Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Η Αδελφότητα Κομποταίων Αθήνας, τίμησε το Νικόλαο Σκουφά, στην Παλαιά Βουλή, την Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Σαράντος Καργάκος: «Προάστιο του Παραδείσου» το Κομπότι 

Πιστή στο διαχρονικό πατριωτικό καθήκον, η εδρεύουσα στην Αθήνα Αδελφότητα των Απανταχού Κομποταίων "Σκουφάς- Γεροστάθης", πραγματοποίησε την Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014, εκδήλωση-ομιλία Μνήμης και Τιμής για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας, της οποίας ένας εκ των τριών ιδρυτών ήταν ο Κομποταίος Νικόλαος Σκουφάς. Η ομιλία έλαβε χώρα  στην κεντρική Αίθουσα του κτηρίου της Παλιάς Βουλής στην Αθήνα με ομιλητή  τον καταξιωμένο Ιστορικό και Φιλόλογο Σαράντο Καργάκο. 

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους:
Η αντιδήμαρχος του Δήμου Νικολάου Σκουφά Αφροδίτη Βλαχοπάνου, ο Περιφερειακός Σύμβουλος
  Π.Ε Άρτας Δημήτριος Βαρέλης, ο Αντιπρόεδρος της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελάδος Κώστας  Κωνής, ο Έφορος Δημοσίων Σχέσεων της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος Κώστας Ζηκόπουλος,  ο Αντιπρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, γνωστός Κομποταίος Κώστας Κουτσοδήμας και εκπρόσωπος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Μήνυμα έστειλε και ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και Αλβανίας κ. Αναστάσιος. 
Τέλος παρευρέθηκαν ο πρώην Δήμαρχος Κομποτίου Χαρίλαος Μπουραντάς και καταξιωμένοι Κομποταίοι που δραστηριοποιούνται στην Αθήνα και που νιώθουν περήφανοι για το τέκνο του Κομποτίου Νικόλαο Σκουφά.
Την εκδήλωση άνοιξε ο Πρόεδρος της Αδελφότητας κ. Χρήστος Βλαχοπάνος, ο οποίος αφού ευχαρίστησε τους παρευρισκομένους για την παρουσία τους παρουσίασε τον ομιλητή.


Το Κομπότι έχει να παρουσιάσει έναν Νικόλαο Σκουφά
Ο Καθηγητής κ. Σαράντος Καργάκος, επισήμανε ότι δεν υπάρχει τόπος που
  να μην έχει αναδείξει ένα σημαντικό πρόσωπο, έτσι και το Κομπότι έχει να παρουσιάσει έναν Νικόλαο Σκουφά. Χαρακτήρισε το σημερινό Κομπότι «προάστιο του Παραδείσου» που τώρα τον Οκτώβριο ζει την μητρική ώρα της προσμονής της γέννας της μάνας γης. Και αυτή η γέννα δεν είναι άλλη από την ώρα της συγκομιδής της ελιάς και των πορτοκαλιών.
Στη συνέχεια, γύρισε πίσω το χρόνο, στο έτος 1779, χρονιά γέννησης του Νικολάου Σκουφά στο Κομπότι Άρτας.
Γιος μεσοαστικής οικογένειας ο Νικόλαος Σκουφάς, αφού παρακολούθησε τα πρώτα το γράμματα στο Κομπότι, μαθήτευσε και σε κάποιον μοναχό στην πόλη της Άρτας. Επαγγελματικά ασχολήθηκε με την κατασκευή σκούφων. Τότε, ο Αλή Πασάς, ηγεμόνας της περιοχής, απαγόρευσε την κατασκευή σκούφων, εφαρμόζοντας θα λέγαμε μια πολιτική κρατικοποίησης. Αυτό το μέτρο ώθησε τον Σκουφά να ξενιτευτεί στην Οδησσό της Ρωσίας, γίνοντας και αυτός μέλος των τελευταίων κυμάτων μετανάστευσης προς την περιοχή αυτή.

Κλείνοντας την ομιλία του ο καθηγητής Καργάκος, επαίνεσε την Αδελφότητα Κομποταίων για την εκδήλωση αυτή και ευχήθηκε και άλλοι Σύλλογοι Πανελληνίως, να μιμηθούν την Αδελφότητα Κομποταίων ώστε να αποδίδονται οι πρέπουσες τιμές σε όλους τους κατά τόπους Ήρωες της πατρίδας μας, κάτι, που δυστυχώς, η Ελληνική Πολιτεία, ανεξήγητα γιατί, δεν πράττει.
Στην Οδησσό ασχολήθηκε με το ίδιο αντικείμενο, αλλά εμπορικά δεν  πέτυχε πολλά πράγματα. Αν όμως δεν ευνόησε τον Σκουφά ο "κερδώος Ερμής", τον ευνόησε ο "Ερμής ο Ελευθερωτής", συνεχίζει ο Καθηγητής Καργάκος. Ο Σκουφάς αντιλήφθηκε  έγκαιρα ότι χωρίς Ελεύθερη Εθνική Εστία, δεν υπάρχει περίπτωση οποιασδήποτε προκοπής. Έτσι, ο Σκουφάς, ξεκίνησε επαφές για την δημιουργία Οργανώσεως που είχε σαν σκοπό της την απαλλαγή των Ελλήνων από τον Τουρκικό ζυγό, με ένοπλο προσανατολισμό!!
Οι πρώτες επαφές του Σκουφά για την δημιουργία μιας τέτοιας οργανώσεως ήταν τόσο με τον Γιαννιώτη έμπορο Αθανάσιο Τσακάλωφ όσο και με τον Πελοποννήσιο Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο. Έτσι, με σύμβολο τον Σταυρό,  (η προέκταση του οποίου είναι σπαθί), ανήμερα της εορτής της Υψώσεώς του, στις 14 Σεπτεμβρίου 1814, ο Σκουφάς με τον Τσακάλωφ και τον Ξάνθο ίδρυσαν στην Οδησσό της Ρωσίας την Φιλική Εταιρεία. Η λέξη "Φιλική" παρέπεμπε σε ειρηνική δράση και χρησιμοποιήθηκε προς παραπλάνηση. Ο ίδιος ο Νικόλαος Σκουφάς ήταν ο Οργανωτικός νους της. Για να εισαχθεί κάποιος στην Φιλική Εταιρεία έπρεπε να μυηθεί, δίδοντας Βαρύ Όρκο, η δε μύηση γινόταν από άτομο σε άτομο (πάντα άνδρες και ποτέ γυναίκες). Χαρακτηριστικά, στο σημείο αυτό ο Καθηγητής Καργάκος περιγράφει ότι ο όρκος έλεγε  ότι, όπως χυνότανε το κρασί σιγά-σιγά προς το δάπεδο, έτσι, εάν χρειασθεί θα χυθεί και το αίμα του μυημένου, ενώ σε άλλο σημείο του όρκου αναφερότανε  η θέληση του μυημένου , το σώμα του να γίνει βορρά...εάν πρόκειται για το καλό του Αγώνα.
 

Μετά το πέρας της ομιλίας του Καθηγητή Καργάκου, η Αδελφότητα Κομποταίων, δια του Κώστα Κουτσοδήμα, προσέφερε στον Καθηγητή συσκευασμένα προϊόντα της γης του Κομποτίου (φυσική τροφή) καθώς και 3 βιβλία Κομποταίων συγγραφέων (πνευματική τροφή).

Τόσο ο όρκος, όσο και οι βαθμοί της Φιλικής Εταιρείας, είχαν έντονο Θρησκευτικό άρωμα. Σιγά-σιγά, η Φιλική εταιρεία γιγαντώθηκε. Στο σημείο αυτό ο Καθηγητής Καργάκος αναφέρει την σελίδα 83 των Απομνημονευμάτων του Ιωάννη Φιλήμονα, όπου ο Νικόλαος Σκουφάς κατηγορήθηκε ως αιθεροβάμων καθ' όσον οι στόχοι που είχε θέσει να υλοποιηθούν από την Φιλική Εταιρεία, ήταν μη πραγματοποιήσιμοι και μακράν της πραγματικότητας. Το γεγονός αυτό στεναχώρησε πολύ τον Νικόλαο Σκουφά, αλλά και τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο.

Επίσης, ο Σκουφάς, κατηγορήθηκε ότι δημιούργησε την Φιλική Εταιρεία για να προσπορισθεί χρήματα, λόγω της εμπορικής του αποτυχίας. Ο Σκουφάς, όχι μόνο δεν πτοήθηκε, αλλά πήγε και συνεργάσθηκε με τον Άνθιμο Γαζή, για να εισάγει προς μύηση στη Φιλική Εταιρεία και Έλληνες που ανήκαν σε Ένοπλες Δυνάμεις ξένων χωρών. Ήδη την Φιλική Εταιρεία πλαισίωναν μετά το 1818 ολοένα και περισσότερα αστικά κοινωνικά στρώματα.

Ωστόσο, ο Σκουφάς αρρώστησε  βαριά. Λίγο πριν φύγει, κάλεσε τον Ξάνθο για να φτιάξουν από κοινού τον νέο Κανονισμό Λειτουργίας της Φιλικής Εταιρείας, όπου προβλέπονταν η δράση 12μελούς ομάδας Αποστόλων οι οποίοι θα αποστέλλονταν όπου υπήρχε ανάγκη για να κηρυχθεί το όραμα της Φιλικής Εταιρείας. Ο Σκουφάς, "έφυγε" την 31η Ιουλίου 1819. Πέτυχε όμως, να ενσπείρει σε κάθε Ελληνική ψυχή το όραμα της έναρξης του Ένοπλου Αγώνα κατά του Τουρκικού ζυγού. Έτσι, στις παραμονές του ξεσπάσματος της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, δεν υπήρχε Έλληνας που να μην έχει αντιληφθεί ότι αυτή τη φορά ξεκινά ο Μεγάλος Αγώνας για την Ελευθερία.