Το
κτίριο στους Δρυμάδες εγκαινιάσθηκε αλλά δεν λειτουργεί
Η
νεκροφόρα έφτασε στον μεθοριακό σταθμό Δρυμάδων Ιωαννίνων, στην ελληνοαλβανική
μεθόριο και σταμάτησε σε απόσταση 200 μέτρων από τη συνοριογραμμή. Τέσσερις από τους άντρες που ακολουθούσαν, πήραν το
φέρετρο και αφού διάβηκαν τα σύνορα, το τοποθέτησαν σε άλλη νεκροφόρα, η οποία
είχε φτάσει στην αλβανική πλευρά.
Η
σκηνή, όπως την περιγράφει στην «Κ» ο
δήμαρχος Πωγωνίου, Κώστας Καψάλης, σημειώνοντας πως «έχουμε συχνά τέτοια
περιστατικά», αποτυπώνει με μακάβριο τρόπο μια πραγματικότητα στα
ελληνοαλβανικά σύνορα, που δεν τιμά την ελληνική πολιτεία.
Ο νεκρός, ένας
ομογενής από τον αλβανικό Νότο, πηγαινοερχόταν στα χωριά του ελληνικού
Πωγωνίου, όπου εργαζόταν σε κτηνοτροφική
μονάδα έως ότου πέθανε.
Συγγενείς
του έσπευσαν να παραλάβουν τη σορό και να την ενταφιάσουν στο χωριό του, μια
δρασκελιά από τα σύνορα. Κάπου εδώ αρχίζει ο «δεύτερος θάνατος» του άτυχου
άντρα. Οι δικοί του είχαν δύο επιλογές. Η μία να τον μεταφέρουν με τη νεκροφόρα
μέσω του συνοριακού σταθμού της Κακαβιάς, διανύοντας μια διαδρομή πέντε ωρών σε
δύσκολο ορεινό ανάγλυφο και η άλλη να περάσουν από το κοντινό φυλάκιο των
Δρυμάδων, αλλά σε αυτήν την περίπτωση
έπρεπε να κουβαλήσουν στα χέρια τον νεκρό…
Ο
λόγος;
Το ελληνικό τελωνείο δεν λειτουργεί και έτσι η νεκροφόρα δεν θα μπορούσε
να περάσει, με αποτέλεσμα να αναγκαστούν να πάρουν οι συγγενείς τη σορό στους
ώμους για να διασχίσουν τη «νεκρή ζώνη» και να την τοποθετήσουν στο αλβανικό όχημα… «Δεν είναι η μόνη περίπτωση. Ολοι όσοι
πεθαίνουν και πρέπει να τους θάψουν πίσω στην Αλβανία, τους κουβαλούν στα
χέρια…», αναφέρει ο δήμαρχος.
Το
τελωνείο Δρυμάδων εγκαινιάστηκε πριν από μερικά χρόνια για να αποφορτίσει τους
μεθοριακούς σταθμούς της Κακαβιάς, της Μέρτζανης και του Μαυροματίου στη
Θεσπρωτία.
Κυρίως,
όμως, για να διευκολύνει το πυκνό καθημερινό
πήγαινε-έλα των κατοίκων των τοπικών κοινωνιών, αφού από την πίσω πλευρά
των συνόρων υπάρχουν τα ελληνόφωνα χωριά του Πωγωνίου με ιδιαίτερα ισχυρούς
δεσμούς με αυτά του ελληνικού Πωγωνίου.
Ξοδεύτηκαν
15 εκατομμύρια ευρώ από το διασυνοριακό
πρόγραμμα intereg και τη νομαρχία Ιωαννίνων και άλλα τέσσερα εκατομμύρια από
την αλβανική πλευρά, έγιναν επίσημα
εγκαίνια, πλην όμως ο σταθμός δεν λειτούργησε ποτέ.
Ο τότε νομάρχης Ιωαννίνων
και νυν περιφερειάρχης Ηπείρου, Αλέκος Καχριμάνης, χαρακτηρίζει «έγκλημα» την όλη εξέλιξη.
«Αποτελούσε και επιθυμία του Προέδρου της Δημοκρατίας να
μην απομονωθούν τα χωριά του αλβανικού Πωγωνίου από αυτά του ελληνικού και
μάλιστα ο κ. Παπούλιας βοήθησε στο
να διανοιχθούν δρόμοι από την ελληνική
πλευρά προς τα σύνορα», λέει στην «Κ» και προσθέτει:
«Εμείς
ως νομαρχία αγοράσαμε και τοποθετήσαμε λυόμενα κτίρια, φτιάξαμε αποχετεύσεις,
φέραμε ηλεκτρικό και νερό, βάλαμε τηλέφωνα και αερόθερμα, ετοιμάσαμε τα πάντα
και μάλιστα το 2009 έγιναν τα εγκαίνια…».
Ένα
χρόνο μετά, διαμηνύθηκε επισήμως ότι ο
τελωνειακός σταθμός δεν μπορεί να λειτουργήσει διότι η συνθήκη Σένγκεν δεν
επιτρέπει τη λειτουργία πολλών τελωνείων στις μεθορίους. «Ανεπισήμως»
μεταδόθηκε ότι υπήρξε αντίδραση από
μερίδα τελωνειακών που έδειξαν απρόθυμοι να μετακινηθούν σε μια τόσο δύσκολη περιοχή!
«Θα
μπορούσε να λειτουργήσει το τελωνείο ως παράρτημα του τελωνείου της Κακαβιάς
για να παρακαμφθεί το εμπόδιο του Σένγκεν, αν υπήρξε τέτοιο», λέει ο
περιφερειάρχης. «Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ντροπή…», τονίζει αφήνοντας να
εννοηθεί ότι υπήρξε υπονόμευση του
εγχειρήματος. Σήμερα γίνεται ένας υποτυπώδης έλεγχος από τους φαντάρους σε
διαβατήρια και ταυτότητες – όχι όμως τελωνειακός. Η εικόνα με τα «κουφάρια» των
εγκαταστάσεων και τους νεκροπομπούς να περνούν ανάμεσά τους με τα φέρετρα στους
ώμους επιτείνουν στους ακρίτες το αίσθημα εγκατάλειψης.
.png)
