Είχα προσπαθήσει να ανέβω τις απόκριες αλλά γύρισα πίσω από τις πέτρες που είχε ο δρόμος, οπότε αναγκάστηκα κάνω τη σύγκριση με ότι είδα σε σχέση με πέρυσι.
Πρώτη μου διαπίστωση ότι άρχισε να διαμορφώνετε η αυλή. Θέλει δουλειά, αλλά η αρχή έγινε.
Και όπως μάθαμε μόνο με χρήματα του μοναστηριού και του ναού του Αγίου Παντελεήμονα.
Υπάρχει και η προοπτική αλλαγής της στέγης από την περιφέρεια.
Περιμένουμε.
Ο κόσμος αρκετός και μπορούσε να ΄ταν περισσότερος.
Η παρουσία δύο ιερέων έδωσε την πρέπουσα βαρύτητα στον εορτασμό.
Κρίμα όμως που κάποιοι δεν σέβονται την ιερότητα του χώρου και κατά τον αγιασμό και τις απαγγελίες ποιημάτων από τους μαθητές, βρήκαν χρόνο για κουβέντα.
Δυστυχώς για μια ακόμα χρονιά στον εξωτερικό χώρο, υπήρχε ακαταστασία με το παρκάρισμα των αυτοκινήτων.
Κανένας δεν αναλαμβάνει την ευθύνη να βάλει μια τάξη.
Από την όλη διαδικασία, απόν ήταν ο Δήμος. Είναι τιμή μας να παραβρίσκεται ο δήμαρχος στη γιορτή, αλλά δεν δείχνει να πολυνιάζετε για το μοναστήρι.
Αυτό φαίνεται από το δρόμο, που αναθεμά, πέρα από το απομάκρισμα των πετρών, φροντίζει για την συντήρησή του.
Αν κατεβαίνοντας από το αυτοκίνητο (μαζί με τον πρόεδρο του χωριού) έριχνε μια ματιά θάβλεπε ότι από τα νεραγώγια αρχίζει να κόβετε η άσφαλτος, αφού τα μηχανήματα που στέλνει δεν γεμίζουν τα χαντάκια με χώμα. Τέλος πάντων:
Μεγάλη παράλειψη του ότι δεν έβαλε το λεωφορείο να μεταφέρει κόσμο στο Μοναστήρι. (Έμαθα, ούτε και την παραμονή στον Εσπερινό δεν το έβαλε. Τι κρίμα).
Δεν μπορεί να αναλαμβάνονται από το Δήμο πρωτοβουλίες για τα μνημεία της περιοχής, χωρίς όμως να φροντίζει να τα στηρίζει και να προβάλει τις εκδηλώσεις.
Και αν δεν κάνω λάθος, το μοναστήρι Σωσίνου, είναι το μόνο στο Πωγώνι που είναι αφιερωμένο στον Ευαγγελισμό και θάπρεπε να έκανε καμπάνια σ΄ όλο το Πωγώνι για να πάει κόσμος.
Το μοναστήρι μας θα ζήσει και χωρίς το δήμαρχο και τις τοπικές αρχές. Εμείς δεν αμφιβάλουμε.
Έκανε επίσης εντύπωση η απουσία του Πολιτιστικού Συλλόγου Παρακαλάμου, που φέρει και το όνομα του Σώσινου:
Αναρωτιέμαι και το βάζω ως προβληματισμό μήπως θάπρεπε να αναλάβει κάποια πρωτοβουλία όχι μόνο του Ευαγγελισμού αλλά και σε άλλες εποχές του χρόνου.
Είναι κρίμα όμως να ακούμε τον Αλ. Καχριμάνη, να μιλά με πάθος για το μοναστήρι, να βλέπουμε τον παππά Διονύση Τάτση που το έβαλε ξανά σε λειτουργία και το φροντίζει σαν δικό του, ζήσαμε και το ενδιαφέρον των πρώην δημάρχων Βιρβίλη – Στεργίου και να μη βλέπουμε σήμερα κανένα ενδιαφέρον από το δήμο και από τους άλλους φορείς του Παρακάλαμου…
Του χρόνου καλύτερα….
.png)
