Ἐν
Δελβινακίῳ
τῇ 13ῃ
Αὐγούστου 2021
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 235ῃ
Θέμα: Δυνατή Ὁλονύκτια Προσευχή στήν Παναγία, ὥστε
νά «σαλευθῇ»
ὁ τόπος
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
Ὁ Αὔγουστος μᾶς ὁδηγεῖ πρός τήν ἑορτή
τῆς Κοιμήσεως τῆς
Θεοτόκου,
ἡ ὁποία
εἶναι ἡ
κατ’
ἐξοχήν ἑορτή
τῆς Παναγίας μας. Αὐτή
τήν ἑορτή,
ἰδιαίτερα ἐφέτος,
τήν ἔχουμε
ὅλοι μας μεγάλη ἀνάγκη.
Γιατί,
κακά
τά ψέματα, ὅλους
αὐτούς τούς μῆνες
πού προηγήθηκαν, ἕνα
σημαντικό
μέρος
τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων ἔχει
κάπως
ξεκόψει
ἀπό τήν Μητέρα μας Ἐκκλησία. Κι’
αὐτό, ὄχι
γιά λόγους ἀπιστίας, ἀλλά ἐξ
αἰτίας τοῦ
μεγάλου
φόβου,
πού ἔχει
προκαλέσει
ἡ πανδημία τῆς
ἀσθένειας τοῦ
κορωνοϊοῦ στήν Πατρίδα μας καί σ’ ὁλόκληρο τόν
κόσμο.
Μέ τίς συνεχεῖς
καί,
κάποτε,
ἀκατανόητες ὑποδείξεις καί
ἐντολές τῆς
Πολιτείας,
οἱ Ναοί μας ἔχουν
σχεδόν
ἀδειάσει. Οὔτε
ἡ Θεία Λειτουργία ἔχει
συμμετοχή
τῶν πιστῶν,
οὔτε ἀκόμη
οἱ κηδεῖες
καί τά μνημόσυνα, πού ἄλλοτε
συγκέντρωναν
πολύ
κόσμο.
-Β-
Βέβαια,
μέχρι σ’ ἕνα σημεῖο
εἶναι δικαιολογημένος ὁ
φόβος,
γιατί
οἱ συνέπειες τοῦ
Covid – 19
εἶναι πολύ σοβαρές. Πολλοί συνάνθρωποί μας ἔχουν
διασωληνωθῆ καί ἄλλοι
ἔχουν ἀποδημήσει στήν
αἰωνιότητα, χωρίς νά γίνεται διάκριση στίς ἡλικίες.
Τά ἐμβόλια,
πού,
ἐν τῷ
μεταξύ,
ἐφευρέθησαν, ἔχουν
δώσει
ἰσχυρές ἐλπίδες,
ὅτι, τελικά, ὁ
ἐφιάλτης αὐτός
θά ξεπερασθῇ.
Ὅμως, εἶναι
γεγονός
ἀναμφισβήτητο, ὅτι
χωρίς
τήν βοήθεια τοῦ
Θεοῦ, ὁ
ἄνθρωπος μόνος του, μέ τίς δικές του ἀποκλειστικά δυνάμεις, ἐλάχιστα πράγματα μπορεῖ
νά πετύχῃ,
ὅπως ἔχει
ἀποδείξει ἡ
μακραίωνη
πραγματικότητα
καί πεῖρα.
Χρειάζεται,
ἑπομένως, ἡ
ἄνωθεν βοήθεια, ὥστε
νά ἀποδώσουν τά
μέγιστα
καί οἱ
προσπάθειες
τοῦ ἀνθρώπου. Κι’
αὐτή τή βοήθεια τήν ζητάει καί τήν λαμβάνει ὁ
χριστιανός
μέ τήν προσευχή.
-Γ-
Εἶναι πολύ χαρακτηριστικό, γιά τήν προκειμένη περίσταση, ἕνα
γεγονός,
πού μᾶς
ἀναφέρει τό ἱερό
βιβλίο
τῶν Πράξεων τῶν
Ἀποστόλων (Πράξ. δ΄ 23-31). Μετά τήν Πεντηκοστή, οἱ
Ἅγιοι Ἀπόστολοι γεμᾶτοι μέ τήν χάρη τοῦ
Ἁγίου Πνεύματος, ἄρχισαν
νά κηρύττουν καί νά μιλᾶνε
γιά τόν Χριστό. Εἶχαν,
ὅμως, νά ἀντιμετωπίσουν ἐχθρούς φοβερούς, τούς ἄρχοντες τῶν Ἰουδαίων, οἱ ὁποῖοι συνέλαβαν τόν Πέτρο καί τόν Ἰωάννη.
Τότε,
λοιπόν,
οἱ πιστοί θυμήθηκαν, ὅτι
πάνω
ἀπό τούς ἐχθρούς
ὑπῆρχε
ὁ κραταιός Κύριος. Ἔτσι,
ὅταν οἱ
δύο Ἀπόστολοι ἐλευθερώθηκαν, ἔκαναν
μαζί
μέ τόν λαό τοῦ
Θεοῦ, πού ἦταν
συναγμένος
«ἐπί τό αὐτό»
θερμή
προσευχή,
μέ πίστη ἀκράδαντη. Δέν
γνωρίζουμε
πόση
ὥρα διήρκεσε ἐκείνη
ἡ προσευχή. Ξέρουμε, ὅμως,
ὅτι εἶχε
τόση
δύναμη,
ὥστε συγκλονίστηκε, «ἐσαλεύθη ὁ τόπος, ἐν
ᾧ ἦσαν
συνηγμένοι».
Κι’ ἀφοῦ γέμισαν μέ Πνεῦμα
Ἅγιο, συνέχισαν μέ ἀκατάβλητο θάρρος
νά κηρύττουν τόν λόγο τοῦ
Θεοῦ.
-Δ-
Ἀκριβῶς,
γι’ αὐτόν
τόν λόγο, ἡ
ἀκριτική Μητρόπολή μας ὀργανώνει καί
φέτος
τήν Ἱερά
Ὁλονύκτια Ἀγρυπνία στήν
πανάρχαια
Μονή τῆς Παναγίας Μολυβδοσκέπαστης. Γιά νά δώσῃ
σέ ὅλους
μας τήν εὐκαιρία
νά προσευχηθοῦμε.
Ὄχι βιαστικά καί τυπικά, ἀλλά
μέ πίστη καί μέ θέρμη. Σ’ αὐτό
θά βοηθάῃ
καί ἡ
ἡσυχία τῆς
νύχτας
… Ἰδιαιτέρως νά
παρακαλέσουμε
τήν Παναγία νά φωτίσῃ
τούς
φοβισμένους
χριστιανούς νά ξαναγυρίσουν στήν ζεστή ἀγκαλιά τῆς
Μάνας
Ἐκκλησίας, γιά νά βροῦμε
πάλι
τήν χαρά καί τήν εἰρήνη
τῆς ψυχῆς.
Γιά νά βρεθοῦμε
ὁ ἕνας
κοντά
στόν
ἄλλο χωρίς τό ἄγχος
καί τόν τρόμο τοῦ
κορωνοϊοῦ.
Ἡ Ἀγρυπνία θά
ἀρχίσῃ,
σύν Θεῷ,
στίς
9 τό βράδυ τῆς
παραμονῆς, 14ης Αὐγούστου καί
θά τελειώσῃ
μέ τήν Θεία Λειτουργία γύρω στίς 5.30 τό πρωΐ,
ἀνήμερα τῆς
ἑορτῆς.
Ἀργότερα θά τελεσθῇ
καί δεύτερη Θεία Λειτουργία.
Ἡ Παναγία μᾶς
περιμένει.
Θά σᾶς
περιμένω
κι’ ἐγώ.
Καί μέ τήν βεβαιότητα, ὅτι
θά ἀκούσετε τήν πρόσκληση τῆς
Ἐκκλησίας σᾶς
εὐλογῶ
καί,
Διατελῶ
Διάπυρος
πρός Χριστόν εὐχέτης
Ο
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ
Δρυϊνουπόλεως,
Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης
ΑΝΔΡΕΑΣ