Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΑ ΟΠΛΑ: «Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ»


ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΑ ΟΠΛΑ: «Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ»

Το νομοσχέδιο που θα αλλάξει το καθεστώς της κατοχής κυνηγετικών και σκοπευτικών όπλων έχει ήδη κατατεθεί για διαβούλευση από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, μόνο που εκτός από τον «οπλοφοβικό» χαρακτήρα του ζητάει και το... αδύνατο!

Κάθε όπλο -λέει το νομοσχέδιο- θα φέρει αριθμό και σήμανση με τέτοιον τρόπο και σε τέτοιο σημείο που θα καθιστά το όπλο ανενεργό αν γίνει απόπειρα αφαίρεσης της σήμανσης. Αυτό είναι τεχνικά αδύνατο!!
Δεν υπάρχει τεχνικό μέσο που θα καθιστά ένα όπλο αδρανές αν του αφαιρέσεις τον αύξοντα αριθμό και λοιπές σφραγίδες.
Ιδού το επίμαχο απόσπασμα του νομοσχεδίου:
«Η σήμανση αυτή πρέπει να εμφανίζεται σε ουσιώδες τμήμα του πυροβόλου όπλου, ώστε η καταστροφή της να καθιστά το όπλο άχρηστο».
Η παρανόηση είναι εκπληκτική. Η ΕΕ αναφέρει ότι η καταστροφή του «καίριου σημείου» (και όχι της σήμανσης) καθιστά το όπλο ανενεργό! Καλά δεν υπάρχει σε αυτήν τη χώρα με τα τόσα φροντιστήρια ξένων γλωσσών ένα άτομο που να ξέρει στοιχειώδη αγγλικά στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης, ώστε να διαβάσει και να μεταφέρει σωστά την Κοινοτική Οδηγία;
Τα όπλα κρότου έχουν και αυτά την τιμητική τους, με δρακόντειους περιορισμούς και γραφειοκρατικές διαδικασίες, ακόμα και... για τους εφέτες αγώνων, που πρέπει πλέον να βγάζουν ειδική... άδεια για να τα κατέχουν.
Ανάλογη άδεια πρέπει να έχουν και οι εκπαιδευτές ή κυναγωγοί κυνηγετικών σκύλων.
Από το πρωτόκολλο του ΟΗΕ εξαιρούνται τα παλιά όπλα κατασκευασμένα πριν από το 1899 και σύγχρονα αντίτυπά τους, ενώ στο νομοσχέδιο δεν γίνεται ανάλογη μνεία. Προφανώς σε εμάς περνάνε μόνο οι περιορισμοί και καμία διευκόλυνση για τους συλλέκτες.
Οι περιορισμοί του νομοσχεδίου βαδίζουν στα γνωστά ελληνικά πρότυπα της σταδιακής δυσχέρανσης και της διογκούμενης γραφειοκρατίας, που δεν συμβαδίζει με την πρακτική άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για τις διόπτρες που σε είναι νόμιμες σε όλες τις χώρες της ΕΕ και αλλού, στην Ελλάδα επιμένουν να τις δαιμονοποιούν, λες και η διόπτρα διά μαγείας αυξάνει την επικινδυνότητα του όπλου στο οποίο θα βιδωθεί.
Η αλήθεια είναι ότι η διόπτρα δεν διευκολύνει τη σκόπευση. Αυτό που κάνει η διόπτρα είναι ότι καθιστά την αναγνώριση του στόχου ευκολότερη και έτσι αποφεύγονται ατυχήματα.
Η Ελβετία επιβάλλει τη χρήση διόπτρας στο τριχωτό θήραμα, ενώ η Βρετανία τη συνιστά με έμφαση στο κυνήγι τριχωτού, η Ελλάδα όμως την... απαγορεύει και τη διώκει!
Και βέβαια η μοναδική ελληνική τακτική της έκδοσης άδειας κατοχής για κάθε όπλο ξεχωριστά, αντί για μια άδεια ανά κάτοχο στην οποία καταγράφονται όλα τα όπλα του συνεχίζει ακάθεκτη.
Οπως ακάθεκτη συνεχίζει η έκδοση αδειών αγοράς, κατοχής και πώλησης.
Η ιδιοκτησία, κατοχή, κληρονόμηση, είναι αρχές δικαίου που αγγίζουν την κατοχή όπλων με τρόπους που δεν προβλέπει το νομοσχέδιο. Πώς για παράδειγμα διαχειρίζεται το θέμα κληρονομιάς όπλων; Τι γίνεται αν ο κληρονόμος δεν είναι ικανό άτομο ή ενήλικας, και μπορεί μεν να αποδεχτεί την ιδιοκτησία, αλλά όχι την κατοχή των όπλων του κληροδότη;
Πουθενά δεν αναφέρεται η περίπτωση ενός πρωτοκόλλου καταστροφής άχρηστων όπλων και απαλλαγής του κατόχου τους. Μπορεί μεν ο ΟΗΕ να επιβάλλει δεκαετή τήρηση βιβλίων καταγραφής όπλων (που εμείς κάναμε εικοσαετή), αλλά όταν παλιώσει ένα όπλο και είναι πια άχρηστο, τι γίνεται;