Εφάμιλλα και σε πολλές φορές καλύτερα,
είναι τα αποτελέσματα που επιτυγχάνουν οι Έλληνες γιατροί με τη χρήση της
Μικροχειρουργικής στις συγκολλήσεις ακρωτηριασμένων μελών στα παιδιά σε σχέση
με διάσημες κλινικές του εξωτερικού!
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που
παρουσίασε ο διακεκριμένος χειρουργός Διευθυντής της κλινικής Μικροχειρουργικής
του Ιατρικού Ψυχικού κύριος Ιωάννης Ιγνατιάδης μιλώντας στο 29ο Συνέδριο
Ελληνικών Εταιρειών Χειρουργικής Άνω Άκρου και Επανορθωτικής Μικροχειρουργικής,
(στα ΧΑΝΙΑ, 4-7 Σεπτεμβρίου 2024).
Την τελευταία δεκαετία το ποσοστό επιβίωσης των συγκολληθέντων μελών σε επεμβάσεις που εχει πραγματοποιήσει ο κύριος Ιγνατιάδης και η ομάδα του, ξεπερνά το 90% και η λειτουργικότητα τους το 60% !!!
Κι αυτό τη στιγμή, που την ιδια δεκαετία,
στην Αμερικη σύμφωνα με στοιχεία του καθηγητή Rosenberg σε 326 περιστατικά
συγκολλήσεων αναφέρεται επιβίωση μέλους σε ποσοστό μεγαλύτερο του 72%.
Ταυτόχρονα στην ομιλία του ο κύριος
Ιγνατιάδης ανέφερε πως - σε σειρά
συγκολλήσεων ή επαναιματώσεως παιδιατρικών περιστατικών με ακρωτηριασμούς ή
ημιακρωτηριαστικά τραύματα μελών - «το ποσοστό επιτυχίας είναι πολύ μεγαλύτερο
στα παιδιά σε σχέση με τους ενήλικες!»
Κι αυτό όπως εξήγησε συμβαίνει «παρά το
γεγονός ότι τα αγγεία και τα νεύρα των μελών στα παιδιά είναι “σωληνώσεις” πιο
στενού διαμετρήματος απ΄ ότι στους ενήλικες».
Σύμφωνα με τον διακεκριμένο Έλληνα
χειρουργό το μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας οφείλεται κυρίως σε τέσσερις λόγους.
Συγκεκριμένα:
1.
Στις αυξημένες δυνατότητες αναγέννησης των περιφερικών νεύρων σε βαθμό
και ταχύτητα,
2.
Στην καλύτερη προσαρμοστικότητα του εγκεφαλικού φλοιού στην αναγνώριση
του συγκολληθέντος μέλους και επανεκπαίδευση και λειτουργία αυτού,
3.
Στη ταχύτερη πώρωση (συγκόλληση) των οστών,
4. Στην αυξημένη ελαστικότητα και κινητικότητα των αρθρώσεων που μειώνει σημαντικά την πιθανότητα αγκυλώσεων και δυσκαμψιών.
Στους ακρωτηριασμούς ενηλίκων οι
μικροχειρουργοί πραγματοποιούν συγκολλήσεις μελών μόνο στα περιστατικά όπου τα
ακρωτηριασμένα μέλη έχουν κοπεί με τέμνοντα όργανα ομαλής (λείας) κοπής τύπου
«Γκιλοτίνας» πχ μαχαίρια, ξυράφια, κορδέλες γυαλί, λαμαρίνα.
Αντίθετα, σε τραύματα ανώμαλα με
συνθλιπτικά όργανα όπως πρέσα, αλεστικές μηχανές, τροχοί όπου τα τεμάχια μελών
είναι ρακοποιημένα, εξελκυσμένα ή συντεθλιμμένα δεν επιχειρούνται συγκολλήσεις
και απλά κλείνονται τα κολοβώματα. Αυτό γίνεται γιατί θεωρείται ότι δεν έχει
νόημα τόσο καταστροφικές βλάβες να υποβάλλονται σε τέτοιες βαριές για την υγεία
επεμβάσεις που θα αποβούν ανώφελες.
Στα παιδιά εκ των αποτελεσμάτων προκύπτει
ότι σε περιπτώσεις με συνθλίψεις και εξελκυσμούς, όπου όμως δεν καταστράφηκε
εντελώς το ακρωτηριασμένο τεμάχιο, οι παραπάνω ενδείξεις αποκλεισμού αυτών των
περιστατικών από την προσπάθεια συγκόλλησης δεν ισχύουν, αντιθέτως είναι ισχυρή
η παρότρυνση των χειρουργών να προσπαθούν να αποκαταστήσουν το μέλος στη θέση
του.
«Αξίζει τον κόπο, λοιπόν, οι χειρουργοί να προσπαθούν πάντα περισσότερο στα παιδιά, γιατί είναι πάντα καλύτερο να υπάρχει τελικά στη θέση του ένα γνήσιο μέλος από οποιαδήποτε ηλεκτρονική πρόθεση, όσο σύγχρονη ή τελειοποιημένη κι αν είναι» τόνισε ο κύριος Ιγνατιάδης και κατέληξε λέγοντας ότι σε σχέση με το 1964 όταν έγινε στη Μασαχουσέτη η πρώτη συγκόλληση ακρωτηριασμένου παιδιού χεριού σήμερα με τη βοήθεια της μικροχειρουργική γίνονται θαύματα»».
.jpg)
