Γράφει ο Μίλτος Μπούκας
…Οι ΗΠΑ προσπαθούν να αξιοποιήσουν την ελληνική χρεοκοπία… Τίτλος άρθρου ενός ελεύθερου δημοσιογράφου (RUSS WINTER 6-8-2012)
«…η παραδοχή είναι ότι αυτό το STATUS QUO του μοντέλου αμοιβαίας εξασφαλισμένης καταστροφής θα συνεχίσει επ’ αόριστον…», «…η στρατηγική για Ελλάδα και Κύπρο είναι να προσφέρουν καρότα…!!!» εκφράζει ο σχολιαστής με αφοπλιστική ειλικρίνεια τις «βλέψεις» της άλλης πλευράς του Ατλαντικού και του ΔΝΤ.
Με τη Δανειακή Σύμβαση και μετά την ψήφιση του Δικαιώματος Επιφανείας και του Εφαρμοστικού Νόμου ολοκληρώνεται το «ολοκαύτωμα» του Ευρωπαϊκού Νότου λύοντας το πρόβλημα της «αρπαγής» δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, καθοριστικής σημασίας για τις ΕΟΖ, (πεδία προσέλκυσης κεφαλαιούχων). Η Ελλάδα βορά στις κυριαρχικές αντιλήψεις και την κατακτητική εμμονή των άλλων 2 (ευρωπαίων) συνεταίρων της Τρόϊκας, του Eurogroup και της Ε.Κ.Τ. Το όλο εγχείρημα διευκολύνουν οι εγχώριοι Κοινοβουλευτικοί «Κοτζαμπάσηδες» του τρικομματικού ζυγού, πότε με μπαλαντέρ το ΛΑ.Ο.Σ., πότε τη ΔΗΜ.ΑΡ., όπου από βήματος της Βουλής επανέφεραν το φεουδαρχικό κατάλοιπο, με το 2ο Μνημόνιο που είχε οριστικά λήξει το 1945, και ορίζονταν ως επικυριαρχία (τροπολογία Χατζηδάκη για τις απαλλοτριώσεις).
Ο σκοπός των Μνημονίων δεν είναι άλλος από την εξασφάλιση στρατηγικών επενδύσεων, των «στρατηγικών μετάλλων» και της γεωστρατηγικής του ορυκτού πλούτου της ευρύτερης περιοχής.
Η παραδοχή της «λαθεμένης συνταγής» από τους ίδιους τους οικονομικούς διαχειριστές των Δανειστών, ισοδυναμεί με τον απόλυτο ευτελισμό της κοινοβουλευτικής ζωής του τόπου, που συνειδητά και με συνέπεια οι εκπρόσωποί της δίνουν εδώ και 3 χρόνια, τον αγώνα για να ολοκληρωθεί η κοινωνική ερήμωση που φέρνει το επαχθές χρέος. Η κεντρική επιλογή της συνεχούς και αδυσώπητης λιτότητας ούτε το χρέος καθιστά βιώσιμο, ούτε στην οικονομία επιτρέπει να ανακάμψει…
Η Τρόϊκα εφαρμόζει τις ίδιες κοντόφθαλμες οπτικές δημοσιονομικής προσαρμογής, που επί χρόνια κατέστρεφαν το περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους, και τελικά κατέστρεψαν και την οικονομία των λαών της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής (Νιγηρία, Μεξικό, Χιλή), όταν κυριαρχούσαν την δεκαετία του ’70 εκεί οι «οικονομικοί εγκληματίες» του Δ.Ν.Τ. και το Δόγμα του ΣΟΚ της σχολής του Σικάγου (Μίλτον Φρίντμαν), του ακραίου δηλαδή Καπιταλισμού (αποδόμηση των Εθνικών Κρατών). Το άλλο «Δόγμα» Μέρκελ, η σύμπραξη της Σχολής της Φρανκφούρτης με τα προγράμματα προσαρμογής, γιγαντώνει τις ανισότητες, σκιαγραφώντας την γερμανογαλλική «ευρωπαϊκή έκδοση» επενδυτικής επέλασης. Έδωσε το στίγμα της κάνοντας την εμφάνισή της, μεταξύ των 2 ελληνικών εκλογικών αναμετρήσεων, τότε που ο Spiegel διόλου τυχαία φιλοξενούσε σχέδιο έξι σημείων του Βερολίνου, που προέβλεπε την εγκαθίδρυση ΕΟΖ στις χώρες της Περιφέρειας της Ε.Ε., που πλήττονται από την κρίση.
Παρά το γεγονός ότι τότε η γερμανική κυβέρνηση αρνούνταν να επιβεβαιώσει τα δημοσιεύματα, ο κυβερνητικός της εκπρόσωπος Στέφεν Σέϊμπερτ παραδέχονταν αργότερα σε συνέντευξη τύπου, πως το μέλλον της Ελλάδας απαιτεί «ευρεία σκέψη» και οσφυοκαμψία θα συμπλήρωνα… Έπρεπε να πεισθεί ο γερμανός φορολογούμενος/ψηφοφόρος στην προεκλογική περίοδο που διανύουν, ότι για να επωμισθεί το σημαντικό ρίσκο ενός νέου προγράμματος για την Ελλάδα, έπρεπε να πάρει τα ανάλογα ανταλλάγματα (εχέγγυα).
Για όσους υποστηρίζουν ότι το εγχείρημα των ΕΟΖ έχει εκπνεύσει, υιοθετώντας τις πρόσφατες δηλώσεις Ράϊχενμπαχ, απαντούμε ότι ο «ηθικός προτεσταντισμός» της Μέρκελ, δεν θα καμφθεί από τα «κολαστήρια ψυχών» των ΕΟΖ. Με όχημα τη διάσωση του €υρώ και τη στήριξη του Συμφώνου Σταθερότητας, καταγράφεται για την γερμανίδα καγκελάριο πολύ υψηλή δημοτικότητα, του 68% στη Χώρα της. Ο μύθος ότι η Γερμανία είναι ο καλύτερος μαθητής της Κοινότητας και συνιστά το ιδανικό παράδειγμα για όλες τις άλλες χώρες μέλη καταρρίπτεται…
Χθες μόλις κατατέθηκε μήνυση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή από τον Υπουργό Οικονομικών και την Υπουργό Απασχόλησης του Βελγίου για παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας από την Γερμανία κατά του σκλαβοπάζαρου «μίνι εργασίας» που λαμβάνει χώρα εκεί. Η υπόθεση αφορά περίπου 7,5 εκατομμύρια μετανάστες που εργάζονται κατ’ αυτόν τον τρόπο στη Γερμανία, μέσω ενός κοινωνικού ντάμπινγκ (social dumping) αμειβόμενοι σχεδόν για 300 ευρώ το μήνα και απασχολούμενοι έως και 60 ώρες την εβδομάδα. Οι μίνι αυτές δουλειές, σημαία του γερμανικού οικονομικού θαύματος ξεκίνησαν το 2003 επί προεδρίας Σρέντερ, και υπονομεύουν ευθέως σήμερα τους κανόνες υγιούς ανταγωνισμού και οδηγούν σε μαρασμό της Βελγικές επιχειρήσεις στη Βιομηχανία Κρέατος. Η θανάτωση χοίρων κοστίζει 4,5€ στο Βέλγιο, ενώ στη Γερμανία 1,66€. Όμως η Βελγική οικονομία ματώνει. Την πρακτική αυτή εργασιακού μεσαίωνα επιτρέπει σε πολλούς τομείς της οικονομίας ο «αδιάφθορος» ηγεμόνας κος Σόιμπλε…
Η οικονομική υποταγή του Ελλαδικού χώρου της Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου και με την νομιμοποίηση των ΕΟΖ, εξυπηρετεί στο ακέραιο τους στόχους της εντολοδόχου αστικής τάξης της χώρας της. Η ιδιότυπη αξίωση οικονομικής «κατοχής», εδώ με διαφορετικούς κανόνες «του επιχειρείν» από τα γερμανικά συμφέροντα που εποφθαλμιούν τα πλούτη της χώρας μας, προβάλλονται πια δίχως αναστολές και είναι στην κορυφή της ατζέντας των διπλωματικών διαπραγματεύσεων. Είδαμε που κατέληξε η Κύπρος που αξίωσε ενεργειακή αυτονομία.
Τον κύκλο αυτών των αμοιβαίων εξυπηρετήσεων φιλικού περιβάλλοντος και ευνοϊκών συνθηκών επενδύσεων ΕΟΖ, άνοιξε ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης επί υπουργείας του στο Ανάπτυξης, όταν με τυμπανοκρουσίες φιλοξενούσε 100 περίπου Γερμανούς επιχειρηματίες, παρουσία του Φίλιπ Ρέσλερ Υπουργ. Οικονομικών της Γερμανίας. Και για να μην αδικούμε την Ελληνική σοσιαλδημοκρατία, οι ΕΟΖ είναι στις προτεραιότητες και του Υπουργού Ανάπτυξης κου Χατζηδάκη και ένα από τα 10 σημεία επανεκκίνησης της Οικονομίας της Ν.Δ., (εξαγγελίες στις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης (28-8-2012).
Από την στιγμή που οι δανειστές μας και κυρίως το Βερολίνο, απέκτησαν πλήρως κατοχυρωμένα νομικά δικαιώματα επί του «Ελληνικού πλούτου» αλλά και των «χρυσοφόρων» κοιτασμάτων που αποτελούν (όπως και στην Κύπρο) ιδανικές εμπράγματες εγγυήσεις, σε ισόποσα απολήψιμα βαρέλια πετρελαίου, δεν θα σταματήσουν εδώ, θα καρπωθούν, ως ύστερη εκδίκηση του Γ΄ Ράϊχ, ακόμη και τους δικούς μας αναξιοποίητους πόρους από το Ελληνικό ΕΣΠΑ, με χρηματοδοτήσεις από την ΕΚΤ και τα Κοινοτικά Ταμεία, με ενεργοποίηση της Γερμανικής Τράπεζας Επενδύσεων. Σχέδιο απλό και μεγαλοφυές…
Ακόμη και το γερμανικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, δια του Προέδρου Μάρτιν Σούλτζ στην Αθήνα, με το βλέμμα στραμμένο στις πλουτοπαραγωγικές μας πηγές, μίλησε για την αναγκαιότητα των κινήτρων και την ευημερία των επενδύσεων, καθαγιάζοντας τη στάση της εγχώριας Τρόϊκα για τα απανωτά μνημόνια…
«…Στο όνομα της επιβίωσης…», μονολόγησε, «…να παραδώσουμε κάθε αξίωση ανθρώπινης ζωής και κοινωνικού προσώπου. Ήταν η απάντηση στο ιδεολόγημα όσων έζησαν πέρα από τις καταναλωτικές τους δυνατότητες, ρήση ταυτόσημη με έναν άλλο σοσιαλιστή, τον δικό μας Θ. Πάγκαλο και του «…όλοι μαζί τα φάγαμε…». Απευθυνόταν ατυχώς σε καταναλωτές κυρίως της Γερμανικής Βιομηχανίας και των προϊόντων της, που κατέχει και την μερίδα του λέοντος στις ελληνικές εμπορικές αγορές.
ΟΙ S.E.Z. (Special Economic Zones) όπως τις συναντάμε σ’ όλο τον κόσμο είναι περιοχές μειωμένης Εθνικής κυριαρχίας και χαμηλού επιχειρηματικού ρίσκου που χρησιμοποιούνται ως «καταφύγια» ασυδοσίας και «οικονομικές νησίδες» φορολογικών παραδείσων.
Οι δυνάμεις «κατοχής» μέσω των ΕΟΖ θα μεγεθύνουν την εγχώρια εξαθλίωση και πείνα, απεμπολώντας κάθε έννοια Ελληνικού και Ευρωπαϊκού Δικαίου.
Ο Επικεφαλής του Ινστιτούτου της ΓΣΕΕ (Σάββας Ρομπόλης) θεσμικά επιβεβαιώνει το επενδυτικό ενδιαφέρον Γερμανίας και Γαλλίας στην Ελλάδα με την αξίωση ευνοϊκότερου καθεστώτος, όσον αφορά το φορολογικό, το διαδικαστικό, το δικαιακό, το εργασιακό, το μισθολογικό, το ασφαλιστικό, κ.λπ.).
Η ανεξέλεγκτη εισροή κερδοσκοπικών και πολυεθνικών κεφαλαίων, εάν το επιτρέψουμε και δεν υπάρξει ένα ευρύ κοινωνικό μέτωπο αντίδρασης, ενάντια στην εγκαθίδρυση ΕΟΖ και του Κάμπους μεταναστών (φιλοξενία ανθρώπινου εργατικού δυναμικού της), θα εμπλέξει την περιοχή μας στο νέο γεωοικονομικό τοπίο, που σχεδιάζεται και θέλει τις εργασιακές σχέσεις σε απελπιστικά χαμηλά επίπεδα, την «κινεζοποίηση» δηλαδή του Ευρωπαϊκού Νότου, ξεκινώντας το πείραμα από την Ελλάδα. Στο όνομα του ανταγωνισμού και του κέρδους, θ’ αποτελέσουμε «νόμιμη λεία» στα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια.
Ο σχεδιασμός και η μελέτη παράκαμψης των νόμων της Ελληνικής Επικράτειας, έχουν ανατεθεί στους τοποτηρητές Ράϊχενμπαχ (SPD) και Φούχτελ (CDU), την γνωστή ομάδα Taske force. Ρόλο επίσης παίζουν, παρά την απουσία τους ακόμη τα ιδρύματα «Φρίντριχ Έμπερτ» (Σοσιαλιστικό) που ήρθε στην Ελλάδα το 1978 και αποχώρησε το 2005, (το timing προφανώς δεν ήταν τυχαίο με την πτώση Κυβέρνησης Σημίτη) και το (Χριστιανοδημοκρατικό) «Κόνραντ Αντενάουερ» που ήρθε στην Ελλάδα τη δεκαετία του ’80 και τα ίχνη του χάνονται κάπου στη δεκαετία του ’90, λίγο μετά την πτώση Μητσοτάκη· πολλοί θυμούνται ότι το ίδρυμα έχει συνεργαστεί με το think tank της Ν.Δ. και στην επιμόρφωση στελεχών της…
Το εγχείρημα ωστόσο ίδρυσης Οικονομικής Ζώνης (Υπερεκμετάλλευσης) δεν είναι απλό, δεν είναι επί της αρχής συμβατό με τις συνθήκες της ΕΕ. Καθώς προσκρούει στην αρχή της ελεύθερης αγοράς στο πλαίσιο της Τελωνειακής Ένωσης (άρθρο 26 ΕΟΚ και άρθρο 28 ΕΟΚ). Επιφυλακτική ωστόσο στάση τηρούν τα περισσότερα μέλη του Υπουργ. Συμβουλίου της Γερμανίας, τα οποία δέχονται αντίθετες εισηγήσεις από τα Υπουργεία τους, γιατί φοβούνται ότι οι ΕΟΖ μπορούν να ανοίξουν τον δρόμο για «άλωση» του κοινοτικού κατεκτημένου. Παραδόξως πάντως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δια του τέως Επιτρόπου Νομισματικών και Οικονομικών Υποθέσεων κου Όλι Ρεν, είχε ταχθεί 3 φορές υπέρ του Project!
Το (άρθρο 27 ΕΟΚ) προβλέπει εξαιρέσεις: Όταν εξυπηρετείται ο σκοπός εξισορρόπησης συμφερόντων μεταξύ των πλέον ανεπτυγμένων οικονομικά κρατών μελών από τη μία, και την ομάδα των οικονομικά ασθενέστερων κρατών μελών από την άλλη… δεν συνίσταται παραβίαση του άρθρου 175 εδάφιο 2 της ΕΟΚ, το οποίο συγκροτεί την πολιτική της εσωτερικής αγοράς που την χαρακτηρίζει αλληλεγγύη…
Η Ελληνική πλευρά μπορεί ακόμη να προβάλει ως επιχείρημα τις έκτακτες οικονομικές συνθήκες (άρθρο 107 της συνθήκης του Μάαστριχτ) α) για παρατεταμένη οικονομική κρίση και ύφεση β) συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού, με τους μισθούς γειτονικών χωρών σημαντικά χαμηλότερους (Αλβανία-Βουλγαρία-Τουρκία).
Η ίδρυση ΕΟΖ μπορεί να εφαρμοστεί μόνο μέσω ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΡΑΞΗΣ μεταξύ της ΕΕ και της Ελληνικής Δημοκρατίας. Για την υποβολή τέτοιας αίτησης προς την ΕΕ, απαιτείται απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της Ελλάδας και η εξουσιοδότηση για την διαπραγμάτευση Κυβερνητικής απόφασης, που φέρει την υπογραφή του Πρωθυπουργού.
Το εγχώριο κεφάλαιο δεν παραμένει αμέτοχο, διαγκωνίζεται για να προλάβει μια θέση στους επενδυτικούς παραδείσους των πολυεθνικών ανταγωνιστών του. Ο ελληνικός εφοπλιστικός στόλος αύξησε την δυναμικότητά του μέσα στην κρίση, με μεγάλο μερίδιο σε δεξαμενόπλοια υγροποιημένου αερίου (LNG). O Κοπελούζος κατασκευάζει τερματικό σταθμό (LNG) στην Αλεξανδρούπολη. Ο πολυπράγμων Μπόμπολας στο «μάτι του κυκλώνα» με τους χώρους ταφής απορριμμάτων και τον Ελληνικό Χρυσό. Τα συνθήματα που ακούγονται στις Σκουριές και στην Ιερισσό, [Από την Αττική ως την Χαλκιδική οι ίδιοι Εργολάβοι, η ίδια καταστολή], ηχούν ως σειρήνες κοινωνικής εξέγερσης και ανυπακοής…
Ειδικές Οικονομικές Ζώνες είναι αναπτυγμένες στην Ασία, στην Λατινική Αμερική και Κίνα, όπου στιγματίστηκαν από διεθνείς οργανισμούς λόγω ακραίων παραβιάσεων της εργατικής νομοθεσίας, οι οποίες οδήγησαν σε καθεστώς δουλείας.
Αξίζει να αναφέρω το παράδειγμα της ΕΟΖ της Σενζέν, του κίτρινου οικονομικού γίγαντα της Κίνας. Ο «σοσιαλιστικός καπιταλισμός» μπαίνοντας στην «κούρσα» του ανταγωνισμού της παγκόσμιας παραγωγής, δημιούργησε το πρότυπο της Σενζέν, που παρουσιάζεται ως η κορυφαία στη χώρα από το 1996-2005. Τούτο είχε ως αποτέλεσμα την τεράστια απώλεια καλλιεργήσιμης γης (21%) σε μια αμιγώς αγροτική κοινωνία.
Είκοσι εκατομμύρια Κινέζοι αγρότες έχασαν «τα προς το ζην» για να κατασκευαστούν όλες αυτές οι υποδομές. Υπολογίζεται πως εργάζονται εκεί 500.000 παιδιά, οι μισθοί δεν πλησιάζουν καν το κατώτερο, εταιρίες έχουν χρεοκοπήσει αφήνοντας χιλιάδες απλήρωτους και ανεγείρονται τείχη ώστε να αποφευχθεί η επικοινωνία μεταξύ των εργαζομένων.
Λόγω της εκτεταμένης περιβαλλοντικής καταστροφής η Σενζέν έχει χαρακτηριστεί ως «σημείο παγκόσμιας οικολογικής καταστροφής» από το περιβαλλοντικό πρόγραμμα του ΟΗΕ, ενώ ακόμη και η Παγκόσμια Τράπεζα παραδέχεται πως 300.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο στην επαρχία αυτή λόγω της έκτασης της οικολογικής καταστροφής!
«…Οι ΕΟΖ θα φρενάρουν την Ελλάδα. Αυτό το μοντέλο δεν δημιουργεί σε αναπτυγμένες οικονομίες και καταστρέφει την κοινωνική συνοχή. Αυτή η ανάπτυξη θα φρενάρει τον εργασιακό της πολιτισμό…» Ράλφ Βρόμπε (Γερμανός του Παν/μίου Θουρυγγίας)
Η δημιουργία της ΕΟΖ που διερευνά η Περιφέρεια Ηπείρου με τον Δήμο Πωγωνίου, οι οποίοι προτίθενται να την χωροθετήσουν στον ομώνυμο Δήμο, δηλαδή στην διασυνοριακή περιοχή με την Αλβανία, αποτελεί μετεξέλιξη των ζωνών ελεύθερης λειτουργίας και δράσης των πολυεθνικών κυρίως αμερικάνικων λόμπις (στις περιοχές του Μεξικού που βρίσκονται κοντά στα σύνορα, τις περιβόητες maguilladoras) ή «στρατόπεδα εργασίας» στα καθ’ ημάς.
Οι ΕΟΖ δεν εγγυώνται μακροπρόθεσμη ανάπτυξη γιατί υπάρχουν κίνδυνοι, όπως η ξαφνική αναχώρηση μιας εταιρίας από την ΕΟΖ, μόλις παρέλθει ο χρόνος προνομιακής μεταχείρισης.
Το Μνημονιακό «Τοπικό Κοινοβούλιο» η Περιφέρεια Ηπείρου «σταθερή αξία» στις επενδύσεις μεγάλης κλίμακας, μοιράζει λευκές επιταγές, γιατί δεν μπορεί να στερήσει από την περιοχή, επενδύσεις μεγέθους που προσδίδουν υπεραξία, δημιουργούν ευνοϊκό περιβάλλον υποδοχής επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και συνεισφέρουν στην αύξηση του παραγόμενου πλούτου μ’ όλες τις θετικές συνέργειες που συνεπάγονται.
Η ίδια μεθοδευμένη αυτοκτονική πολιτική περιβαλλοντικής αποσάθρωσης που μας εξωθεί βίαια σε βιομηχανοποίηση. Το έργο το ξαναείδαμε με την θετική γνωμοδότηση της επιτροπής περιβάλλοντος για την εγκατάσταση Γεώτρησης και ανεύρεσης πετρελαίου, στον ίδιο Δήμο Πωγωνίου είναι κομμάτι του ίδιου παζλ. Η παροιμιώδης αυτή κυνικότητα απαξίωσης του μοναδικού Ηπειρωτικού φυσικού περιβάλλοντος, θα «εξαγνισθεί» βαπτιζόμενη ως τομή ανάπτυξης στην «κολυμπήθρα» μιας νέας «τάξης» οικονομικής μεγέθυνσης και γεωστρατηγικής σκοπιμότητας…
Η εγκληματική ολιγωρία (όλων των προηγούμενων ετών για την ανάδειξη των προοπτικών του τόπου κάνει περισσότερο από ποτέ την ανάγκη ενός ολοκληρωμένου σχεδίου οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της Περιφέρειας. Το φυσικό κεφάλαιο και ο πολιτισμός με την αρχιτεκτονική κληρονομιά αποτελούν το μόνο «αειφόρο κοίτασμα» μακροπρόθεσμης ανάπτυξης που διαθέτουμε.
Όσα αλαζονικά πολιτικά υποκείμενα γίνουν συνεργοί της πολυεθνικής κυριαρχίας και των οικονομικών «προτεκτοράτων» πρέπει να καταδειχτούν, ως θλιβερά σύμβολα, του κοινοβουλευτικού και αυτοδιοικητικού μας οικοδομήματος, να καταστούν υπεύθυνοι στην καθυπόταξη όλης της Ηπειρωτικής ιστορικής μας διαδρομής, σε μια λογική εφήμερων χρηματιστηριακών αξιών όπως τα σπρέντ πετρελαίου.
Σ’ ένα ανίκανο κράτος όπου ανθούν η έλλειψη πίστης στους θεσμούς και στις ηγεσίες και το μόνο που παράγει είναι πολιτικές χάους, δεν μπορεί να προτείνονται από επίσημους αξιωματούχους οι ΕΟΖ, ως βάση επενδυτικών διδαγμάτων… Κλείνουμε κιόλας τρία πέτρινα χρόνια εθνικής κατάθλιψης, πεινασμένα παιδικά πρόσωπα πίσω από τα σχολικά κάγκελα, ανθρώπινα φαντάσματα νεόπτωχων στο κέντρο της Αθήνας, συσσίτια, συναυλίες αλληλεγγύης, γενιά 120.000 νεομεταναστών από το 2010 σε 70 χώρες ανά τον κόσμο…η Ελλάδα του Αύριο…
Είναι αυτή η Ελλάδα που ονειρευόμαστε;
Είναι αυτό το μέλλον που θέλουμε για εμάς και τα παιδιά μας;
Οι Οικολόγοι Πράσινοι Ηπείρου
|
αναλογιζόμενοι την κρισιμότητα του θέματος, ζητούμε:
|
α) Την διενέργεια Δημοψηφίσματος στους 4 Νομούς της Ηπείρου για την ΕΟΖ Πωγωνίου, η οποία εάν χωροθετηθεί άρδην θα αλλάξει τον προσανατολισμό ολόκληρης της οικονομίας της περιοχής σε βιομηχανική κατεύθυνση και θα διασαλεύσει την κοινωνική και εργασιακή ειρήνη.
|
β) Την δημοσιοποίηση της πολιτικής θέσης, όλων των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων των 4 νομών της Ηπείρου, ΥΠΕΡ ή ΚΑΤΑ στο επίμαχο ζήτημα, όπως ενδεχομένως θα τους τεθεί από την Ομάδα Πρωτοβουλίας κατά της ΕΟΖ Πωγωνίου.
|
Μίλτος Μπούκας
10-4-2013
