Με
θλίψη αποχαιρετούμε το Μιχάλη Γκανά,
έναν από τους σπουδαιότερους σύγχρονους ποιητές της πατρίδας μας.
Ποιητής
του γενέθλιου τόπου και της επιστροφής πίσω στο χρόνο, ύμνησε την οριστική
απώλεια των ανθρώπων, την αθωότητα, τον τόπο μέσα από τα βιώματα, τη μνήμη και
την αλήθεια του.
Ευαίσθητος
και γνήσια λαϊκός μίλησε με την ακρίβεια του λόγου του στις ψυχές μας.
Γεννημένος
το 1944 τον Τσαμαντά Θεσπρωτίας. Ο τόπος της Ηπείρου, η προσφυγιά, οι μνήμες
και οι παραδόσεις σφράγισαν τη μεγάλη του πορεία.
Εκφράζουμε
τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του και τους οικείους του.
Το έργο
του Μιχάλη Γκανά θα μας συντροφεύει για πάντα. Με συγκίνηση μοιραζόμαστε
στίχους από το ποίημά του τα «Γυάλινα Γιάννενα», ποίημα που σημάδεψε ανεξίτηλα
την πόλη μας και την ψυχή της Ηπείρου.
«Χάραζε
ο τόπος με βουνά πολλά / κι ανάτελλε τα ζωντανά του / καλούς ανθρώπους και
κακούς / νυφίτσες, αλεπούδες / μια λίμνη ως κόρην οφθαλμού / και κάστρα
πατημένα. / Θα ’ναι τα Γιάννενα, ψιθύρισα / στο χιόνι και στον άγριο καιρό /
γυάλινα και μαλαματένια. / Κι όσο πήγαινε η μέρα / σαν το βαπόρι σε καλά νερά /
είδα και μιναρέδες κι άκουσα τα μπακίρια να βελάζουν».
.png)
