με την εδραίωση ενός νέου γεωστρατηγικού άξονα συμφερόντων που θα εγγυάται την ασφάλεια επενδύσεων των Κοινοπραξιών τους στην περιοχή με νέες ισορροπίες δυνάμεων (βλ. ΑΟΖ Κύπρου). Η παρέμβαση και εμπλοκή των κορυφαίων πετρελαϊκών λόμπυ απέναντι στα χερσαία και θαλάσσια οικόπεδα της περιοχής μας θα υποβαθμίσουν κάθε άλλη οικονομική δραστηριότητα με στροφή του ενδιαφέροντος στο ενεργειακό «Ελ Ντοράντο» που ερήμην μας κάποιοι ετοιμάζουν…
Δεν είναι τυχαίο που η χώρα την παρούσα χρονική συγκυρία πρωτοφανούς ύφεσης είναι καταδικασμένη να διαδραματίσει έναν κομβικό ρόλο στην περιοχή του Νότιου διαδρόμου της Ευρώπης, εξ αιτίας της ύπαρξης υδρογονανθράκων…
Όπως αναφέρουν πολιτικοί αναλυτές το γεωπολιτικό σκηνικό της περιοχής, προσομοιάζει εκείνο της εποχής λίγο πριν από την απογραφή της Συνθήκης των Σεβρών, τότε η Ελλάδα εκμεταλλευόταν τα μεγάλα συμφέροντα και τις αντίρροπες δυνάμεις για λογαριασμό της, με τον Ελ. Βενιζέλο στο τιμόνι του «Τιτανικού». Ο κύκλος της ιστορίας επαναλαμβάνεται με τον «αρχιλογιστή Παπαδήμο» της Titanic Company στο πηδάλιο του καπετάνιου…
Η μεγάλη ευκαιρία αντίστασης απέναντι στους ενεργειακούς αυτούς Κολοσσούς χάθηκε με την υπογραφή της Δανειακής Σύμβασης. Η κατοχύρωση των «εμπράγματων» διασφαλίσεων των δανειστών μας εγγυάται η απώλεια των εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και υποβάθμιση της θεσμικής μας ισοτιμίας απέναντι στην Ε.Ε. (μπορούν να διεκδικηθούν ακόμη και πόροι μας από το ΕΣΠΑ για τις ελεύθερες οικονομικές ζώνες που θα εγκαθιδρύσει το Βερολίνο).
Ο μεγάλος πονοκέφαλος ωστόσο για την περιοχή μας που συμπεριλαμβάνεται από το θαλάσσιο του Ιονίου ως τους δήμους γύρω από αυτό των Ιωαννίνων που αποτυπώνεται στον χάρτη των ορυκτών πόρων της Ελλάδας σαν μείζονος σημασίας, θ’ αποτελέσει διαρκή αναπόφευκτη σύγκρουση των συμφερόντων μεταξύ των ενεργειακών πόρων και του περιβάλλοντος, κατ’ επέκταση του Τουρισμού.
Επειδή το προσεχές διάστημα θα επικρατήσει το δόγμα της «σκληρής» χρηματοπιστωτικής σταθερότητας του Βερολίνου, από πληρωμή των χρεών, ισορροπία στα δημόσια οικονομικά, ο χαλαρός περιβαλλοντικός έλεγχος και η απληστία των δανειστών θα έχει άμεση επίπτωση στην φυσική μας και πολιτιστική παρακαταθήκη. Οι θυγατρικές του «μαύρου χρυσού» και εκμεταλλευτές του ελληνικού υπόγειου πλούτου θα μας καθηλώσουν για πολλές δεκαετίες.
Το «υπαρξιακό σοκ» που προκάλεσε στην Ευρωζώνη η Γαλλο-Γερμανική προπαγάνδα αφήνει περιθώρια αντίδρασης;
Ή έχει αποδυναμώσει πλήρως την όποια διαπραγματευτική ικανότητα του Ευρωπαϊκού Νότου επιβάλλοντας την διατραπεζική εξουσία Παπαδήμου στην Ελλάδα και Mondi στην Ιταλία.
Tο επικίνδυνο «κενό εξουσίας» της μεταβατικής κυβέρνησης στο όνομα του Λουκά Παπαδήμου που κέρδισε προσωρινά έδαφος αποτελεί τον «Δούρειο Ίππο» απέναντι σ’ όλα αυτά τα οικονομικά τραστ ώστε να μην χρεωθεί το πολιτικό σύστημα το «υπό κατοχή» κοινωνικό δράμα στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα.
Στη χώρα μας που η οικονομία της στηρίζεται στις υπηρεσίες της και εξαρτάται από εξωγενείς παράγοντες και όχι στην οικονομία της πρωτογενούς παραγωγής, από την οποία μπορεί να αναδυθεί η οικονομία της αλληλεγγύης, όπου ακόμη και τα συνταξιοδοτικά κεφάλαια βρίσκονται στα χέρια των τραπεζιτών, αν δεν υπάρξουν σημαντικές πρωτοβουλίες μέσα από την κοινωνία για λυτρωτικές αλλαγές, με όρους ευημερίας, οδηγούμαστε σε βαρβαρότητες επικυριαρχίας με κοινωνική και πολιτισμική αποσύνθεση.
Ο ρόλος της «ενεργειακής» διπλωματίας στον έλεγχο και την ανάπτυξη των νέων δικτύων μεταφοράς φυσικών πόρων είναι καθοριστικός. Είναι βασική πιθανή αιτία πολεμική σύρραξης στο Ιράν. Απειλούνται συμφέροντα με την εντατική εκμετάλλευση που θα ξεκινήσει το 2012 του κοιτάσματος φυσικού αερίου South Pars, που σύμφωνα με διαπιστωμένα στοιχεία διαθέτει 137,6 δις βαρέλια πετρελαίου και 29,61 τρις κ.μ. φυσικού αερίου καταλαμβάνοντας τη 2η θέση παγκοσμίως.
Και για να επανέλθουμε στα δικά μας, δεν είναι τυχαίο που κάποιοι προβάλλουν στις οικονομικές στήλες στοιχεία και ομιλούν για ελληνικό θαύμα, που τρέχει με ρυθμούς 30,7%, και για ελληνικές εξαγωγές που αυξήθηκαν κατά 41%(!) τους πρώτες 7 μήνες του 2011, προσφέροντας 12,5 δις ευρώ στην Ελληνική οικονομία, με πιο δυναμικό τον κλάδο των πετρελαιοειδών!…
Δεν είναι τυχαίο που κάποιοι ομιλούν για ελκυστικούς κόμβους υγροποιημένου φυσικού αερίου για την Ελλάδα, που υπό το βλέμμα των «δυνάμεων της αγοράς», αναζητούν από την χώρα μας να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αγορά του φυσικού αερίου της Μεσογείου και των Βαλκανίων.
Επειδή οι τοπικοί βουλευτές ΠΑΣΟΚ (Β. Αργύρης, Θ. Οικονόμου, Μ. Παντούλας) καθώς και της Ν.Δ. (Σ. Καλογιάννης, Κ. Τασιούλας) και ο Περιφερειάρχης Αλέξανδρος Καχριμάνης, στο σύνολό τους, έχουν στηρίξει αυτές τις επιλογές με την διέλευση των αγωγών του φυσικού αερίου και του εργοστασίου αποσυμπίεσης στην Πέρδικα, τίθεται πλέον ένα πολύ κρίσιμο ερώτημα:
Α) Ποια η άποψή τους για τις εξορύξεις των υδρογονανθράκων της περιοχής πετρελαίου και φυσικού αερίου;
Β) Ποια η άποψή τους για επικείμενη κατασκευή μονάδων στον τομέα (LNG) αποθήκευση και επεξεργασίας φυσικού αερίου προκειμένου η Ήπειρος ν’ αναδεικνύονταν σε περιφερειακό παίκτη της χώρας της εν λόγω αγοράς με εμπορική αξιοποίηση των κοιτασμάτων της;
Είναι το επόμενο Οργουελικό περιβαλλοντικό σενάριο που θα σκάσει…
Μπούκας Μίλτος
.png)
