Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013

Ο Ηπειρώτης εκπαιδευτικός και σχολάρχης Ελευθέριος Γείτονας, απαντά έμμετρα στην Ρεπούση, με δύο ποιήματα του, για την αυτοθυσία του Ζαλόγγου

Αντάρα λευτεριάς
04.06.2013

«Ρε πούσι…» που απλώθηκε
στης Κιάφας τα σπιτάκια
κι όλο αλαργεύει κι ακουμπά
πάνω στη Σαμονίβα,
γλυκά τηράει το Κούγκι μας,
τον Άγιο μας Δονάτο.

Και μεσ’ στο πούσι το πυκνό
γραφή μεγάλη εγράφη.
Ο Μπρούνο Γκόλνις ο τρανός
το γαλλοευρωβουλάκι
πήρε τριμήνου αποβολή απ’ την Ευρωβουλή
κι ένα προστιματάκι.

Μα τα δικά μας τα παιδιά…
τη βγάζουνε λαδάκι…

Και μεις όλοι οι απόγονοι
των Σουλιωτών φαμίλιες
δεν πήραμε τα λάβαρα
να βγούμε στις πλατείες
για να βροντοφωνάξουμε
Σουλιωτισσών τη δόξα
που χόρεψαν για λευτεριά
στα βράχια του Ζαλόγγου.

Ελευθέριος Γείτονας



ΚΙΑΦΑ
(Στη μνήμη των ηρωικών προγόνων μου
Ζερβαίων και Φωταίων από την ΚΙΑΦΑ ΣΟΥΛΙΟΥ)
29.10.2012

Ψηλά το κάστρο…

Ολόρθο απομεινάρι της δόξας.
Και στα ριζά των κορυφογραμμών
Λίγα πηγάδια, μαρτυρίες δροσιάς
Των διψασμένων για λευτεριά.
Δυο, τρία χαλάσματα σπιτιών
Κι ανάμεσά τους ένα παράθυρο
Με θέα τη λευτεριά.
Φώναξα και ξαναφώναξα 
Τόσο που να μην ταράξω
Τη σεμνή σιωπή των ηρώων.
Κι ύστερα μονολόγησα με πόνο…
Που θα μου πάει…
Θα τον βρω το δρόμο για το Ζάλογγο.
Θα τη βρω την πορεία της θυσίας
Την πορεία του πολιτισμού.
Του πολιτισμού που ριζώνει και βλασταίνει
Εκεί που χορεύει η λευτεριά.
Στο βάθος του ορίζοντα
Στη μεριά του Ζαλόγγου
Στην αψίδα ενός ουράνιου τόξου διαβάζω:
«Τήδε κείμεθα τοις ’κείνων
ρήμασι πειθόμενοι»…
Κι ύστερα μια ουράνια μελωδία
Ξεχύνεται παντού απ’ τα βουνά του Σουλίου!!!
«Στη στεριά δεν ζει το ψάρι, ουδ’ ανθός στην αμμουδιά
Και οι Σουλιώτισσες δεν ζούνε, δίχως την ελευτεριά».