Συνεχίζεται, δυστυχώς, η αποδυνάμωση του ακριτικού Πωγωνίου από υπηρεσίες, αφού τελευταίο θύμα των περικοπών ήταν και το Δασαρχείο Δελβινακίου! Σαν να μην έφθαναν όλα τα άλλα «λουκέτα» σε δημόσιες υπηρεσίες, Στρατό, Αστυνομία, η υποβάθμιση αγροτικών ιατρείων κ.α., η ακριτική Ηπειρωτική ύπαιθρος τώρα χάνει ένα ακόμη σημαντικό κομμάτι της.
Και βέβαια, δεν μιλάμε για μια απλή υπηρεσία, αλλά για ένα Δασαρχείο, το οποίο καλύπτει το Πωγώνι, που στο μεγαλύτερο μέρος του (σχεδόν στο 70%!) είναι καλυμμένο από πυκνά δάση υψηλής βλάστησης, που κυριαρχούνται από βελανιδιές (Μπούνας Ποντικατών, Τούρβο Πωγωνιανής, Κουτσόκρανο Δολού, Ρονίτσα Δελβινακίου, Μερόπης, Βήσσανης, Αγίου Κοσμά, κ.α.).
Δυστυχώς όμως, στον καιρό της κρίσης, αυτός ο ανεκτίμητος φυσικός θησαυρός για κάποιους εξακολουθεί να είναι… ασήμαντος.
Έπρεπε να δοθεί βάρος…
Όπως σημειώνουν κάτοικοι της περιοχής, το εν λόγω Δασαρχείο, όχι μόνο δεν έπρεπε να κλείσει, αλλά ειδικά τώρα, έπρεπε να στελεχωθεί με επαρκές προσωπικό, για να αναλάβει ενεργό ρόλο στην αντιμετώπιση λαθροϋλοτομίας, λαθροθηρίας και λαθρομετανάστευσης. Άλλωστε, το τελευταίο διάστημα έχουν σημειωθεί πολλά παρόμοια περιστατικά και είναι μεγίστη η ανάγκη να προστατευθούν τα δάση μας, όπως και η πανίδα σε αυτά.
Δυστυχώς, το Δασαρχείο όχι μόνο δεν στελεχώθηκε, αλλά δόθηκε εντολή και μεταφέρθηκαν αλλού και τα αρχεία του (!), χωρίς να έχει γίνει ακόμη γνωστό το σκεπτικό. «Αλήθεια, για ποιο λόγο… ξήλωσαν μια τέτοια υπηρεσία από εδώ. Δηλαδή, θα πρέπει να αφήσουμε εντελώς απροστάτευτα και τα δάση μας;» διερωτώνται αγανακτισμένοι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής του Πωγωνίου.
«Εισαγόμενες» πυρκαγιές…
Μάλιστα, τονίζουν, ότι το εν λόγω Δασαρχείο έπρεπε να ήταν ακόμη ενεργό, αφού η περιοχή του Πωγωνίου συνορεύει με την Αλβανία, από την οποία κάθε καλοκαίρι «εισέρχονται» δεκάδες πυρκαγιές, καταστρέφοντας πολλά και πολύτιμα στρέμματα δασών μας.
Υπενθυμίζεται, ότι η μεγαλύτερη απ’ όλες τις «εισαγόμενες» πυρκαγιές ήταν αυτή του καλοκαιριού του 2000, στην περιοχή της Αγίας Μαρίνας, όπου ως γνωστόν υπήρξαν ανθρώπινα θύματα, ενώ οι ζημιές σε χλωρίδα και πανίδα ήταν τεράστιες.
«Το κόστος από το κλείσιμο του Δασαρχείου είναι ανυπολόγιστο, αν σκεφθεί κανείς ότι τώρα όλη σχεδόν η περιοχή του Πωγωνίου έχει ερημώσει. Ποιοι πήραν μια ακόμη εξοργιστική απόφαση για την περιοχή μας;» λένε αγανακτισμένοι οι κάτοικοι…