Το τέλος της «λίθινης εποχής»
Η συνδρομή
της τεχνολογίας στην ιατρική έχει εξελιχθεί θεαματικά, δίνοντας στους
χειρουργούς-ουρολόγους τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν μεγάλες, σκληρές ή πολύπλοκες πέτρες
των νεφρών, που πιθανότατα θα εγκυμονούσαν σοβαρές επιπλοκές αν
αντιμετωπίζονταν με τις μεθόδους του παρελθόντος.
Η θεραπεία επιλογής για την αντιμετώπιση σκληρών λίθων, μεγαλύτερων από 2,5
εκ., οι οποίοι είναι ιδιαίτερα ανθεκτικοί στην εξωσωματική λιθοτριψία, είναι η
μίνι-διαδερμική νεφρολιθοτριψία (mini-PCNL).
Η μίνι-διαδερμική νεφρολιθοτριψία (mini-PCNL)
εξασφαλίζει την αφαίρεση όλων σχεδόν των λίθων του ανώτερου ουροποιητικού
συστήματος, με τη χρήση ενδοσκοπικών τεχνικών.
«Είναι μια ελάχιστα επεμβατική χειρουργική επέμβαση που πραγματοποιείται με
μικροσκοπική τομή-εντομή στο δέρμα, μέσω της οποίας, υπό ακτινοσκοπικό έλεγχο,
δημιουργείται ένα στενό κανάλι κατευθείαν στην αποχετευτική μοίρα του νεφρού
και στο σημείο στο οποίο βρίσκεται ο λίθος. Η συγκεκριμένη μέθοδος αποτελεί την
εξέλιξη της κλασικής διαδερμικής νεφρολιθοτριψίας (standard PCNL) και
εγγυάται απόλυτη ασφάλεια», επισημαίνει ο δρ Στυλιανός Κοντός Χειρουργός
Ουρολόγος (https://urologyclinic.gr) Διδάκτωρ
Ιατρικής Σχολής, μέλος Βασιλικού Κολλεγίου Χειρουργών Ουρολόγων Ηνωμένου
Βασιλείου.
Η μίνι-διαδερμική νεφρολιθοτριψία (mini-PCNL) παρακάμπτει την ανοικτή χειρουργική με τις συχνές και σοβαρές επιπλοκές και επιτρέπει στις μεγάλες ή πολύπλοκες πέτρες να υποβάλλονται σε επεξεργασία με έναν ελάχιστα επεμβατικό τρόπο, ο οποίος στο παρελθόν θα απαιτούσε μεγάλη τομή και μεγαλύτερη παραμονή στο νοσοκομείο.
Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου.
Η μέθοδος
αυτή θεωρείται θεραπεία πρώτης επιλογής για την αφαίρεση μεγάλων λίθων, είναι
ασφαλέστερη και αποτελεσματικότερη και δίνει καλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με
αυτά της εξωσωματικής λιθοτριψίας έναντι της οποίας πλεονεκτεί ως προς το χρόνο
θεραπείας.
Επιπλέον, στη mini-PCNL, γίνεται
χρήση οργάνων μικρότερης διαμέτρου κάτι που σημαίνει μικρότερος δίαυλος
εργασίας, μικρότερη απώλεια αίματος και μικρότερη διάρκεια νοσηλείας.
«Ένα ακόμα
πολύ σημαντικό πλεονέκτημα της μεθόδου είναι το γεγονός πως μπορεί να
συνδυαστεί με την ανιούσα ενδοσκοπική λιθοτριψία, με τον ασθενή σε ύπτια θέση,
ώστε να μην επιβαρύνεται το καρδιοαναπνευστικό του σύστημα. Με την παλαιά
τεχνική της διαδερμικής νεφρολιθοτριψίας, ο ασθενής παρέμενε για τουλάχιστον 3
ώρες σε θέση πρηνή -ιδιαίτερα άβολη για το ανθρώπινο σώμα- κατά τη διάρκεια του
χειρουργείου. Η παραπάνω τεχνική ονομάζεται Συνδυασμένη Ανιούσα Ενδονεφρική και
Διαδερμική Λιθοτριψία και είναι ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η ενδοουρολογία
στην αντιμετώπιση της σύνθετης λιθίασης», αναφέρει ο δρ Κοντός.
Συνδυασμός θεραπειών για την αντιμετώπιση της σύνθετης λιθίασης
Ο συνδυασμός
της ανιούσας ενδοσκοπικής (RIRS) και της
διαδερμικής λιθοτριψίας (PCNL) απαιτεί
τον κατάλληλο τεχνολογικό εξοπλισμό και την τεχνογνωσία και εφαρμόζεται από εξειδικευμένους
χειρουργούς.
Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης θεραπείας, δημιουργείται ένας «δρόμος» από
το δέρμα προς το νεφρό του ασθενούς ενώ ταυτόχρονα ένα άλλο ενδοσκόπιο
ανέρχεται από την ουρήθρα του ασθενούς, στον ουρητήρα και φτάνει
στο νεφρό. Εντός του νεφρού τα δύο ενδοσκόπια συνεργάζονται και προσεγγίζεται
κάθε λίθος όσο μεγάλος και να είναι, σε κάθε σημείο, όσο δυσπρόσιτο και να
είναι αυτό.
«Η νοσηλεία του ασθενούς στο νοσοκομείο διαρκεί μια ημέρα – χωρίς παραμονή παροχέτευσης
στην περιοχή της επέμβασης, με αποτέλεσμα την ταχύτερη επιστροφή του ασθενούς
στην καθημερινότητα και τις δραστηριότητές του.
Έτσι, ο ισχυρισμός ότι μια πέτρα του νεφρού δεν ενοχλεί και πρέπει να αφήνεται
στη μοίρα της, καταρρίπτεται ολοκληρωτικά. Αφενός, γιατί μία πέτρα αργά ή
γρήγορα θα προκαλέσει κάποια βλάβη και αφετέρου γιατί με τη μέθοδο της
μινι-διαδερμικής νεφρολιθοτριψίας καμία πέτρα δεν είναι δύσκολο να
αντιμετωπιστεί», καταλήγει ο δρ Κοντός.