Τα
Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών θεωρούν αυτονόητο καθήκον τους να
μεταφέρουν την έμπονη κραυγή του ορθόδοξου χριστιανικού ελληνικού λαού, όπως
την αφουγκράζονται να ακούγεται, απ΄ τη μία ως την άλλη άκρη της χώρας, σχετικά
με την πρόσφατη αλλαγή της ώρας της τέλεσης της Ανάστασης του Κυρίου.
Ο
ορθόδοξος χριστιανικός ελληνικός λαός θεωρεί σήμερα, ότι:
Εμπαίζεται,
όταν τον διαβεβαιώνουν ότι είναι ευκολότερο να αλλάξει η ώρα της τέλεσης της
Ανάστασης του Κυρίου και Θεού του, από το να αλλάξει η σχετική Κ.Υ.Α. και
κάποιες διατάξεις της κυκλοφορίας.
Χλευάζεται,
όταν τον ενημερώνουν ότι στις 12 τα μεσάνυχτα υπάρχει υγειονομικό πρόβλημα, από
την συγκέντρωση των πιστών στους ιερούς ναούς, προφανώς, διότι τότε κυκλοφορεί
ελεύθερα ο κορωναϊός, αλλά ότι στις 9 μ.μ., 3 ώρες νωρίτερα, ο συγκεκριμένος
ιός αναπαύεται.
Ραπίζεται,
όταν τον πληροφορούν ότι πουθενά αλλού δεν εντοπίζεται υπερμετάδοση του
κορωναϊου, παρά μόνο στις Εκκλησίες και ιδιαιτέρα στις μεγάλες γιορτές της
Χριστιανοσύνης.
Λογχίζεται, όταν του λέγουν ότι λάθευαν στην πίστη τους και στον τρόπο εορτασμού της Ανάστασης του Κυρίου οι επί πολλούς αιώνες Άγιοι, θεοφόροι πατέρες, σοφοί κανονολόγοι, εμβριθείς πανεπιστημιακοί καθηγητές, και ήρθε η ώρα, τώρα, στην εποχή του κορωναϊού, να τους διορθώσουμε, να αλλάξουμε ακόμη και όλο το τυπικό της Εκκλησίας, μόνο και μόνο για να μην διορθώσουμε μια Κ.Υ.Α.!
Σταυρώνεται,
όταν του ανακοινώνουν ότι, αίφνης, καταλύονται ιερές Παραδόσεις αιώνων, ενώ,
ταυτόχρονα, αναρωτιέται, ποιος, άραγε, θα παράσχει την διαβεβαίωση ότι δεν θα
καταλυθούν, με την ίδια ευκολία, και άλλα θέσμια της Εκκλησίας ή, ακόμη, ποιες
θα είναι, έκτοτε, οι κόκκινες γραμμές, τις οποίες θέτουμε στα θέματα αυτά;
Αντιλαμβάνεται,
βέβαια, ο πιστός λαός του Θεού, όταν ακούει για υπακοή, τις δυσκολίες της
συγκυρίας, αλλά, παράλληλα, αναρωτιέται: Σε τι ζητείται υπακοή; Υπακοή στην
ιερά Παράδοση, στους Αγίους, στο Ορθόδοξο πνεύμα της Εκκλησίας ή στον Καίσαρα
και σε αδικαιολόγητους νεωτερισμούς, σε μισές αλήθειες, σε αναληθή επιχειρήματα
και σε λογικές του παραλόγου;
Με βάση
όλα τα παραπάνω, ο λαός μας απορεί, «ἐξίσταται καὶ
ἵσταται, κραυγάζων»: Γιατί, άραγε, δεν παραδειγματιζόμαστε για
τα θέματα αυτά, από τον τρόπο που ενεργούν άλλες ομόδοξες χώρες;
Οι
ορθόδοξοι χριστιανοί, λοιπόν, με τούτα και με εκείνα, αυτές τις άγιες ημέρες,
μπορεί να υπακούμε και να υπομένουμε, αλλά εσωτερικά ομολογούμε:
Ø Αφήστε μας, επιτέλους, ήσυχους, να
θρηνήσουμε, με τον τρόπο που γνωρίζουμε, μέσα από την αψευδή αγιοπνευματική
εκκλησιαστική εμπειρία αιώνων, τα Πάθη του Κυρίου και τα πάθη μας.
Ø Αφήστε μας ήσυχους να πανηγυρίσουμε,
πατροπαράδοτα, ορθόδοξα, χριστιανικά, εκκλησιαστικά, την Ανάσταση του Κυρίου
και Θεού μας και να ζήσουμε μέσα στη λαμπρή χαρά της Λαμπρής εορτής της
«πανήγυρης των πανηγύρεων», διότι ανθρωπίνως και η υπομονή και η υπακοή έχουν
και τα όρια τους.
Ø Μη μας στερείτε άλλο, πλέον, την ευκαιρία να
βιώσουμε τη χαρμολύπη των Θείων Παθών του Σταυρού και τη Μεγάλη Χαρά της Αγίας
Αναστάσεως του Κυρίου μας, όπως ορίζουν «οἱ τὰ
πάντα
καλῶς διαταξάμενοι θεῖοι
Πατέρες»
μας.
Τα
Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών:
Αδελφότης
Ορθοδόξου Ιεραποστολής «Ο ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ»
Ενωμένη
Ρωμηοσύνη (Ε.ΡΩ.)
Ένωση
Επιστημόνων Γυναικών
Εστία
Πατερικών Μελετών
Μουσική
Συντροφιά
Πανελλήνια
Ένωση Γυναικών
Πανελλήνια
Ένωση Θεολόγων (Π.Ε.Θ.)
Πανελλήνια
Ένωση Φίλων των Πολυτέκνων (Π.Ε.ΦΙ.Π.)
Πανελλήνιος
Ορθόδοξος Ένωση (Π.Ο.Ε.)
Σύλλογος
«Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης»
.png)
