Αίτημα-Εισήγηση για έκτακτη συνεδρίαση του ΠΣ με θέμα: Ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων: Επιπτώσεις και κίνδυνοι για τα δημόσια Περιφερειακά Πανεπιστήμια και ειδικότερα για το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

 

ΕΙΣΗΓΗΣΗ-ΑΙΤΗΜΑ

ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ «ΚΟΙΝΟ ΤΩΝ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ» για ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΟ ΠΣ με  ΘΕΜΑ:

Ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων: Επιπτώσεις και κίνδυνοι για τα δημόσια Περιφερειακά Πανεπιστήμια και ειδικότερα για το  Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Αποτελεί γενική παραδοχή ότι η ίδρυση και η λειτουργία των Περιφερειακών Πανεπιστημίων πυροδότησε μια νέα ανάπτυξη σε όλες της περιφέρειες της χώρας και συνετέλεσε άμεσα στη συγκράτηση και προσέλκυση υψηλού επιπέδου ανθρώπινου δυναμικού, με την αναβάθμιση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας, την ανάπτυξη καινοτόμων ερευνητικών και αναπτυξιακών δράσεων στους επιστημονικούς τομείς που θεραπεύει, την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών σε επιστημονικά πεδία αιχμής, την αποτελεσματική ενσωμάτωση των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών, καθώς και την προστασία και ανάδειξη του πολιτιστικού και πολιτισμικού δυναμικού. Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλά από τα δημόσια πανεπιστήμια της χώρας στην δύσκολη περίοδο της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης και της πανδημίας που ακολούθησε, κατάφεραν να στηρίξουν αποτελεσματικά τη φοιτητική μέριμνα, αποφεύγοντας και την εύκολη λύση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά τους προγράμματα.

Η νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης να επιτρέψει τη λειτουργία ιδιωτικών (μη Κρατικών) Πανεπιστημίων έρχεται ουσιαστικά να ακυρώσει ό,τι η χώρα έχει επενδύσει και ό,τι οι καθηγητές και ερευνητές έχουν επιτύχει από το 1982, με πολύ προσπάθεια και κόπο.

 Η απάντηση όμως στην πρωτοβουλία της Ν.Δ. είναι ηχηρή από την ίδια τη διατύπωση του άρθρου 16, για όσους κατανοούν την ελληνική γλώσσα, και όπως χαρακτηριστικά τη διατυπώνει ο συνταγματολόγος Κ. Γιαννόπουλος, «Η εγκατάσταση μη κρατικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα και, ιδίως, αυτών που προέρχονται από κράτη εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα μπορούσε να επιτραπεί μόνο μέσω της τυπικής συνταγματικής αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 110 του τελευταίου.

Μέχρι δε να καταστεί εφικτή η κίνηση της σχετικής αναθεωρητικής διαδικασίας, οι θιασώτες της ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων έχουν ακόμη αρκετό χρόνο να αναλογιστούν τους σοβαρότατους κινδύνους που ενέχει, για την ακαδημαϊκή ελευθερία των διδασκόντων και των διδασκομένων, η ιδιωτική χρηματοδότηση υπηρεσιών ανώτατης εκπαίδευσης. Το τελευταίο δίμηνο, η επικαιρότητα είναι πολύ διδακτική, καθώς, μεταξύ άλλων, καθίσταται φανερή η αδυναμία ακόμη και των πιο φημισμένων μη κρατικών πανεπιστημίων στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής να διατηρήσουν την αυτονομία τους, διότι μεγάλοι χορηγοί τους αρνούνται και επιχειρούν να εμποδίσουν την άσκηση κριτικής κατά του Ισραήλ και υπέρ των Παλαιστινίων (βιβλίο του Κ. Γιαννακόπουλου με τίτλο “La déréglementation constitutionnelle en Europe”, Sakkoulas Publications, Athènes-Salonique, 2019.

ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗ ΙΔΡΥΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

•        Η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων αποτελεί ξεκάθαρη παραβίαση του Συντάγματος. Το άρθρο 16 αναφέρει ρητά χωρίς κανένα περιθώριο αμφισημίας ότι  η σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται. Η πανεπιστημιακή εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, με πλήρη αυτοδιοίκηση και με καθηγητές που είναι δημόσιοι λειτουργοί. Η κυβέρνηση επιχειρεί να καταργήσει ένα συνταγματικό άρθρο με έναν υποδεέστερο τυπικό νόμο. Αυτή η απόπειρα συνιστά πολιτειακή κρίση και είναι επικίνδυνη για το δημοκρατικό πολίτευμα, γιατί δημιουργεί προηγούμενο για την παραβίαση οποιοιδήποτε άλλου άρθρου του Συντάγματος.

•        Καμία σύγκρουση δεν υπάρχει μεταξύ του άρθρου 16 του Συντάγματος με το ενωσιακό και το διεθνές δίκαιο, ώστε να χρειάζεται να εναρμονιστεί το ελληνικό Σύνταγμα με το ενωσιακό/διεθνές δίκαιο.

•        Ο όρος «μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά» πανεπιστήμια είναι εσκεμμένα αποπροσανατολιστικός. Η κυβέρνηση παραπλανητικά αποκαλεί τα δημόσια πανεπιστήμια ως «κρατικά», σε αντιδιαστολή με τα δήθεν «μη κρατικά» που θέλει να ιδρύσει, τα οποία όμως στην πραγματικότητα θα είναι ιδιωτικά κερδοσκοπικά πανεπιστήμια με δίδακτρα.

•        Διάσημα και φημισμένα πανεπιστήμια που αναφέρονται στο δημόσιο διάλογο ως δήθεν ιδιωτικά στην πραγματικότητα έχουν δημόσιο χαρακτήρα (όπως για παράδειγμα το MIT και το Harvard στις ΗΠΑ, το Cambridge στο Ηνωμένο Βασίλειο και το Bocconi στην Ιταλία).

•        Εμβληματικά ξένα πανεπιστήμια δεν πρόκειται να ανοίξουν «παραρτήματα» στην Ελλάδα, όπως επικαλείται η κυβέρνηση, γιατί απλά δεν το έπραξαν πουθενά αλλού στον κόσμο, σε πολύ πλουσιότερες χώρες και δυναμικές αγορές σε σχέση με την Ελλάδα. Αυτό που θα συμβεί είναι τα κάθε είδους κολέγια «του ενός ορόφου» με 3 Σχολές/Τμήματα και 5 αίθουσες διδασκαλίας παρότι δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο τις επιστημονικές προδιαγραφές διδασκαλίας και έρευνας των πανεπιστημίων, να «αναβαθμιστούν» σε «πανεπιστήμια».

•        Δεν είναι η Ελλάδα η μόνη χώρα που δεν έχει ιδιωτικά πανεπιστήμια. Είναι όμως η μόνη χώρα που δεν χρηματοδοτεί επαρκώς τα δημόσια πανεπιστήμια υποβαθμίζοντάς τα, ώστε να ανοίξει τον δρόμο στα ιδιωτικά.

•        Αποκλίνουμε από τη Ευρώπη, όχι επειδή το σύνταγμα μας δεν επιτρέπει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, αλλά επειδή η κυβέρνηση δεν εκπληρώνει τη θεμελιώδη συνταγματική της υποχρέωση να χρηματοδοτεί επαρκώς τα δημόσια πανεπιστήμια, όπως πράττουν οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.

•        Οι έλληνες προπτυχιακοί και μεταπτυχιακοί (στην πλειονότητά τους) φοιτητές που σπουδάζουν στο εξωτερικό δεν θα επιλέξουν να σπουδάσουν σε παραρτήματα ιδιωτικών πανεπιστημίων με δίδακτρα στην Ελλάδα.

•        Η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα δεν πρόκειται να προσελκύσει χιλιάδες φοιτητές από άλλες χώρες ώστε να έρθουν εδώ να σπουδάσουν. H Ελλάδα να μην υποβαθμιστεί ακαδημαϊκά σε ένα «περιφερειακό κέντρο παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών».

•        Η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων θα έχει αρνητικές συνέπειες στα περισσότερα Περιφερειακά Πανεπιστήμια με κίνδυνο αυτά να κλείσουν, λόγω της δραματικής μείωσης του αριθμού των εισακτέων σε αυτά, με τραγικά αποτελέσματα για την ευρύτερη ανάπτυξη (οικονομική, κοινωνική, πολιτισμική) των τοπικών κοινωνιών και της περιφέρειας.

•        Τα παραδείγματα από τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο προειδοποιούν ότι δήθεν υποκατάστατα της δωρεάν ανώτατης εκπαίδευσης, όπως η χορήγηση φοιτητικών δανείων και υποτροφιών, όχι μόνο έχουν ήδη ναυαγήσει ως πολιτική οξύνοντας τους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση, αλλά επίσης προκαλούν μεγάλα κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα.

•        Το ποιοτικό δημόσιο πανεπιστήμιο δεν βελτιώνεται περαιτέρω δημιουργώντας δήθεν ανταγωνισμό με την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων

•        Με την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων η κυβέρνηση επιδίδεται σε εμπόριο ελπίδας και υπόσχεται στις μη προνομιούχες λαϊκές οικογένειες «οικονομικά συμφέρουσες» σπουδές στον τόπο κατοικίας τους, ενώ οι σπουδές αυτές μπορούν να είναι δωρεάν στο δημόσιο πανεπιστήμιο.

•        Η δωρεάν φοίτηση στο πανεπιστήμιο δεν αποτελεί απλώς μια στήριξη στους φτωχούς και στους αδυνάτους. Αποτελεί κατεξοχήν μέσο διεύρυνσης της συμμετοχής στη γνώση και επομένως μέσο καλλιέργειας, προόδου και ανάπτυξης.

•        Το μόνο πραγματικά Ελεύθερο Πανεπιστήμιο είναι το Δημόσιο, Δωρεάν, Δημοκρατικό, Ποιοτικό, Συμπεριληπτικό Πανεπιστήμιο

Σήμερα, ιδιωτικά πανεπιστήμια στη χώρα μας υπάρχουν και αυτά είναι τα κολέγια που συνεργάζονται με τα Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. φρόντισε στην προηγούμενη θητεία της να κατοχυρώσει πολλά από τα αιτήματα των ιδιοκτητών των κολεγίων και οι απόφοιτοι ορισμένων τμημάτων τους να έχουν επαγγελματικά δικαιώματα. Πρόκειται για πτυχία από μη αξιολογημένα προγράμματα σπουδών και μη αξιολογημένο διδακτικό προσωπικό, όπως ισχύει- κάτι που αποτελεί ηχηρή πραγματικότητα για τα τμήματα των δημοσίων Πανεπιστημίων. Επιπλέον, δόθηκε η δυνατότητα σε μεγάλες εταιρίες του εξωτερικού όπως η BC Partners και η CVC capital Partners να συμμετέχουν σε πλειοψηφικά πακέτα μετοχών σε ορισμένα από τα μεγαλύτερα Ιδιωτικά κολέγια και ΙΕΚ, με την παραχώρηση ιδιαίτερα ευνοϊκών όρων από πλευράς της πολιτείας.

Επιπλέον, η πρόσφατη κύρωση της διακρατικής συμφωνίας Ελλάδας-Κύπρου για την αναγνώριση των τίτλων σπουδών των ιδιωτικών πανεπιστημίων της Μεγαλονήσου παρακάμπτει τις διαδικασίες που απαιτούνται μέσω ΔΟΑΤΑΠ, αναγνωρίζει και δίνει ισοτιμία στα πτυχία τους, με τρόπο πολιτικά πρόχειρο και ακαδημαϊκά προκλητικό. Έτσι, πλαγίως, ανοίγει ο δρόμος του ιδιωτικού πανεπιστημίου και στην χώρα μας. Στα πανεπιστήμια αυτά απευθύνεται ένα σημαντικό μέρος νέων από την Ελλάδα που λόγω εφαρμογής της ΕΒΕ αναζητά πανεπιστημιακές σπουδές εκεί. Αποτελεί δε κοινό μυστικό μεταξύ των πανεπιστημιακών στην Ελλάδα ότι στα ιδρύματα αυτά διδάσκει συνήθως μη αξιολογημένο προσωπικό καθώς και πολλοί συνταξιούχοι των ελληνικών πανεπιστήμιων, διεκπεραιώνοντας σε μια μόνο εβδομάδα την ύλη ενός εξαμήνου.

 Η τρέχουσα νομοθετική προσπάθεια του Υπουργού Παιδείας έρχεται να πάει τα πράγματα ένα βήμα παραπέρα με τη νομοθέτηση των Ιδιωτικών Πανεπιστημίων,  αφού βέβαια η εφαρμογή της ΕΒΕ έχει αφήσει ένα μεγάλο αριθμό υποψηφίων φοιτητών εκτός των δημοσίων πανεπιστήμιων δημιουργώντας μια πελατεία πάνω από 20.000 περίπου νέους, σε κάθε ακαδημαϊκή χρονιά. Τα κενά σε φοιτητές ορισμένων τμημάτων κυρίως των Περιφερειακών Πανεπιστημίων είναι τεράστια και βέβαια διακυβεύεται το μέλλον τους σύμφωνα με τα κριτήρια και τις επισημάνσεις της ΕΘΑΑΕ.

Ειδικά για το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων στο οποίο πάνω από το 80 % των φοιτητών προέρχονται από περιφέρειες εκτός της Ηπείρου και το 50 % εξ αυτών κατάγονται από την Αττική και Μακεδονία, δημιουργούνται συνθήκες απομείωσης του φοιτητικού πληθυσμού στο μέλλον, αφού τα ιδιωτικά ΑΕΙ θα εγκατασταθούν κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Η εφαρμογή της ΕΒΕ ήδη μειώνει κάθε χρόνο τον αριθμό των εισαγόμενων φοιτητών στην Ήπειρο κατά 1200 και σε βάθος τετραετίας η μείωση αυτή εκτιμάται ότι θα ανέλθει σε 5.000 περίπου φοιτητές. Ιδιαίτερα στα Ιωάννινα όπου η οικονομία της πόλης στηρίζεται κατά ¼ στη λειτουργία του Πανεπιστήμιου και Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, θα δημιουργηθούν και συνθήκες απώλειας νέων ερευνητών με σοβαρές επιπτώσεις, σε βάθος χρόνου, στις προοπτικές ανάπτυξης της καινοτομίας και της νεανικής επιχειρηματικότητας.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ, 2009-2022

Ενόψει της κατάθεσης για διαβούλευση του ν/σ για την ίδρυση των μη κρατικών πανεπιστημίων, ενημερώνουμε  το Περιφερειακό Συμβούλιο  για την τροπή που έχει λάβει η εξέλιξη της υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Τα αναλυτικά στοιχεία δίνονται στον παρακάτω πίνακα και για το έτος 2009 και αποτελούν το άθροισμα των δεδομένων του Πανεπιστήμιου Ιωαννίνων και του πρώην ΤΕΙ Ηπείρου. Τα δε στοιχεία του 2024 αναφέρονται μόνο στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων το οποίο ήδη από το έτος 2018 έχει ενσωματώσει πλήρως το προσωπικό, τους φοιτητές και κάθε εμπράγματο και οικονομικό μέρος του πρώην ΤΕΙ Ηπείρου.

Πίνακας αριθμητικών και ποσοστιαίων στοιχείων αριθμού μελών ΔΕΠ, λοιπού προσωπικού και εγγεγραμμένων φοιτητών / εξέλιξης της κρατικής χρηματοδότησης.

α/α    Χρηματοδότηση από Υπουργείο Παιδείας (Ευρώ)   Μέλη ΔΕΠ

          Διοικητικό προσωπικό         Αριθμός εγγεγραμμένων

φοιτητών

2009*         21.263.000         622   473   30.225

2014*         9.866.909  595   336   26.000

2024 5.295.003  625   311   33.196

Μεταβολή %

2014- 2009         -53,6 -4,3   -28,9 -14,0

Μεταβολή%

2022- 2014         -46,3 +5,0  -7,4   +27,7

Συνολική

Μεταβολή%

2022- 2009         -75,1 +0,5  -34,3 +9,8

*Άθροισμα των δεδομένων του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του πρώην ΤΕΙ Ηπείρου.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του πίνακα, είναι εμφανές ότι κατά την τελευταία 14ετία το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων υποχρηματοδοτείται και καλείται να λειτουργήσει με ένα προϋπολογισμό μειωμένο κατά 75,1%. Ο αριθμός των καθηγητών παρέμεινε ουσιαστικά σταθερός. Αυξήθηκε μόνο κατά 0,5%, παρόλο που το πανεπιστήμιο ενισχύθηκε με περίπου 80 νέες θέσεις στα έτη 2018 και 2019, λόγω ενσωμάτωσης των νέων τμημάτων του πρωην ΤΕΙ. Το διοικητικό προσωπικό μειώθηκε κατά 34,3% κυρίως ως αποτέλεσμα των διαδικασιών «διαθεσιμότητας» (2012 και 2013) καθώς και των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων την περίοδο των μνημονίων. Τέλος ο αριθμός των εγγεγραμμένων φοιτητών αυξήθηκε μετά την ενσωμάτωση του πρώην ΤΕΙ κατά 9,8% αλλά αυτό το ποσοστό δείχνει δεν υπήρξε κάποια δραματική αύξηση ώστε να δικαιολογείται η θεσμοθέτηση στης ΕΒΕ. Ο συρρικνωμένος προϋπολογισμός προκαλεί αδυναμία συντήρησης και εκσυγχρονισμού των εκπαιδευτικών, ερευνητικών και κτιριακών υποδομών του Ιδρύματος.

Το γεγονός της Ίδρυσης μη κρατικών είναι μία ακόμη απόπειρα υπονόμευσης των δημόσιων πανεπιστημίων. Η χώρα σήμερα χρειάζεται ισχυρά δημόσια πανεπιστήμια που θα διασφαλίσουν την επιστροφή των Ελλήνων ερευνητών του εξωτερικού με αξιοπρεπείς μισθούς και ελκυστικές συνθήκες έρευνας. Προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του δημοσίου πανεπιστημίου αποτελεί η ουσιαστική οικονομική υποστήριξη των λειτουργικών εξόδων τους, η ενίσχυση των υποδομών κτιριακών και ερευνητικών καθώς η πλήρης στελέχωση των κενών που δημιούργησε η οικονομική κρίση και η συνέχιση αυτής, με διδακτικό και διοικητικό προσωπικό.

Σήμερα μόνο το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο παρέχει ελεύθερη πρόσβαση στη δωρεάν εκπαίδευση για το σύνολο των νέων ανεξάρτητων κοινωνικοοικονομικής βαθμίδας. Η φοίτηση δεν απαιτεί δίδακτρα υποδηλώνοντας ότι η εκπαίδευση είναι δημόσιο αγαθό. Ταυτόχρονα παρέχει τη δυνατότητα στους φοιτητές προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς καθώς και στους νέους ερευνητές να συμμετέχουν ισότιμα και διασφαλίζει  την κοινωνική κινητικότητα. Τα ζητήματα αυτά όχι μόνο δεν συναντούν την ίδρυση και το σκοπό των ιδιωτικών πανεπιστημίων, ιδιαίτερα με τον τρόπο που επιχειρεί να τα συστήσει η κυβέρνηση και να εδραιώσει τη θέση τους, αλλά υπονομεύει τη βιωσιμότητα των δημοσίων και ιδιαιτέρως των περιφερειακών πανεπιστήμιων.

Η τοπική αυτοδιοίκηση, Δήμοι και Περιφερειακά Συμβούλια, θα πρέπει να αντιληφθούν την κατάσταση που διαμορφώνεται και να στηρίξουν το μέλλον των ιδρυμάτων τους. Αυτή η στιγμή είναι σημαντική για το ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην ανάπτυξη ολόκληρης της χώρας μέσω της στήριξης της λειτουργίας των Πανεπιστημίων στην κάθε περιφέρεια.

Στην πράξη, τα ιστορικά αλλά ευαίσθητα θεμέλια του ελληνικού δημόσιου Πανεπιστημίου μετά από τόσους οικονομικούς τριγμούς και συγκεκριμένες πρακτικές υπονόμευσής τους φαίνεται ότι αντέχουν. Κάποιοι, και ίσως δεν είναι λίγοι, θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν ότι η δημόσια παιδεία αποτελεί επένδυση στο μέλλον της χώρας.

Επομένως, και για όλους τους παραπάνω λόγους

Εισηγούμαστε  να γίνει εκτενής συζήτηση για το μέλλον του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, έτσι όπως διαμορφώνεται από την πρόθεση της κυβέρνησης για την ίδρυση ιδιωτικών (μη κρατικών) Πανεπιστημίων

Καλούμε όλες τις περιφερειακές παρατάξεις να καταθέσουν τις απόψεις τους πάνω στο φλέγον ζήτημα της ίδρυσης ιδιωτικών Πανεπιστημίων και τους κινδύνους που ελλοχεύουν για το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων αλλά και για την τοπική κοινωνία

και να εγκρίνουμε ψήφισμα του Περιφερειακού συμβουλίου κατά της ίδρυσης ιδιωτικών, μη κρατικών Πανεπιστημίων.

Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι: 

Στέφος Ιωάννης, επικεφαλής της περιφερειακής παράταξης “ΚΟΙΝΟ ΤΩΝ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ”

Τσίρκας Μάριος, Περιφερειακός Σύμβουλος Π.Ε Άρτας

Αγγέλη Παναγιώτα, Περιφερειακή Σύμβουλος Π.Ε Θεσπρωτίας

Δημητριάδης Σάββας,  Περιφερειακός Σύμβουλος Π.Ε Ιωαννίνων

Κορωναίος Θεόδωρος, Περιφερειακός Σύμβουλος Π.Ε Πρέβεζας

Το αίτημα για έκτακτη συνεδρίαση του Περιφερειακού συμβουλίου  συνυπογράφουν  όλοι οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι των παρατάξεων:

«Ήπειρος Όλον»: Ζούμπας Στέφανος, Π.Ε. Ιωαννίνων

Λιούρης Θεοχάρης  , Π.Ε. Ιωαννίνων

Παπαχρηστάκης Άλκης, Π.Ε. Άρτας

Καράλη Μαρία – Τατιάνα, Π.Ε. Πρέβεζας.

«Λαϊκή Συσπείρωση»: Πρέντζας Γιώργος , Π.Ε. Ιωαννίνων

 Ζέκα – Πάσχου Κωνσταντίνα , Π.Ε. Ιωαννίνων

Αλιφτήρας Γιώργος  ,Π.Ε. Άρτας

Κωτσαντής Κωνσταντίνος, Π.Ε. Πρέβεζας

«Ορίζοντες Ηπείρου»: Τάτση Μαγδαληνή, Π.Ε Θεσπρωτίας

Υφαντής Σπυριδων, Π.Ε Ιωαννίνων

Βασιλάκης Δημήτριος, Π.Ε Άρτας                              

 «ΦΩΣ» :    Γεωργόπουλος Λάμπρος, Π.Ε Ιωαννίνων

          Μάξιμος Γεωργόπουλος , Π.Ε. Άρτας.