Ευτυχώς, οι
καρδιακές παθήσεις είναι σπάνιες στον παιδιατρικό πληθυσμό. Η επίπτωση των
συγγενών καρδιοπαθειών είναι 8-10 περιστατικά ανά 1.000 γεννήσεις, με διπλάσια πιθανότητα
αν υπάρχει ήδη πάθηση στην οικογένεια.
Ο αιφνίδιος
θάνατος είναι πάλι σπάνιος, μόλις 0,6-1 ανά 100.000 αθλούμενους το έτος. Αν
συνυπολογίσουμε δε ότι, για κάθε αιφνίδιο θάνατο στην άσκηση, αντιστοιχούν 100
θάνατοι νέων από ουσίες, τροχαία και αυτοκτονίες παγκοσμίως, το ερώτημα είναι:
“Γιατί να
τρέχουμε το παιδί μας για εξειδικευμένες εξετάσεις για κάτι τόσο σπάνιο;”
«Γιατί, κάθε
θάνατος νέου και υγειούς -έστω και φαινομενικά- αθλητή, είναι τραγικό συμβάν,
με ανυπολόγιστες ψυχολογικές και μη, οικογενειακές και κοινωνικές προεκτάσεις,
πόσο μάλλον αν αυτοί οι θάνατοι μπορούν να αποτραπούν, όταν η οικογένεια είναι
ενημερωμένη και η ιατρική κοινότητα επαγρυπνεί», απαντά ο κ. Βασίλειος
Τσιριμπής Καρδιολόγος Ενηλίκων-Παίδων, Αναπληρωτής Διευθυντής Καρδιολόγος Metropolitan
Hospital και συνεχίζει:
«Για να
αποτρέψεις όμως κάτι, πρέπει να το γνωρίζεις. Ας δούμε λοιπόν, περιληπτικά τα
αίτια των Καρδιακών Παθήσεων στον Παιδιατρικό πληθυσμό».
Οι κατηγορίες καρδιακών παθήσεων που αφορούν στον παιδιατρικό πληθυσμό που δεν έχουν καμία σχέση με τις παθήσεις «φθοράς» που συναντάμε σε ενήλικες και υπερήλικες συγγενείς μας (έμφραγμα, καρδιακή ανεπάρκεια κτλ.) και συνήθως οι νέες μαμάδες ανησυχούν μήπως κληρονομήσουν τα παιδιά τους είναι: