ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Τ.Ε. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ-ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ
ΤΟΥ ΚΚΕ
Το
θεματικό Συνέδριο της ΚΕΔΕ σε συνεργασία με το Υπουργείο Εσωτερικών «Πολιτικές
για την ισότιμη συμμετοχή των ορεινών δήμων στην αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της
χώρας» που πραγματοποιήθηκε στην Κόνιτσα στις 8 και 9 Σεπτεμβρίου, αποτέλεσε
ένα συμπλήρωμα των περιοδειών κυβερνητικών στελεχών ανά την Ελλάδα, και ενόψει
ΔΕΘ, για να διαδοθεί το αφήγημα “της
δίκαιης ανάπτυξης, της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας και του εθνικού
στόχου που απαιτεί και εθνική συνεννόηση και ομοψυχία”. Σε όλα αυτά φαίνεται
πως και η ΚΕΔΕ επιδιώκει να παίξει το δικό της ρόλο και ιδαίτερα με στόχο τον
αποπροσανατολισμό των λαϊκών στρωμάτων για το ποιος είναι ο πραγματικός αίτιος
των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν και τη συσκότιση του ταξικού χαρακτήρα των αλλαγών
οι οποίες προωθούνται και στην Τοπική Διοίκηση.
Στο
Συνέδριο πραγματοποιήθηκε παρέμβαση εκ μέρους της ΤΕ Ιωαννίνων-Θεσπρωτίας του
ΚΚΕ από το μέλος της Π. Καραγιάννη, αποσπάσματα της οποίας παραθέτουμε:
“Ακούμε
συνεχώς για ανάπτυξη. Για ποιον όμως είναι αυτή η ανάπτυξη που αποτελεί το
αντικείμενο του συνεδρίου; Ποιόν πρόκειται να
ωφελήσουν οι θεσμικές, πολιτικές και άλλες παρεμβάσεις, οι σχεδιασμοί
και τα προγράμματα για χρηματοδότηση που πρόκειται να συζητηθούν και στο
σημερινό συνέδριο;
Η
ανάπτυξη στην οποία καλούνται να συμμετάσχουν οι ορεινοί Δήμοι είναι η ανάπτυξη
της ΚΑΠ και των αγροτικών προγραμμάτων
της ΕΕ που ξεκληρίζουν με μαθηματική
ακρίβεια τους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους για να συγκεντρωθεί η γη και η
παραγωγή σε ακόμη λιγότερα χέρια μεγαλοκαπιταλιστών αγροτών και άρα ερημώνει
ακόμη περισσότερο τα χωριά.
Είναι η
ανάπτυξη που στοχεύει στην ανάδειξη της χώρας σε “ενεργειακό κόμβο” και στο
όνομα της οποίας ήδη με το νομοθετικό πλαίσιο του 2014 καταργήθηκε η όποια
προστασία των δασικών εκτάσεων από επεμβάσεις για την κατασκευή ΑΠΕ, για την
κατασκευή αγωγών φυσικού αερίου, για την εξόρυξη και για άλλες επενδυτικές
δραστηριότητες, με αποτέλεσμα σήμερα να βλέπουμε σε όλη τη χώρα -και στους
Δήμους των Ιωαννίνων - να ξεφυτρώνουν αιολικά πάρκα με βασική επιδίωξη ακριβώς
την άμεση είσοδο των μονοπωλιακών ομίλων στην παραγωγή και διανομή της
ενέργειας στη ρότα της “απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας”.
Με αυτή
την ανάπτυξη, οι μονοπωλιακοί όμιλοι θησαυρίζουν εκμεταλλευόμενοι το φυσικό
πλούτο της χώρας, την ίδια ώρα που η λαϊκή οικογένεια και οι μικρομεσαίοι
αγρότες συνεχίζουν να πληρώνουν πανάκριβα το ρεύμα και την “πράσινη ενέργεια”,
ενώ θα πουν και το νερό νεράκι, με το νέο περιβαλλοντικό χαράτσι που επιβλήθηκε
με απόφαση της κυβέρνησης στο πλαίσιο εφαρμογής της ευρωενωσιακής Οδηγίας -
πλαίσιο 60/2000 για τα νερά. Ταυτόχρονα
το σύνολο των αντιθέσεων μεταξύ των μεγάλων ομίλων στη χώρα, περιφερειακά και
παγκόσμια για το μοίρασμα της πίτας στον κλάδο ενέργειας και για τον έλεγχο των διαδρομών της φέρνει πιο
κοντά σοβαρούς κινδύνους για τους λαούς της περιοχής.
Είναι
αυτή η ίδια ανάπτυξη που την πληρώνουν οι εργάτες που βλέπουν τους μισθούς τους
να κατρακυλούν στα 521€ μικτά, οι μικροί κτηνοτρόφοι που δεν πληρώνονται από
τις γαλακτοβιομηχανίες και ταυτόχρονα μειώνεται η τιμή πώλησης του γάλακτος,
ενώ τα λαϊκά στρώματα εξαιτίας της
ακρίβειας στερούνται βασικά αγαθά.
Αποδεικνύεται
ότι η ανάπτυξη και οι σχεδιασμοί που
εξυφαίνονται αφορούν αποκλειστικά τα συμφέροντα και τα κέρδη των μεγάλων εγχώριων
και ξένων μονοπωλιακών ομίλων.
Αξίζει
όμως να σταθούμε και στην «ισότιμη συμμετοχή των δήμων που έχουν απομονωθεί» η
οποία κατά τη γνώμη μας είναι παραπλανητικός όρος. Καμία "πολιτική
συνοχής" ή “ισότιμης συμμετοχής” δεν μπορεί να περιορίσει και πολύ περισσότερο
να εξαλείψει την ανισόμετρη ανάπτυξη που είναι νόμος του καπιταλιστικού τρόπου
παραγωγής, που λειτουργεί με αποκλειστικό κριτήριο το κέρδος του κεφαλαίου και
γι' αυτό αναπτύσσεται με απόλυτη αναρχία. Οι καπιταλιστές επιχειρηματίες
επενδύουν μόνο εκεί που υπάρχει το
μεγαλύτερο δυνατό κέρδος και απαιτούν από το αστικό σας και την τοπική
διοίκηση, τους δήμους κ αι τις περιφέρειες, να τους επιδοτήσουν αυτή την
επένδυση, να διαμορφώσουν το κατάλληλο «επενδυτικό κλίμα» δηλαδή φτηνό και
ευέλικτο εργατικό δυναμικό, μείωσης της φορολογίας, εξαφάνιση των
περιβαλλοντικών νόμων και προδιαγραφών.
Αυτός ο δρόμος ανάπτυξης είναι που άνοιξε δραματικά την ψαλίδα ανάμεσα
στις διάφορες περιοχές της χώρας, αυτός είναι που ρήμαξε τα χωριά κι έκανε τους
ορεινούς δήμους να φυτοζωούν.
Υπάρχει
πλέον η εμπειρία, από την εφαρμογή του Καλλικράτη, και τον πρωταγωνιστικό ρόλο
της πλειοψηφίας της ΚΕΔΕ, για τον τρόπο με τον οποίο, άνοιξαν νέα πεδία για την
άνθηση της επιχειρηματικότητας. Συνεχίστηκε αμείωτα ο περιορισμός κοινωνικών
και εργασιακών δικαιωμάτων. Φούντωσε και ανθίζει η απασχολησιμότητα και η
λεγόμενη ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, μειώθηκε κατακόρυφα το μόνιμο
προσωπικό. Συρρικνώθηκαν κρίσιμες κοινωνικές υπηρεσίες υποκαθιστάμενες από
ευκαιριακές δομές με την εμπλοκή ΜΚΟ, ΚΟΙΝΣΕΠ, εργολάβων κλπ.
Οι
κάτοικοι της περιοχής μας, βιώσαν όχι μόνο τώρα αλλά και στα χρόνια της
ανάπτυξης τι σημαίνουν πραγματικά οι διακηρύξεις για «φτηνό και ευέλικτο»
κράτος, τι σημαίνει οι ανάγκες τους να αντιμετωπίζονται ως κόστος, να
εμπορευματοποιούνται. Με την πρώτη
λειτουργία του Καλλικράτη, έκλεισαν όλα τα κοινοτικά γραφεία, το προσωπικό που
είχε απομείνει μεταφέρθηκε στις έδρες των Δημοτικών Ενοτήτων και πλέον τα
περιφερειακά δημαρχεία στελεχώνονται με 1-2 υπαλλήλους . Τα σχολεία συνεχίζουν
να κλείνουν κάθε χρόνο. Τοπικά κτηνιατρεία όπως και τα κέντρα αγροτικής ανάπτυξης σαν αυτά που
υπήρχαν σε Μέτσοβο, Κόνιτσα, Καλπάκι και Παρακάλαμο, έκλεισαν όλα. Τα δημοτικά
σφαγεία νοικιάστηκαν σε ιδιώτες και τελικά έκλεισαν, τα ειρηνοδικεία όπως για
παράδειγμα της Κόνιτσας έκλεισαν, όπως και οι εφορίες που υπήρχαν σε Κόνιτσα
και Μέτσοβο. Οι μονάδες υγείας
υπολειτουργούν, το οδικό δίκτυο που ενώνει τα χωριά έχει εγκαταλειφθεί. Δεν
χρειάζεται καν να αναφερθούμε στην κατάσταση της αντιπυρικής και
αντιπλημμυρικής προστασίας όπως και της αντισεισμικής θωράκισης για τις οποίες
σταμάτησαν τα έργα.
Όλα τα
παραπάνω δεν είναι αποτέλεσμα αδιαφάνειας, έλλειψης δημοκρατίας και λειψής
λαϊκής συμμετοχής στη διοίκηση των δήμων. Είναι απότοκο της πολιτικής που
γνώμονα έχει την ανάπτυξη της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.
Μπροστά
σε αυτή την κατάσταση η θέση της πλειοψηφίας της ΚΕΔΕ για «απογαλακτισμό» των
δήμων από την κεντρική διοίκηση σημαίνει αντικατάσταση της κρατικής
χρηματοδότησης με επιπλέον φόρους στα λαϊκά στρώματα, δανεισμό των δήμων με
επαχθείς όρους ειδικά για τους μικρούς, ληστρική αξιοποίηση της δημοτικής
περιουσίας, εμπορευματοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών, της παιδείας, της
υγείας κλπ. Οι προτροπές για εξαιρέσεις των ορεινών δήμων από κάποιες επιμέρους
αντιλαϊκές πολιτικές, ή οι προτάσεις για ανακατανομή των ήδη μειωμένων πόρων
της ΚΑΠ προς τους ορεινούς δήμους, δεν δίνουν λύσεις και φυσικά αθωώνουν τη
συνολική αντιλαϊκή πολιτική, τις στρατηγικές επιλογές της σημερινής και των
προηγουμενων κυβερνήσεων για τη στήριξη της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της
επιχειρηματικότητας και ανταγωνιστικότητας.
Το ΚΚΕ
δε γυρνά την πλάτη στα οξυμμένα προβλήματα των δήμων, ακόμη περισσότερο των
απομακρυσμένων ορεινών και νησιωτικών δήμων.
Παλεύει διαρκώς για:
Εξασφάλιση
από τον κρατικό προϋπολογισμό όλων των αναγκαίων λειτουργικών δαπανών και της
μισθοδοσίας των εργαζομένων. Να αποδοθεί το σύνολο των πόρων που έχουν
θεσπιστεί για την Τοπική Διοίκηση και των οφειλόμενων σε αυτή. Επιπρόσθετα
μέτρα στήριξης για τις απομακρυσμένες ορεινές περιοχές όπως και για τα νησιά.
Εξασφάλιση
της λειτουργίας και ανάπτυξη νέων δημόσιων κοινωνικών δομών με σύγχρονες,
δωρεάν παροχές και υπηρεσίες για όλους. Κατάργηση της επιχειρηματικής
δραστηριότητας και της ανταπόδοσης, των ΣΔΙΤ και των παραχωρήσεων στους
ιδιώτες, των ΜΚΟ και των Κοινωνικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων (ΚΟΙΝΣΕΠ) σε
υπηρεσίες και αρμοδιότητες Δήμων και Περιφερειών. Να καταργηθεί άμεσα η νομολογία που επιτρέπει στα Δ.Σ την παραχώρηση της αποκομιδής των απορριμάτων σε ιδιώτες.
Διεκδικούμε
σχεδιασμό και υλοποίηση σε Κεντρικό, Περιφερειακό και Τοπικό επίπεδο, υποδομών
και μηχανισμών δημόσιας προστασίας από πλημμύρες- πυρκαγιές-σεισμούς- άλλες
καταστροφές- από καιρικά φαινόμενα- ρύπανση και μόλυνση του νερού και του αέρα.
Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) και αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων για
σύγχρονες κτιριακές και κοινωνικές υποδομές που να καλύπτουν όλο το φάσμα των
προνοιακών, αθλητικών και πολιτιστικών αναγκών. Γενναία χρηματοδότηση των
αναγκαίων έργων για αντισεισμική θωράκιση, αντιπλημμυρική και αντιπυρική
προστασία.
Καλούμε
και από αυτό το βήμα, όσους από τους
αιρετούς επιμένουν να έχουν ως αφετηρία και έγνοια τις αγωνίες και τον αγώνα
του λαού , να μην εγκλωβιστούν στη λογική για το πώς οι δήμοι θα γίνουν πιο
λειτουργικοί και αποτελεσματικοί στην προώθηση μιας βαθειάς αντιλαϊκής
πολιτικής. Να μην εγκλωβιστούν σε δήθεν τοπικές ιδιαιτερότητες και άλλα
σχετικά. Κάτι τέτοιο είναι επιζήμιο, συσκοτίζει τον ταξικό χαρακτήρα των
αλλαγών που προωθεί και η σημερινή κυβέρνηση. Ρίχνει στάχτη στα μάτια για τον
αντιλαϊκό χαρακτήρα των αλλαγών που ξεκίνησαν πολλά χρόνια πριν την
καπιταλιστική κρίση και στόχο έχουν να προσαρμόσουν την κρατική και τοπική
διοίκηση πιο πιστά στις ανάγκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης , πιο εχθρικά και
αδιάφορα απέναντι στις λαϊκές ανάγκες και κινητοποιήσεις .
Η
αντίληψή του ΚΚΕ για τις δομές διοίκησης και διεύθυνσης σε κεντρικό και τοπικό
επίπεδο έχει θεμέλιό της την κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα
παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγής με κίνητρο την ικανοποίηση των
λαϊκών αναγκών. Στηρίζεται στην εργατική συμμετοχή και τον λαϊκό έλεγχο από τα
κάτω προς τα πάνω, που διαρθρώνεται πρώτα από όλα σε επίπεδο παραγωγικής
μονάδας και κοινωνικής υπηρεσίας. Πάνω σε αυτή τη βάση μπορεί μόνο να
διαμορφώνεται ένα ενιαίο σύγχρονο και
δωρεάν κρατικό σύστημα Υγείας,
Πρόνοιας, Παιδείας. Να εξασφαλίζεται ο
σχεδιασμός ανάπτυξης ανά τομέα και κλάδο, αξιοποιώντας τον φυσικό και
παραγωγικό πλούτο της χώρας και τα ιδιαίτερα πλεονεκτήματα της κάθε περιοχής.
Κόνιτσα, 8 Σεπτέμβρη 2019
