Εσείς θα παίρνατε ένα χάπι που θα διέγραφε τις τρομακτικές αναμνήσεις σας;

Σύμφωνα με τα ευρήματα νέας έρευνας, τα φάρμακα τα οποία στοχεύουν στο σύμπλεγμα πρωτεϊνών GR-FKBP51, μπορούν να αντιμετωπίσουν ή να αποτρέψουν τη Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες (ΔΜΤΣ).

Τα άτομα με Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες (ΔΜΤΣ) τείνουν να έχουν αυξημένα επίπεδα ενός βιοδείκτη που ονομάζεται υποδοχέας γλυκοκορτικοειδών- σύμπλεγμα πρωτεϊνών FKBP51. Τα ποντίκια που έχουν εκτεθεί σε συνθήκες φόβου παρουσιάζουν επίσης υψηλότερα επίπεδα του συμπλέγματος πρωτεΐνης GR-FKBP51.

Αυτή η νέα μελέτη σε ποντίκια με συμπτώματα τύπου ΔΜΤΣ, υποδεικνύει ότι η χρήση ενός άλλου πεπτιδίου (TAT-GRpep) για τη διακοπή του συμπλέγματος πρωτεΐνης GR-FKBP51, εμποδίζει την κωδικοποίηση και ανάκληση αναμνήσεων οι οποίες βασίζονται στο φόβο και αποτρέπει τις αντιδράσεις πάλης ή φυγής ή παγώματος.

Η συγκεκριμένη έρευνα η οποία αποσκοπεί στη θεραπεία του φόβου και της ΔΜΤΣ, διεξήχθη από επιστήμονες του Κέντρου για τον Εθισμό και την Ψυχική Υγεία (CAMH) στον Καναδά και δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό The Journal of Clinical Investigation.

Όπως υποστηρίζουν οι συγγραφείς της μελέτης η συστημική απελευθέρωση του πεπτιδίου TAT-Grpep μειώνει την αντίδραση «παγώματος». Εάν το σύμπλεγμα πρωτεϊνών GR-FKBP51 είναι μέρος του μηχανισμού μέσω του οποίου αποθηκεύονται ή εκφράζονται οι αναμνήσεις οι οποίες σχετίζονται με το φόβο, η διαταραχή του συμπλέγματος θα πρέπει να παρεμποδίζει αυτές τις αναμνήσεις. Εξετάσαμε την υπόθεσή μας ότι το πεπτίδιο το οποίο παρεμβαίνει στην GR-FKBP51, λογικά θα πρέπει να μειώνει τις συμπεριφορές «παγώματος» σε ποντίκια που έχουν υποστεί φόβο και όντως δούλεψε, δηλώνουν οι ερευνητές.

Διαβάστε σχετικά: Πώς το τραύμα διαταράσσει την ικανότητά μας να δημιουργούμε μνήμες

Η διακοπή του συμπλέγματος πρωτεϊνών GR-FKBP51 σε ποντίκια φαίνεται να εμποδίζει την παγίωση των αναμνήσεων που προέρχονται από συνθήκες φόβου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό υποδηλώνει ότι το ίδιοπεπτίδιο θα μπορούσε να θεραπεύσει τα συμπτώματα της ΔΜΤΣ ή να τα αποτρέψει εξ ολοκλήρου.

Η ανακάλυψη του υποδοχέα γλυκοκορτικοειδών- σύμπλεγμα πρωτεϊνών FKBP51 παρέχει μια νέα κατανόηση των μοριακών μηχανισμών στους οποίους βασίζεται η ΔΜΤΣ. Πιστεύουμε ότι τα επίπεδα αυτού του συμπλέγματος πρωτεϊνών συνήθως αυξάνεται μετά από έντονο στρες, ωστόσο στις περισσότερες περιπτώσεις παρατηρείται επιστροφή στα φυσιολογικά επίπεδα, δηλώνουν οι ερευνητές.

Ωστόσο, σε αυτούς που αναπτύσσουν ΔΜΤΣ, το σύμπλεγμα αυτών των πρωτεϊνών παραμένει επίμονα αυξημένο και αυτό θα μπορούσε να είναι ένας αιματολογικός βιοδείκτης για τη ΔΜΤΣ, καθώς και ένας στόχος για φαρμακευτική θεραπεία. Επιπλέον, το πεπτίδιο που αναπτύξαμε θα μπορούσε να χορηγηθεί μετά από ένα τραυματικό συμβάν και θα μπορούσε ενδεχομένως να εμποδίσει τον ασθενή να αναπτύξει ΔΜΤΣ. Αυτή είναι μια εντελώς νέα προσέγγιση για τη θεραπεία της ΔΜΤΣ αλλά και για τη θεραπεία άλλων ψυχιατρικών διαταραχών γενικότερα.

Είναι σαφές ότι χρειαζόμαστε καλύτερες κλινικές θεραπείες για τη ΔΜΤΣ. Με την πρώτη ματιά, ένα πεπτίδιο το οποίο αντιμετωπίζει ή αποτρέπει τη συγκεκριμένη διαταραχή με τη στόχευση του συμπλέγματος πρωτεϊνών FKBP51, φαίνεται σαν ένα πρωτοποριακό θαυματουργό φάρμακο. Τούτου λεχθέντος, η δυνατότητα χορήγησης ενός φαρμάκου που να εμποδίζει την παγίωση των τρομακτικών αναμνήσεων, θα μπορούσε να είναι «δίκοπο μαχαίρι», υποστηρίζουν οι ερευνητές.

Μπορούμε να φανταστούμε ότι η χορήγηση ενός φαρμάκου το οποίο σβήνει τις τρομακτικές αναμνήσεις, μπορεί να έχει και μη επιθυμητά αποτελέσματα. Η μάθηση του φόβου είναι ένας μηχανισμός επιβίωσης, καθώς χρειαζόμαστε το φόβο για να προστατεύσουμε τόσο τους εαυτούς μας όσο και τους άλλους. Πρέπει επίσης να αντιμετωπίζουμε τους φόβους μας και να μάθουμε να διαχειριζόμαστε τυχόν αγχωτικές καταστάσεις για να γίνουμε περισσότερο ανθεκτικοί, προσθέτουν.

Συνοψίζοντας, η έρευνα αυτή οδηγεί σε μία πρωτοποριακή ανακάλυψη παγκοσμίως για τη θεραπεία της ΔΜΤΣ και μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη καλύτερων θεραπειών, βάση της ανακάλυψης των μοριακών μηχανισμών στους οποίους βασίζεται η ΔΜΤΣ.

Το άρθρο αναδημοσιεύεται από το PsychologyNow.gr