Στυτική δυσλειτουργία: Βελτιώνεται με την άσκηση;

 

Εξίσου αποτελεσματική με τα χάπια αποδείχθηκε ότι είναι η αερόβια άσκηση για τους άνδρες που πάσχουν από στυτική δυσλειτουργία. Ακόμα και 90 λεπτά την εβδομάδα προσφέρουν την ίδια βελτίωση με εκείνη φαρμακευτικών αγωγών. Στο πόρισμα αυτό κατέληξε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό The Journal of Sexual Medicine.

Τα ευρήματα της μελέτης διαπιστώθηκε ότι ισχύουν τόσο για τους άνδρες με ήπια και μέτρια στυτική δυσλειτουργία όσο και με σοβαρή, ανεξαρτήτως βάρους, υγείας και προηγούμενων θεραπειών για την πάθηση. Οι τελευταίοι, μάλιστα, έχουν το μεγαλύτερο όφελος!

«Όσο οι άνδρες μεγαλώνουν η στυτική λειτουργία φθίνει. Τα αίτια μπορεί να είναι ψυχολογικά ή/και οργανικά. Στα τελευταία περιλαμβάνονται βλάβες στο αγγειακό σύστημα, όπως αθηροσκλήρωση, χαμηλή τεστοστερόνη, υπέρταση, νόσος Peyronie, πολλαπλή σκλήρυνση, νόσος Πάρκινσον. 

Επίσης, μπορεί να ευθύνονται τραυματισμοί και χειρουργικές επεμβάσεις που επηρέασαν την περιοχή της πυέλου, και η ύπαρξη καρκίνου. Καθημερινές συνήθειες, όπως το κάπνισμα, το αλκοόλ και ο ελλιπής ύπνος, είναι επίσης πιθανόν να οδηγήσουν σε δυσλειτουργία.

Για κάποιους ασθενείς η επιδείνωση της στυτικής λειτουργίας είναι προάγγελος νοσημάτων που δεν έχουν ακόμα εκδηλωθεί και γι’ αυτό οι άνδρες που δεν είναι ικανοποιημένοι από τη στύση τους θα πρέπει να απευθύνονται στον ειδικό για την εξακρίβωση της αιτίας, ώστε να λάβουν εγκαίρως την ενδεδειγμένη γι’ αυτούς αγωγή, που θα βελτιώσει όχι μόνο τη συγκεκριμένη πάθηση αλλά και τη συνολική υγεία τους», επισημαίνει ο Χειρουργός Ανδρολόγος Ουρολόγος δρ Αναστάσιος Λιβάνιος.

 Η ψυχολογία είναι επίσης καταλυτικός παράγοντας για την επίτευξη ικανοποιητικής στύσης. Η αμηχανία, το στρες και η κατάθλιψη οδηγούν σε αυτήν. Η σχέση, ωστόσο, είναι αμφίδρομη, αφού ακόμα και όταν οφείλεται σε οργανικούς λόγους, οι πάσχοντες βιώνουν άγχος και κατάθλιψη και τελικά αντιμετωπίζουν δυσκολίες στις σεξουαλικές σχέσεις τους.

Έχοντας ως δεδομένο ότι η στυτική λειτουργία συνδέεται συχνά με την καρδιαγγειακή υγεία και ότι η άσκηση την προάγει, Αμερικανοί ερευνητές διεξήγαγαν μια ανασκόπηση 11 μελετών για να βρουν εάν θα ήταν το ίδιο ευεργετική και για τη στυτική δυσλειτουργία, αφού συχνά οφείλεται στους ίδιους λόγους - στην αθηροσκλήρωση, δηλαδή στη σκλήρυνση των αρτηριών λόγω συσσώρευσης πλάκας από χοληστερόλη, ασβέστιο και λίπη.

Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε ομάδες. Από τους 1.100 συμμετέχοντες σε αυτές τις μελέτες, οι 600 συνήθως γυμνάζονταν για 30 έως 60 λεπτά, τρεις έως πέντε φορές την εβδομάδα. Οι 500 αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου. 

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσο πιο σοβαρή  ήταν η δυσλειτουργία, τόσο περισσότερο βοηθούσε η άσκηση. Σε μια κλίμακα από το 6 έως το 30, οι άνδρες με χειρότερη στυτική λειτουργία που ασκούνταν ανέφεραν βελτίωση κατά 5 μονάδες. Όσοι είχαν ήπια και μέτρια είδαν βελτίωση κατά 2 και 3 μονάδες, αντίστοιχα. Τα αποτελέσματα αυτά εξέπληξαν τους ερευνητές, οι οποίοι δεν περίμεναν τόσο ισχυρή συσχέτιση.

Για να γίνει αντιληπτό πόσο σημαντική ήταν η βελτίωση αρκεί να συγκριθεί με εκείνη που επιτυγχάνουν οι αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης-5 (όπως η σιλδεναφίλη ή η ταδαλαφίλη) που καλυτερεύουν τη δυσλειτουργία κατά  4 έως 8 μονάδες, ή με τη θεραπεία υποκατάστασης τεστοστερόνης, η οποία οδηγεί σε βελτίωση 2 μονάδων.

Τα αποτελέσματα αυτά ήταν εν πολλοίς αναμενόμενα, διότι η τακτική αερόβια άσκηση βελτιώνει τη συνολική υγεία, μειώνοντας τη χοληστερίνη, την αρτηριακή πίεση, το σάκχαρο όπως και το σωματικό βάρος, παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά τόσο την καρδιαγγειακή υγεία όσο και τη στυτική λειτουργία. Ωστόσο, οι μηχανισμοί μέσω των οποίων επέρχεται η βελτίωση της στυτικής λειτουργίας δεν περιορίζεται σε αυτούς. Περιλαμβάνει και άλλους, μεταξύ των οποίων είναι η  μείωση του οξειδωτικού στρες και της φλεγμονής.

«Υπάρχουν πολλές θεραπευτικές επιλογές για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας. Στη φαρέτρα των αγωγών που δίδονται για την αντιμετώπισή της περιλαμβάνονται φάρμακα, κρουστικά κύματα, συστήματα δημιουργίας αρνητικής πίεσης (αντλίες κενού), ενέσεων στο πέος και χειρουργικές επεμβάσεις, τα οποία μπορεί να συνδυαστούν με αγωγές για την αντιμετώπιση της αιτίας που την προκαλεί (π.χ. αντιυπερτασικά, αντιδιαβητικά φάρμακα κ.λπ).

Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης-5 (που ενισχύουν τις επιδράσεις του μονοξειδίου του αζώτου - μιας φυσικής χημικής ουσίας που χαλαρώνει τους μύες που υπάρχουν στο πέος, η οποία, ωστόσο, δεν δρα χωρίς σεξουαλική διέγερση) και ενδοουρηθρικά υπόθετα. Όπως όλα τα φάρμακα είναι πιθανό να προκαλέσουν ανεπιθύμητες ενέργειες. Για την εύρεση της κατάλληλης αγωγής και της σωστής δοσολογίας απαιτείται στενή συνεργασία μεταξύ γιατρού και ασθενή.

Θεραπεία πρώτης γραμμής είναι και η αναπλήρωση της τεστοστερόνης στους ανθρώπους που η αιτία είναι η έλλειψή της, η οποία γίνεται με διάφορους τρόπους (από το στόμα, διαδερμικά ή ενδομυϊκά με ένεση).

Οι αντλίες πέους είναι συσκευές που επιτυγχάνουν συνήθως ικανή στύση για ολοκλήρωση της σεξουαλικής πράξης, με πιθανές παρενέργειες την εμφάνιση μωλώπων στο πέος.

Στις μη επεμβατικές θεραπείες περιλαμβάνονται και τα κρουστικά κύματα, τα οποία αντιμετωπίζουν τη στυτική δυσλειτουργία αγγειακής αιτιολογίας. Η θεραπεία είναι απλή και ανώδυνη και ολοκληρώνεται σε 8 συνεδρίες. O ασθενής δεν πονά κατά τη διάρκειά της - αισθάνεται μόνο ελαφριές ανώδυνες δονήσεις στο πέος. Ολοκληρώνεται σε 8 συνεδρίες, οι οποίες απέχουν χρονικά μεταξύ τους 7 περίπου ημέρες. Σταδιακά, η στυτική λειτουργία αποκαθίσταται - τόσο η διάρκεια όσο και η σκληρότητα της στύσης. Στοιχεία δείχνουν ότι το 80% των ασθενών μετά τη θεραπεία μπορούν να έχουν φυσιολογικές σεξουαλικές επαφές χωρίς πρόσθετη βοήθεια. Σημαντικό είναι επίσης ότι η εφαρμογή των κρουστικών κυμάτων δεν προκαλεί παρενέργειες.

Η μόνη μόνιμη επιλογή είναι η τοποθέτηση ενδοπεϊκής πρόθεσης, η οποία γίνεται μέσω μιας τομής 2-3 cm στην κάτω επιφάνεια του πέους, ελάχιστα ορατής μετά από 2-3 εβδομάδες. Απευθύνεται σε άνδρες με σοβαρή στυτική δυσλειτουργία και πλεονεκτεί έναντι άλλων θεραπειών γιατί επιτρέπει την αυθόρμητη σεξουαλική επαφή οποιαδήποτε στιγμή, χωρίς να απαιτείται κανενός είδους προετοιμασία για την επίτευξη στύσης, η οποία διατηρείται για όσο διάστημα επιθυμεί ο άνδρας.

Η αμερικανική μελέτη προσθέτει άλλη μια φυσική επιλογή για τη βελτίωση της στυτικής δυσλειτουργίας. Είναι αποδεδειγμένα αποτελεσματική προσέγγιση, χωρίς να ενέχει κινδύνους παρενεργειών. Είναι δε προσιτή και γι’ αυτό θα πρέπει να συστήνεται σε όλους τους ασθενείς, ανεξάρτητα εάν ακολουθούν και άλλη θεραπευτική αγωγή γι’ αυτήν», καταλήγει ο δρ Λιβάνιος.