Κάθε ανθρώπινη απώλεια προκαλεί
βαθιά θλίψη. Όταν χάνεται όμως ξαφνικά ένας άνθρωπος με τον οποίο είχες
συνεργαστεί πολλές φορές, τότε η θλίψη πολλαπλασιάζεται.
Δεν έχω λόγια για να εκφράσω τα
συναισθήματά μου για τον Βασίλη Μητσιμάρη, που σήμερα βύθισε την τοπική
κοινωνία στο πένθος.
Εκείνο όμως που έχω χρέος στη
μνήμη του να αναφέρω, είναι ο αγώνας που
έκανε -ξεπερνώντας κατά πολύ τις υπηρεσιακές του αρμοδιότητες- για την
αναβάθμιση του αεροδρομίου Ιωαννίνων.
Ήταν εκείνος που με τις
κατευθύνσεις, τις οποίες μας έδινε
συνέβαλε ώστε να κάμψουμε τις αντιρρήσεις που υπήρχαν σε κεντρικό επίπεδο, να
πείσουμε τους αρμόδιους και να προχωρήσουμε έτσι τις διαδικασίες για την
τοποθέτηση δεξαμενών καυσίμων στο αεροδρόμιο που ήταν καθοριστική για τη
σημερινή δυναμική που έχει αποκτήσει.
Η συνεργασία μας είχε όμως και
άλλες παραμέτρους καθώς πάντα ο αείμνηστος Βασίλης προσέτρεχε στην Περιφέρεια
για βελτιωτικές παρεμβάσεις, καθαρισμούς κλπ, θέλοντας να λειτουργεί στην
εντέλεια το Αεροδρόμιο.
Θα τον θυμόμαστε πάντα και για
μένα θα είναι το πρόσωπο αναφοράς σε ο, τι αφορά το Αεροδρόμιο Ιωαννίνων. Καλό
σου ταξίδι – τώρα μπορώ να σε λέω- Φίλε….
ΠΗΓΗ: https://php.gov.gr/
