(Άρθρο του Παναγιώτη Κουρουμπλή στο www.zougla.gr )
Είμαι θιασώτης του Ελευθερίου Βενιζέλου. Θεωρώ όμως λάθος την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στην Ουκρανία το 1919 κατά της μπολσεβίκικης επανάστασης με τις γνωστές συνέπειες. Τώρα η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε όχι μόνο την ανθρωπιστική στήριξη αλλά και την πολεμική στην ουσία εμπλοκή, με αποστολή όπλων ακόμη και αεροπορική αρωγή εάν χρειαστεί, όπως δηλώθηκε. Η Ελλάδα πρέπει να στηρίξει και να υποδεχθεί τους πρόσφυγες που φθάνουν στην πατρίδα μας από την Ουκρανία, γιατί η χώρα μας διαθέτει πραγματικά αποθέματα αλληλεγγύης που έσωσαν, όχι την τιμή της, αλλά πρωτίστως την τιμή όλης της Ευρώπης όταν ξέσπασε η κρίση του προσφυγικού στη Μέση Ανατολή.
Οφείλουμε να γνωρίζουμε και αναλόγως να σταθμίσουμε
τις θέσεις μας στο διεθνές γίγνεσθαι, γιατί η Ελλάδα γεωπολιτικά και γεωγραφικά
δεν είναι ούτε Ολλανδία ούτε Βέλγιο. Η Ελλάδα έχει ανοιχτά ζητήματα με τον εξ
ανατολών κίνδυνο, τον οποίο δυστυχώς υφίσταται διαρκώς και αδιαλείπτως. Πρέπει
να ξέρουμε ότι η Ρωσία, στην περίπτωση διαπραγματεύσεων για την επέκταση των 12
μιλίων, θα είναι από τις χώρες που λόγω των Στενών θα έχει λόγο και ως εκ
τούτου η Ελλάδα πρέπει σαφώς να τοποθετηθεί κατά της εισβολής, όμως θα πρέπει
να αποφύγει με κάθε τρόπο την πολεμική της εμπλοκή.
Δυστυχώς η πολιτική ηγεσία της Ευρώπης απεδείχθη
ανώριμη να αποτρέψει τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Είχαν μπροστά τους τη λογική εκείνων που επέλεξαν
και αποφάσισαν την «φιλανδοποίηση» της Φινλανδίας για να αποφύγουν τότε τα
χειρότερα και όμως απεδείχθησαν μικροί στη συγκεκριμένη ιστορική στιγμή. Είναι
βέβαιο, ότι τα θύματα αυτού του πολέμου, αυτής της εισβολής, εκτός από την
πλειοψηφία των Ουκρανών, δεν θα είναι μόνο οι φτωχοί Ρώσοι αλλά και τα 55
τουλάχιστον εκατομμύρια Ευρωπαίων ενεργειακά φτωχών και όχι μόνο. Η ενεργειακή
κρίση μετατρέπεται και σε διατροφική και
ων ουκ έστιν αριθμός.
Διαισθάνομαι και ελπίζω να διαψευστώ ότι η Τουρκία
αρχίζει να εκδηλώνει και πάλι ένα φιλοδυτικό πρόσημο - άραγε χωρίς
ανταλλάγματα; Η οποία, σημειωτέον, δεν προσχώρησε στην υπόθεση των κυρώσεων και
η Ελλάδα για άλλη μια φορά απεδείχθη ελλειμματική να το αξιοποιήσει και να το
αναδείξει επαρκώς. Η ελληνική κυβέρνηση έσπευσε πρωίμως να πάρει πολεμική
εμπλοκή και θα το κατανοήσω, εάν αποδειχθεί ότι έχει εξασφαλίσει το
αδιαπραγμάτευτο των Συνθηκών της Λωζάνης και των Παρισίων καθώς και τη μη
αποστρατικοποίηση των νήσων. Το επιχείρημα ότι οι Αμερικανοί τονίζουν την
ακεραιότητα της Ελλάδος θέτει στη σκέψη μου τον προβληματισμό, μήπως αυτό το
εννοούν και με ενδεχομένη
αποστρατικοποίηση ή παραίτηση από την εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών μας πηγών
στην Αποκλειστική Οικονομική μας Ζώνη οψέποτε οριοθετηθεί. Εάν ο Έλληνας
πρωθυπουργός έχει εξασφαλίσει τα παραπάνω, θα δικαιωθεί, εάν όμως έχει μείνει
σε γενικόλογα με τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους συμμάχους, τα πράγματα θα είναι εξόχως
επικίνδυνα για την πατρίδα.
Παναγιώτης Κουρουμπλής
Ανεξάρτητος Βουλευτής Β2 Δυτικού Τομέα Αθήνας»