ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΦΙΛΙΠΠΑ ΦΙΛΙΟ
Την προηγούμενη εβδομάδα κατατέθηκε ερώτηση προς τον Υ-πουργό Υποδομών από τον ΛΑΟΣ (Γ. Ανατολάκης) Βουλ. Πειραιώς για την ΚΕΝΑΝ ΜΕΣΑΡΕ.
Ομολογώ ο πρώτος συνειρμός μου για το θέμα διαβάζοντας τους τίτλους του τοπικού τύπου ήταν ότι ο προσανατολισμός και το αντικείμενο της επερώτησης του συντηρητικού αυτού πολιτικού χώρου ήταν για την “ξενόφοβη” ονομασία της οδού λόγω Τούρκικης προέλευσης. Και όχι αδίκως όταν στις προηγούμενες Ευρωεκλογές ο χώρος των Οικολόγων Πράσινων στο πρόσωπο του Μιχ. Τρεμόπουλου είχε δεχθεί εκείνη την πρωτοφανή επίθεση “πατριδοκα-πηλίας” και “τουρκοφαγίας” από τον ΛΑΟΣ για επικείμενη ονομασία κάποιας μικρής οδού στην Θεσσαλονίκη με την επωνυμία Κεμάλ Ατατούρκ που ήταν και πρόταση του σημερινού της Δημάρχου Γιάννη Μπουτάρη. Αξιοσημείωτη λοιπόν πρόοδος ΛΑΟΣ έναντι ενός προοδευτικού δημάρχου Φ. Φίλιου!
Εκείνο που ειλικρινά με θλίβει ως συντελεστή στήριξης της παρούσας Δημοτικής Αρχής με συνεισφορά στις προγραμματικές θέσεις για την ποιότητα ζωής και την βιώσιμη κινητικότητα στην πόλη είναι ότι ενώ είχαμε αποσπάσει σιωπηρή προεκλογική διαβεβαίωση από επιστολή συμπαράστασης (η μόνη) της επίλυσης του προβλήματος των κατοίκων της Κενάν Μεσαρέ, όλες εκείνες οι δεσμεύσεις κονιορτοποιήθηκαν…
Το γεγονός ότι επιτρέπεται η συνέχιση αυτού του “γκέτου” και του διαμελισμού του σώματος της πόλης σε ασύνδετα κομμάτια εξαφανίζοντας κάθε ελεύθερο δικαίωμα στην αστική ασφάλεια και ποιότητα ζωής καταμαρτυρά του λόγου το αληθές.
Τα Γιάννενα ως μια Ελληνική μεγαλόπολη υφίστανται τις συγκλονιστικές αλλαγές που επιβάλλουν κάποιοι εργολάβοι, επίδοξοι ξενοδόχοι και καταπατητές δημόσιας γης, ψάχνοντας να βρουν τη νέα αστική τους ταυτότητα μέσα από τα ρυθμιστικά σχέδια του εκάστοτε δήμου ή του κάθε Καλογιάννη.
Ζούμε την πιο ακραία και άγρια μορφή εξωραϊσμού των εκάστοτε παρεμβάσεων που βαφτίζονται αναπλάσεις. Μέχρι την ψήφιση του προεδρικού Διατάγματος για την λίμνη θα ζήσουμε την πιο εκρηκτική και άναρχη μεταμόρφωση του λιμνιαίου οικοσυστήματος.
Σήμερα κιόλας θεμελιώνεται ακόμη ένα ξενοδοχείο 5 αστέρων – 93 κλίνες δίπλα στο ΚΕΚΟΠ με τι τίτλους μεταβίβασης από το δημόσιο και κυριότητας αλήθεια;
Ο δήμος και το δεδηλωμένο του ενδιαφέρον για τις διπλανές αναπλάσεις και την πρόδηλη αδιαφορία για την αδόμητη παραλίμνια περιοχή πόσο θα πλήξει τον φυσικό της ιστό και με τι επιπτώσεις στις περιβαλλοντικές συνθήκες της πόλης; Όταν ακόμη και σήμερα η Κενάν Μεσαρέ εξακολουθεί να εκλαμβάνεται ως ουδέτερο φόντο για την καθημερινή ζωή των ανθρώπων; Όταν η χωροταξία επιτρέπει πίστες ταχύτητας σε κατοικημένο περιβάλλον;
Όταν δεν προωθούνται στοιχειώδεις “τεχνικές επιλύσεις”… Όταν η ιδιόμορφη αυτή βία είναι καθοδηγούμενη και “εξωθεί” συμπολίτες μας σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης στην παλαιά γειτονιά τους; σε μια μόνιμη υποβάθμιση, με την κρίση αξίας ακινήτων και κοινωνικό αποκλεισμό;
Ο άναρχος σχεδιασμός χωρίς συγκρότηση, η εμπορευματοποίηση του “κοινόχρηστου”, η διασπορά έργων προτεραιότητας έξω από αειφόρες δραστηριότητες και ανάγκες έξω από τοπικές συμμετοχικές διαδικασίες του πολίτη με μοντέλο ανάπτυξης που βασίζεται σε τσιμε-ντογόνες χρήσεις και την ταχύτητα κάποιων να δημιουργήσουν “τετελεσμένα” απέναντι στα αδιέξοδα του νόμου “περί βιοποικιλότητας” είναι απολύτως ορατός.
Οφείλουμε ως πολίτες να κατοχυρώσουμε ένα ελάχιστο επίπεδο ποιότητας ζωής και αξιοπρέπειας, να σώσουμε λίγο από το μέλλον που μας κλέβουν.
Πρέπει οι επόμενες γενιές να δεθούν με τη γη, να κατανοήσουν τους φυσικούς κύκλους και να διακοπεί η πορεία προς μια ολοένα και πιο αλλοτριωμένη πόλη.
Κε Φίλιο θέλω να επισημάνω ότι δεν καθοδηγείται πλέον “άβουλες” και “αφελείς” μάζες.
Οι πολίτες που συνειδητοποιούν την αξία της οικολογίας και της νέας στάσης ζωής που εμψυχώνει το πνεύμα του εθελοντισμού και του μερισμού σε όλα γίνονται όλο και περισσό-τεροι…
Δεν ακούσαμε την άποψή σας για τα επικείμενα ξενοδοχεία που “αισίως” πληθαίνουν…!!! με θέα την λίμνη.
Όλες αυτές οι σοβαρές περιπτώσεις περιβαλλοντικής υποβάθμισης με εφαρμογή νομολογιών στο κοινοτικό νομικό δίκαιο για την προστασία της φύσης, της βιοποικιλότητας, της διαχείρισης των υδατικών πόρων και της βιώσιμης κινητικότητας θάπρεπε ν’ αποτελούν εργαλεία άμεσης και έμμεσης παρέμβασης, έννομη υποχρέωση προστασίας του κοινωνικού πλαισίου του δήμου έναντι της επέκτασης της ιδιοκτησίας (στον αιγιαλό της λίμνης και στην γειτονιά) που βρίσκονται σε διαρκή και νόμιμη άμυνα σε κάθε είδους αναπτυξιακά συμφέροντα.
Υπάρχει νομικός σύμβουλος του Δήμου που θα υπερασπιστεί το Αστικό Δίκαιο στο πλαίσιο της διαχείρισης και προστασίας των περιβαλλοντικών αγαθών και την συλλογική διεκδίκηση της περιβαλλοντικής προστασίας στην ραγδαία υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και των φυσικών πόρων που εξελίσσεται πλέον σε καθημερινότητα;
Σ’ αυτές τις παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων, του περιβάλλοντος ως πεδίου ανάπτυξης των σύγχρονων διακινδυνεύσεων, ο Δήμος πρέπει να λειτουργήσει ως αρωγός προς ένα βιώσιμο ανθρώπινο πολιτισμό και ένα αβλαβές μέλλον ώστε να αποφευχθούν μη αναστρέψιμα εγκλήματα.
Το αναχρονιστικό προνόμιο να υποβιβάζονται οι πολίτες σε ρόλους παθητικού θεατή και χειροκροτητή σε σχέση συνειδητής υποτέλειας μιας εκ των δύο μεγάλων πελατειακών πυραμίδων (ΠΑΣΟΚ εν προκειμένω) έχει περάσει ανεπιστρεπτή. Η προσπάθεια “απογαλακτι-σμού” η δική σας και κάποιων υμετέρων από το κυβερνών κόμμα με την συμμετοχή και την επαναφορά σας στα ανεξάρτητα αυτοδιοικητικά σχήματα (ο βασικός λόγος που προσωπικά σας στήριξα) μάλλον δημιουργεί συσκότιση…
Η κοινωνία πρέπει να αποδομήσει την “φεουδαρχική” αντίληψη και τις πολιτικές κλίκες (βλ. εκλογές ΠΕΔ) και να οικοδομήσει μια πολιτική “ευταξία” που θα διέπεται από δημοκρατία, κοινωνία δικαίου, σ’ όλες τις δομές ξεκινώντας από την γειτονιά, ξεκινώντας λοιπόν από την Κενάν Μεσαρέ…
Μίλτος Μπούκας
Μέλος των Οικολόγων Πράσινων
